مخاطبي كه در پي جنگ‌هاي بي‌پايان تا حدي اطمينان خود را به رسانه‌هاي بزرگ از دست داده است. علي هاشم ازجمله چهره‌هاي رسانه‌اي مشهور جهان عرب است كه طي سال‌هاي گذشته و از زمان آغاز فعاليت حرفه‌اي خود، موقعيت ويژه‌اي را نزد افكار عمومي و مخاطبان رسانه‌ها كسب كرده است. اين خبرنگار لبناني، كار خود را از شبكه المنار وابسته به مقاومت لبنان آغاز كرده و در ساليان گذشته، حضور در بزرگ‌ترين شبكه‌هاي عربي، ازجمله بي‌بي‌سي عربي يا الجزيره را در كارنامه خود به ثبت رسانده است.
جنجالي‌ترين مرحله در عملكرد حرفه‌اي علي هاشم، اختلافات او با مديريت شبكه الجزيره بر سر نحوه پوشش اخبار مربوط به بحران سوريه بوده است؛ اختلافاتي كه منجر به خروج وي و ساير همفكرانش از تلويزيون الجزيره شد و زمينه را براي تاسيس قدرتمندترين رسانه تصويري حامي مقاومت فراهم كرد؛ شبكه الميادين. به مناسبت روز خبرنگار، با علي هاشم درباره وضعيت رسانه‌ها در سطح جهان عرب و همچنين ديدگاه افكار عمومي اين كشورها نسبت به ايران و رسانه‌هاي ايراني گفتوگو كرديم؛ گفت‌وگويي كه بخش‌هايي از آن را در ادامه مي‌خوانيد. نسخه كامل اين گفتوگو در روزهاي آينده منتشر مي‌شود.
- وضعيت فعلي رسانه‌هاي ايراني را به‌عنوان يك خبرنگار عرب، چگونه ارزيابي مي‌كنيد؟
اجازه دهيد ابتدا از رسانه‌هاي مكتوب ايراني سخن بگويم؛ اين رسانه‌ها در ايران امروز در شرايط بسيار قابل توجه و تحسين‌برانگيزي به‌سر مي‌برند. هركس كه آشنايي اندكي با فضاي رسانه‌هاي مكتوب داشته باشد، به تنوع ديدگاه‌ها و جريانات سياسي موجود در اين رسانه‌ها اعتراف مي‌كند.
نگاهي به عملكرد رسانه‌هاي فارسي داخل ايران نشان مي‌دهد كه به‌معناي واقعي كلمه، فضاي داخلي اين كشور را منعكس مي‌كنند و تقريبا مسئله مهمي در سطح جامعه ايران وجود ندارد كه نتوان بازتاب آن را در رسانه‌هاي اين كشور پيدا كرد. از سوي ديگر و درباره رسانه‌هاي عمدتا مجازي ايران كه طيف بسيار گسترده‌اي را شامل مي‌شوند، مي‌توان گفت نوعي عجله و حتي شايد بي‌دقتي در انتشار هرگونه اخبار در ميان اين رسانه‌ها به چشم مي‌خورد كه مي‌تواند تا حدي به اعتبار اين رسانه‌ها آسيب وارد كند.
- ديدگاه افكار عمومي جهان عرب نسبت به رسانه‌هاي ايراني چگونه است؟
به‌عنوان كسي كه به‌طور روزانه رسانه‌هاي فارسي‌زبان ازجمله روزنامه همشهري را دنبال مي‌كنم، بايد بگويم تصويري كه از وضعيت رسانه‌ها در داخل كشور شما به افكار عمومي عربي يا غربي ارائه مي‌شود، با واقعيت فاصله بسياري دارد. رسانه‌هاي ايراني از حيث امكانات، تنوع، چند صدايي و ارتباط با جامعه و مخاطب خود در شرايط بسيار مطلوبي نسبت به ساير كشورهاي اين منطقه قرار دارند؛ امري كه ممكن است براي خود ايراني‌ها چندان ملموس نباشد.
متأسفانه محتوايي كه به‌عنوان واقعيت موجود در داخل ايران به خارج از اين كشور منتقل مي‌شود يا بسيار طرفدارانه است يا مبتني بر سياه‌نمايي و نفرت از اين كشور؛ بنابراين به‌سختي مي‌توان تصويري نزديك به واقعيت از داخل كشور شما در فضاي رسانه‌اي عربي يا غربي يافت.