به گزارش خبرنگار مهر، متخصصان چشم هشدار می‌دهند در صورت عدم درمان به موقع مشکلات بینایی، برخی مشکلات چشمی می‌توانند منجر به تاخیر در رشد، مشکلات یادگیری و از دست دادن بینایی شوند.
«هیو پری» رئیس مرکز پیشگیری از نابینایی در آمریکا، در این باره می‌گوید: «خبر خوب این است که بسیاری از مشکلات بینایی در کودکان در صورت تشخیص بموقع قابل درمان خواهند بود.»
این متخصصان تاکید دارند والدین و سرپرست‌های کودکان باید به طور منظم کودکان را تحت معاینه بینایی قرار دهند حتی اگر آنها هیچ مشکل بینایی هم نداشته باشند. اگر در کودکان نشانه‌ای از مشکلات چشمی پدیدار شود، باید تحت آزمایشات چشمی کامل قرار گیرند.
به گفته این گروه، کودکان معمولا از مشکلات چشمی‌شان گلایه نمی‌کنند. مهم‌ترین مشکلات بینایی در دوره کودکی عبارتند از:
- - نزدیک بینی (میوپیا): مشکل دیدن اشیاء در فاصله دور؛
- - دوربینی (هایپروپیا): مشکل دیدن اشیاء در فاصله نزدیک؛
- - تنبلی چشم (آملیوپیا): علت اصلی نابینایی در کودکان است. در اکثر موارد چشم کودکان به شکل درستی همراستا نیستند یا فاصله کانونی یک چشم همانند دیگری نیست. معمولا یک چشم قوی‌تر از چشم دیگر است که باعث می‌شود مغز تصویر چشم ضعیف‌تر را نادیده بگیرد. در صورت عدم درمان، چشم ضعیف‌تر ممکن است بینایی‌اش را از دست دهد. در حدود ۲ درصد کودکان ۶ ماه تا ۶ سال مبتلا به تنبلی چشم هستند.
- - انحراف چشم (استرابیسم): این عارضه زمانی بوجود می‌آید که ماهیچه‌های چشم هماهنگی باهم ندارند و به درستی باهم حرکت نمی‌کنند. بالغ بر ۴ درصد کودکان مبتلا به استرابیسم هستند. در صورت عدم درمان، می‌تواند منجر به تنبلی چشم و نابینایی شود.
- - آستیگماتیسم: در صورت شکل نامنظم قرنیه یا عدسی چشم، این عارضه روی می‌دهد. در صورت عدم درمان می‌تواند منجر به تاری دید در هر فاصله‌ای شود. بالغ بر ۲۸ درصد کودکان ۵ تا ۱۷ ساله مبتلا به آستیگمات هستند و عمدتا در کودکان نزدیک‌بین یا دوربین شایع‌تر است.