به گزارش ایرنا، محققان مرکز پزشکی دانشگاه هامبورگ - اپنتورف در آلمان در این مطالعه با بررسی 341 بزرگسال 61 تا 82 ساله متوجه شدند که زندگی در نزدیکی درختان زیاد موجب تقویت ناحیه‌ای از مغز می‌شود که پردازش عاطفی را کنترل می‌کند و در نتیجه باعث می‌شود بزرگسالان کم‌تر تحت استرس قرار گیرند.
این ناحیه که آمیگدال نام دارد منطقه‌ای از ماده خاکستری است که برای پردازش اضطراب مهم است و محققان در این مطالعه متوجه شدند افرادی که در نزدیکی محیط جنگلی زندگی می‌کردند، این ناحیه از مغزشان قوی‌تر بود.
اما چنین ارتباطی در مغز افرادی که در مناطق شهری در نزدیکی فضای سبز و یا رودخانه‌ها زندگی می‌کردند، مشاهده نشد.
محققان مدت‌هاست که می‌گویند زندگی در نزدیکی محیط جنگلی برای انسان مفید است اما این اولین بار است که آنها یک مدرک فیزیکی در این زمینه ارائه می‌دهند.
خطر ابتلا به بیماری‌های روانی مانند افسردگی، اختلال‌های افسردگی، اضطراب و شیزوفرنی در افراد ساکن شهر در قیاس با افرادی که در حومه شهر زندگی می‌کنند، بیش‌تر است.
سر و صدا، آلودگی و وجود تعداد زیاد افراد در فضای کوچک یک شهر می‌توانند به ابتلا به استرس مزمن کمک کنند.
در حالی که انتظار می‌رود که تا سال 2050 تقریبا 70 درصد از جمعیت جهان در شهرها زندگی کنند، یافته‌های این مطالعه می‌تواند پیامدهای زیادی برای برنامه‌ریزی شهرنشینی داشته باشد.
دکتر "سیمون کوهن" از مرکز پزشکی دانشگاه هامبورگ - اپنتورف در آلمان و نویسنده این مطالعه گفت: تحقیق در زمینه شکل‌پذیری مغز از این فرضیه حمایت می‌کند که محیط زیست می‌تواند ساختار و عملکرد مغز را شکل دهد.
یافته‌های این مطالعه تاییدی است بر مجموعه در حال گسترش از مدارکی که نشان می‌دهند صرف وقت در محیط خارج از خانه با بروز یک حالت روحی تقویت شده ارتباط دارد.
با این حال محققان خاطر نشان کردند که لازم است یافته‌های این مطالعه توسط مطالعات بیشتری تایید شوند.
نتایج این مطالعه در مجله Scientific Reports منتشر شده است.