جواد نظامدوست، عضو كارگروه غارشناسي كشور ديروز در گفت‌وگو با ايسنا اعلام كرد كه غارهاي كشور درجه‌بندي مي‌شوند تا بدين‌ترتيب مشخص شود ميزان دخالت انسان در هر غار بايد چه اندازه باشد. رئيس سابق انجمن غار و غارشناسي ايرانيان افزود: فاجعه‌اي كه غارهاي ايران را تهديد مي‌كند اين است كه سازمان‌هاي دولتي و غيردولتي و بخش خصوصي كه به بهانه گردشگري كردن غارها از قدرت دولتي و سرمايه استفاده مي‌كنند به معضلي براي غارها تبديل شده‌اند.
وي گفت: بعد از 2سال كارگروه غارشناسي كشور موفق شده تا آيين‌نامه‌اي برابر با استاندارد جهاني حفاظت از غارها تدوين و اين آيين‌نامه را به تمام ادارات كل محيط‌زيست استان‌ها ابلاغ كند.
وي افزود: اين آيين‌نامه «حفاظت و بهره‌برداري از غارها » نام دارد و از آنجا كه رئيس كارگروه غارشناسي كشور معاون سازمان حفاظت محيط‌زيست نيز هست، اين نامه به ادارات محيط‌زيست ابلاغ شده است. به گفته نظامدوست در اين آيين‌نامه قرار است شناسايي و درجه‌بندي غارها و نحوه درجه‌بندي آنها در هر استان انجام شود. به اين ترتيب تعداد غارها در هر استان مشخص شده و هر غار با عنوان محل زندگي جانوران، باستان‌شناسي، قدمت و... داراي امتياز مي‌شود.
وي افزود: طبق اين آيين‌نامه، غارهاي درجه يك غارهايي هستند كه حضور گردشگران در آنها ممنوع است و تنها براي مطالعات و تحقيقات دانشگاهي مي‌توان از آنها استفاده كرد. غارهاي درجه2 غارهايي هستند كه بايد تحت شرايط و نظر كارگروه باشند. درغارهاي درجه3 نيز افراد مي‌توانند حضور داشته باشند. اما غارهاي درجه 4غارهايي هستند كه هيچ آثاري در آنها وجود ندارد و با يك حفره آهكي خاتمه مي‌يابند و از نظر تاريخي نيز اثر قابل ملاحظه‌اي ندارند.
نظامدوست با تأكيد بر اين موضوع كه برخي آسيب‌هايي كه به غارها زده مي‌شود غيرقابل جبران است گفت: تصميمات گردشگري و برخي از مردم، برخي غارها را به روزي انداخته‌اند كه نجات آنها غيرممكن است؛ به اين معنا كه گرچه زماني آب اين غارها قابل شرب بود ولي اكنون آب باقيمانده در آنها مضر است.
اين غارنورد بيان كرد: برخي از افراد تصور مي‌كنند تا غاري كشف شد بايد در آن نورپردازي كرده و مسير رفت‌وآمد در آن را براي مردم هموار كنند درحالي‌كه اينطور نيست. غارها بايد محلي براي حضور حيواناتي باشند كه سال‌ها در آن نقطه زيسته‌اند. به‌عنوان مثال اگر غاري كه محل زيست خفاش‌هاست را به محل رفت‌وآمد انسان تبديل كنيم، خفاش از محل زندگي خودش جدا مي‌شود و نخستين صدمه به زمين‌هاي زراعي اطراف غار وارد مي‌شود و محصولات اين زمين‌ها طي 3سال آفت زده مي‌شوند چون وظيفه خفاش اين بوده كه حشرات موذي را شكار كند و حالا وقتي خفاش‌ها از اين غارها رانده مي‌شوند آفت به جان زمين‌هاي كشاورزي مي‌افتد.