برخي چهرههاي سياسي موافق و مخالف بارزاني، از هماكنون براي رقابت بر سر جانشيني وي آماده شدهاند.نچيروان بارزاني: نوه ملامصطفي و برادرزاده مسعود بارزاني كه هماكنون نخستوزير دولت اقليم كردستان است، يكي از جديترين گزينههاي حزب دمكرات كردستان براي جانشيني رياست فعلي اين اقليم به شمار ميرود.
او از دوران كودكي و در زمان حكومت صدام بر عراق به همراه خانوادهاش به ايران سفر كرد و به واسطه نسبت خانوادگي به سرعت در ساختار حزب دمكرات پيشرفت كرد. نچيروان از سال 2006، بعد از پيروزي مسعود بارزاني در انتخابات، بهعنوان نخستين نخستوزير تاريخ اقليم كردستان (يكپارچه) انتخاب شد و در دوران مسئوليت او، شرايط اقتصادي و زيربنايي اين منطقه شاهد پيشرفتهاي چشمگيري بوده است.
محمد توفيق رحيم: از رهبران حزب تغيير (گوران)، مخالف سنتي مسعود بارزاني و نخستين شخصيتي كه آمادگي خود را براي شركت در انتخابات رياستي آينده اقليم اعلام كرده است. مخالفت علني رحيم با اجراي همهپرسي استقلال كردستان، درحاليكه بسياري از منتقدان بارزاني تمايلي به رسانهاي كردن مواضع خود در هفتههاي منتهي به همهپرسي نداشتند، نام او را بيش از هر زمان ديگري در سطح رسانههاي كردي و عربي بهعنوان يكي از گزينههاي جايگزين بارزاني مطرح كرد. توفيق رحيم، ازجمله اعضاي دفتر سياسي اتحاديه ميهني كردستان بود كه در سال 2006به رهبري نوشيروان مصطفي، از اين حزب جدا شده و جريان تغيير را پايهگذاري كردند.
برهم صالح: از اعضاي سابق اتحاديه ميهني كردستان كه بهدليل ارائه ليست جداگانه از بدنه اصلي اين حزب براي انتخابات پارلماني، در شهريورماه امسال از اتحاديه ميهني جدا شد. او بهدليل روابط گسترده و نفوذ چشمگير در ميان تمامي جريانات سياسي كردي و حتي عربي عراق، يكي از گزينههاي جدي جانشيني مسعود بارزاني به شمار ميرود. صالح نيز ازجمله شخصيتهايي بود كه در پي شكست طرح جدايي و ورود نيروهاي نظامي عراق به مناطق كردنشين، از طرح جدايي عقبنشيني كرده و خواستار ايجاد دولت نجات از طريق همكاري با بغداد بهمنظور پايان بحران اقليم كردستان عراق شد.