ترامپ در آمريكا نميخواهد كه اين ماجراها به جنگ اتمي و يك بحران تمامعيار منجر شود و از سوي ديگر رهبر كرهشمالي هم فردي است كه منطق خاص خودش را دارد و حاضر نيست با تهديدهاي ترامپ كنار بيايد. مسئله ديگري كه بايد درنظر داشت اين است كه كرهجنوبي اعلام كرده حاضر نيست از خاك اين كشور براي حمله به كرهشمالي استفاده شود و اين مسئله گزينههاي نظامي را براي آمريكا محدودتر ميكند.
شايد آمريكا گزينه حمله نظامي و دريايي داشته باشد اما از لحاظ جغرافيايي بهخاطر وسعت چين و اهميت راهبردي كرهجنوبي حمله به كرهشمالي بسيار مشكل خواهد بود. رهبر كرهشمالي بر اين مسئله واقف است كه ترامپ راهحلهاي زيادي ندارد و از اين مسئله سوءاستفاده ميكند.
ترامپ فردي است كه فكر ميكند با تهديد نظامي ميتواند به اهداف سياسي و ديپلماتيك برسد. در اين چندماه اخير خيلي به ندرت ديده شده كه ترامپ از زبان ديپلماسي استفاده كند. كيمجونگ اون هم فردي است كه با تهديد كنار نميآيد. با افرادي كه پوپوليست هستند چه در آمريكا، چه كرهشمالي يا كشورهاي ديگر خاورميانه با تهديد نميشود حرف زد. آنها در مقابل تهديد، خودشان تهديد و لفظ نظامي بيشتري بهكار ميبرند.
تا حالا معلوم نشده كه اهداف كرهشمالي چه مسائلي است اما نبايد فراموش كرد كه خود آمريكا تهديدهاي مستقيم و غيرمستقيم زيادي نسبت به كرهشمالي داشته است. نمونه آن مانورهاي مشترك با كرهجنوبي بوده است. براي برخي كشورها و سياستمداران تاريخ يك پديده زنده است. كرهشمالي هنوز يادش نرفته كه در سال ۱۹۵۱ از سوي آمريكا براي تغيير رژيم كمونيستي هدف حمله قرار گرفت.
آمريكاييها تصور ميكنند كه كرهشمالي ميخواهد در ميان كشورهاي جهان قدعلم كند. آنها نيز تصور ميكنند كه هر لحظه ممكن است از سوي آمريكا هدف حمله قرار بگيرند. ديوار بلند بياعتمادي ميان دو طرف وجود دارد و نميتوان گفت كه در اين ميان آمريكا و متحدانش كاملا بيگناه هستند. آنچه اكنون شاهدش هستيم نبرد لفظي دو فرد پوپوليست است كه با تهديد هيچكدامشان حاضر به كوتاه آمدن نيستند. در پيونگيانگ اكنون يك همتاي ترامپ داريم اما به يك دو راهي رسيدهايم كه مسيرش يا جنگ يا مذاكره است. اين داستان تهديدها نميتواند ادامه داشته باشد و هيچ بعيد نيست كه با ميانجيگري چين و روسيه همانطور كه ترامپ زماني گفته بود ميان دو طرف مذاكرات جديدي صورت بگيرد.
- رئيس مركز مطالعات بينالمللي و منطقهاي دانشگاه جورج تاون