حمايتي كه چترش گسترده است و به شكل عام شامل فرهنگ و هنر مي‌شود. به اين ترتيب نمي‌توان گفت شهرداري نبايد به مسئله فضاهاي فرهنگي ورود پيدا كند. اگر در سال‌هاي اخير شاهد افزايش تماشاگران سينما هستيم، قطعا بخشي از آن حاصل پرديس‌هاي سينمايي مدرني است كه در پايتخت تاسيس شده است. تاثير اين پرديس‌ها را من در زماني كه مدير كاخ مردمي جشنواره فجر بودم، از نزديك مشاهده كردم. سال‌ها ما مجبور بوديم با سينماهاي قديمي كه در دهه‌هاي 40 و 50 ساخته شده بودند بسوزيم و بسازيم.
سينماهايي كه با منطق جغرافيايي 4دهه پيش در مناطق درستي تاسيس شده بودند ولي با تغييرات شهر تهران و مسئله ترافيك در جاي پارك و... ديگر مثل سابق نمي‌توانستند به مردم خدمات ارائه كنند. در اين سال‌ها هر پرديس سينمايي كه ساخته شد، به رشد تماشاگران سينما ياري رساند. اگر تا همين چند سال پيش يك تهران بود و يك سينما آزادي، حالا در غرب، شرق و جنوب تهران پرديس‌هايي وجود دارد كه هم صندلي مناسبي دارند، هم پرده و نور خوبي و هم اينكه امكانات رفاهي قابل قبولي به مردم عرضه مي‌كنند.
اين تجربه موفق بايد ادامه پيدا كند و قطعا يكي از راه‌هاي اعتلاي هنر در اين سرزمين، گسترش فضاهاي فرهنگي است. اين فضاي فرهنگي هم تنها سينما ساختن نيست و شامل تاسيس كتابخانه و سالن تئاتر هم مي‌شود. مديريت شهري مي‌تواند با مشاركت بخش خصوصي در اين حوزه‌ها ورود جدي‌تري پيدا كند. تاسيس باغ‌كتاب تهران اتفاق فرهنگي بسيار مهمي بود ولي سهم و نقش بخش خصوصي هم بايد در آن ديده شود. اگر قرار باشد با تاسيس يك فضاي فرهنگي، بازار كتابفروشي‌هاي كوچك و مستقل را كساد كنيم، نمي‌توان از چنين رويكردي انتقاد نكرد؛
به گمانم مي‌شود هم فضاهاي فرهنگي را گسترش داد و هم سهم بخش خصوصي را لحاظ كرد. رعايت عدالت شايد كمي دشوار باشد ولي غيرممكن نيست. تهران مي‌تواند شهري كاملا فرهنگي باشد. شهري كه شهروندانش براي پركردن اوقات فراغت به سينما و تئاتر بروند. شهري كه در مراكز تجاري‌اش كنار غرفه‌ها و مغازه‌هايي كه كالاهاي مصرفي عرضه مي‌كنند، كتابفروشي هم باشد.
اگر امروز از برخي نمايش‌هاي روي صحنه استقبال خوبي مي‌شود، بخشي از آن را بايد حاصل حمايت‌هايي دانست كه صورت مي‌گيرد. كاش اين حمايت‌ها شامل همه هنرمندان شود. گروه‌هاي تئاتري كه با عشق ماه‌ها تمرين مي‌كنند، به‌سختي سالن در اختيارشان قرار مي‌گيرد و در نهايت دستاورد مالي چنداني ندارند، بايد مورد حمايت قرار گيرند. كنار وزارت ارشاد، مديريت شهري هم بايد در مسير گسترش فرهنگ در جامعه حركت كند. شهري كه شهروندانش سينما بروند، تئاتر ببينند و كتاب بخوانند، شايد همان آرمان‌شهري باشد كه همه آرزويش را داريم.
- بازيگر سينما، تئاتر و تلويزيون