اين مرگ‌ومير به‌طور خاص مربوط به آسم، برونشيت، تنگي نفس و حملات قلبي و آلرژي‌هاي مختلف تنفسي است. آلودگي هوا يعني افزايش ميزان گازهاي سمي و ذرات ريز جامد و مايع در هوا در غلظت‌هايي كه تهديد‌كننده سلامت هستند و مي‌توانند براي انسان يا محيط او مضر باشند. آلودگي هوا به طرق گوناگوني مي‌تواند آثار زيانبار درازمدت و كوتاه‌مدتي بر سلامت انسان‌ها بگذارد. تأثير آلودگي هوا بر افراد مختلف متفاوت است. آسيب‌پذيري برخي افراد در برابر آلودگي هوا بسيار بيشتر از سايرين است. كودكان كم‌سن و سال و سالمندان بيشتر از ديگران از آلودگي هوا آسيب مي‌بينند. آلودگي هوا باعث تحريك مجاري هوايي و تشديد آسم مي‌شود و هرچه ميزان آن بيشتر باشد، تعداد بيشتري از افراد، مبتلا به آسم مي‌شوند. تماس درازمدت با آلودگي هوا باعث بروز برونشيت مزمن و آمفيزم مي‌شود. آثار درازمدت آلودگي هوا مي‌تواند بيماري مزمن تنفسي، سرطان ريه، بيماري قلبي و حتي آسيب به مغز، اعصاب، كبد و كليه‌ها را شامل شود. برخي بيماري‌ها مانند آسم، بيماري قلبي و ريوي در مواقع آلودگي هوا تشديد مي‌شوند. البته آثار كوتاه‌مدت آلودگي هوا عبارت است از حساسيت چشم‌ها، بيني و حلق، عفونت‌هاي دستگاه تنفسي فوقاني مانند برونشيت و ذات‌الريه. سردرد، تهوع، و واكنش‌هاي آلرژيك نيز از ديگر عوارض كوتاه‌مدت اين مشكل زيست‌محيطي است.
كودكان به دلايل مختلفي نسبت به بزرگسالان در معرض خطر بيشتري از آلودگي هوا قرار مي‌گيرند. كودكان و شيرخوارگان با سرعت بيشتري تنفس مي‌كنند و اين باعث افزايش تماس با مواد آلوده‌كننده هوا مي‌شود. آنها اكثرا تنفس دهاني دارند كه به اين ترتيب فيلتر بيني كه قسمتي از آلودگي هوا را مي‌گيرد به‌طور مؤثر نمي‌تواند عمل كند. به همين سبب بايد در روزهاي بحراني آلودگي هوا حتي‌الامكان از تردد در محدوده‌هاي پرترافيك شهر پرهيز كرد. بايد استفاده از وسايل حمل‌ونقل عمومي در سفرهاي روزانه درون‌شهري را جايگزين خودروهاي شخصي كرد و فعاليت يا بازي كودكان در محيط‌هاي باز را محدود كرد. افراد مسن يا افراد با بيماري‌هاي قلبي، ريوي نظير آسم، برونشيت مزمن و نارسايي قلبي از خانه خارج نشوند. نوشيدن مايعات را افزايش دهند. آب و مايعات ساده مصرف كنند. هرشب دوش بگيرند و از دستگاه بخور، حمام بخار يا هواساز خنك و مرطوب براي رفع علائم استفاده كنند.