علاوه بر آن، خبرنگاري پاپاراتزي هم هست كه از همه‌‌چيز، ريز و درشت زندگي افراد مشهور يا سياستمداران، عكس مي‌گيرد و جنجال به پا مي‌كند. داستان مردي با 6گلابي اما كاملا تفاوت دارد و محدود كردن خبرنگاران به بهانه آن كار ناصوابي است. گناه اين كار اتفاقا بر گردن خود مجلسي‌هاست. عكس‌هاي خبري سلفي‌گرفتن نمايندگان با موگريني كه بدتر بود، گلابي‌خوردن چه اشكالي دارد؟ اما مجلس به جاي آنكه به آن قصور خود توجه كند، مي‌خواهد چوبش را به خبرنگاران بزند.
اول؛ همه نمايندگان علي‌الخصوص در روزهايي مثل روزهاي رأي اعتماد به وزرا كه بايد حداقل 10ساعت روي صندلي‌هاي خود بنشينند، واقعا وضعيتي دشوار دارند و با توجه به سن و سال، عده‌اي از آنها نمي‌توانند اين ساعات طولاني را نشسته تحمل كنند بنابراين، حق آنها‌ست كه كمي جا به جا شوند و هوايي عوض كنند. اصلا آنها را با موقعي كه نطق مي‌كنند يا قرار است له يا عليه وزيري يا موضوعي نطق كنند، مقايسه نكنيد چون آن نيروي وكالت است كه به آنان چنين قدرتي مي‌دهد كه از بن جان فرياد بكشند اما در مواقع عادي آنها هم خسته مي‌شوند.
دوم؛ اين بر عهده مجلس و خدمات پشتيباني مجلس است كه حداقل براي چنين روزهايي چاي و شيريني و ميوه‌اي در يك گوشه و كنار بگذارند كه نماينده هنگامي كه خسته مي‌شود، سري بزند و نفسي تازه كند. البته نگارنده چون هيچ موقع توفيق ديدن صحن و گوشه و كنار مجلس را نداشته نمي‌تواند درباره بود و نبود چنين چيزي قضاوت كند. البته اگر چنين امكاناتي نيست، بر عهده مجلس است كه به فكر نمايندگان و شرايط جسمي آنان با آن همه فشار و استرس كاري باشد.
سوم؛ اما اگر امكانات بود و نماينده‌اي نخواست آنچنان كه در همه مجالس مرسوم است چاي بنوشد و نفسي تازه كند، قابل‌قبول نيست كه ديگران را متهم كند.اينجاست كه بايد به خبرنگاران حق داد اگر عكس مي‌گيرند و چنين وضعي را تصوير مي‌كنند. برخي رفتارها در صحن مجلس از هيچ‌كس پذيرفته نيست و شأن مجلس را نابود مي‌كند.مردم با چشمان باز به رفتار نمايندگان مي‌نگرند و همان رفتارها را در جامعه تكرار مي‌كنند. چنين رفتارهايي از غيبت نمايندگان ناصواب‌‌تر است.به هر دليلي اگر نماينده‌اي در مجلس گلابي خورد، يا هر كاري كرد كه به‌نظرش نبايد مردم آن را مي‌ديدند، بايد در رفتار خودش تجديد نظر كند. اينكه خبرنگاران را توبيخ و آنها را از پوشش رسانه‌اي صحن علني محروم كنيم، انتخاب درستي نيست.