در گذشته براي گرفتن يك قطعه عكس پرتره يا پرسنلي تا عكاسي در مراسم عروسي و حتي مراسم ختم و مناسبتهاي خاص عكاس وظيفه خود ميدانست تا 360درجه اطرافش را متوجه باشد و سعي ميكرد نكات حرفهاي را رعايت كند. هر كسي هم براي حضوردرخشان در قاب عكاسي آداب را به جا ميآورد، لباس خوب به تن ميكرد و سري ميآراست، جاي مناسبي قرار ميگرفت و سعي ميكرد در عكس موقر به نظر برسد و بعد صداي عكاس از پشت دوربين به گوش ميرسيد:
حاضر... يك، دو، سه... چليك
البته اين روزها اين نكات براي ما شده خاطره و كمتر ديگر چنين تصاويري را در آلبومهاي خانوادگي ميبينيم. حالا ديگر هر كسي يك فولدر شخصي به همرا دارد از عكسهاي سلفي كه حتي بقايشان به يك بد افزار وابسته است. به هر روي ديگر نميتوان منكر پيشرفتهاي نو ظهور تكنولوژيكي شد و عكسهاي به قول جوانان امروزي« يهويي» نگرفت اما با رعايت چند اصل چه بسا بتوانيم يك سلفي حرفهاي در دوربين گوشي هايمان ثبت كنيم. پس، از من عكاس به شماي گوشيبهدست توصيه كه اين موارد را براي گرفتن يك عكس خوب سلفي (خويشانداز) رعايت كنيد:
نگاه خوب: اگر تنها هستيد يا با ديگري، داشتن يك نگاه مناسب ضروري است.بعضي نگاهها در عرف نگاه خوب محسوب نميشوند.
لبخند خوب: كج و كولگي لبخند در عكس سلفي جز بيسليقگي چيز ديگري تعبير نميشود.
حالت خوب: افق زاويه بدن مهم است...باور كنيد.
جاي خوب: مكاني كه براي سلفي انتخاب ميكنيد امن باشد از هر لحاظ.اين شامل رعايت منظره خوب نيز ميشود. حتما به لنز دوربين توجه كنيد. رعايت فاصله دوربين تا صورت را بهعنوان يك اصل فراموش نكنيد. در شرايط غيرمتعارف هم قرار نگيريد مثلا بالاي بلنديها (به آمار حادثهديدهها در راه انداختن يك سلفي توجه كنيد)
تذكر واجب: براي سلفي گرفتن حتما حواستان به عكاسان حرفهاي در اطرافتان باشد تا سوژه بدحالتي خود در خويش اندازها نباشيد. تا خداي ناكرده يك سلفي ناقابل برايتان دردسرساز نشود.
اما در كل اگر رعايت اين موارد برايتان سخت است و در مراسم خاصي حضور داريد كه ثبت لحظهها برايتان اهميت اساسي دارد حتي اگر مهمان خارجي هم داشتيد كه ديگر سلفي گرفتن از نان شب برايتان واجبتر ميشود از همان عكاسان حرفهاي اطرافتان درخواست كنيد تا عكسي حرفهاي از شما بگيرند كه در تاريخ مصور كشورتان به يادگار بماند. نه آنكه نتيجه كار تصويري شود كه با واكنش منفي يك ملت مواجه شود.