خسارات رواني اين حادثه به مرور زمان بيشتر خود را نشان خواهد داد. معمولا در حوادث اينچنيني كه فاجعه عمق زيادي دارد ضربه و شوك رواني كه مجروحان و بازماندگان پس از امدادهاي اوليه تحمل ميكنند بسيار طاقتفرساست و اگر اين نياز رواني چند روز پس از حادثه شروع نشود ميتواند تا سالها با آسيبديدگان باشد و بسته به ميزان درگيري عاطفي با فاجعه، با نشانههايي از اضطراب و افسردگي خود را نشان دهد. اين علائم فقط مربوط به كساني نيست كه در كرمانشاه خانه، زندگي و عزيز خود را را از دست دادهاند بلكه بهدليل عاطفي بودن مردم ايران، قشر وسيعي نياز به حمايت رواني دارند.
تجربهاي كه در زلزله بم و ورزقان، پلاسكو و معدن يورت بهدست آمد نشان ميدهد كه هر چه مداخلات روانشناختي بهموقع در اختيار افراد قرار بگيرد، احتمال آسيب كمتر ميشود. حضور رواندرمانگران در ابتداي حادثه براي تحملپذيرتر كردن شوك اوليه است تا فرد با بروز رفتارهاي عصبي با كمك درمانگر، آسيب شوك را كمتر كند.
براي بهدست آمدن سازگاري با فاجعه در دراز مدت تيمهاي درماني بايد در منطقه حضور داشته باشند. بهطور مثال كودكي كه بهدليل از دست دادن والدينش در زلزله ورزقان دچار لالي عاطفي شده بود با بازي درماني و قصهگويي توانست دوباره حرف بزند.
در گذشته نگاه غفلتآميزي در مورد حمايت رواني از افراد آسيبديده وجود داشت و مسئولان تصور ميكردند درمان جسم بيمار كفايت ميكند. آنها بيخوابي، كم اشتهايي، مرور مكرر صحنه حادثه، اختلال در انجام امور روزمره و... را نميديدند. اما حال اين نگاه تغيير كرده و نياز است كه زيرساختهاي لازم براي ارائه خدمات در اختيار رواندرمانگران قرار گيرد. هماكنون اعضاي سازمان نظام روانشناسي مستقر در منطقه و استانهاي اطراف به محل حادثه رفتهاند و خدمات ارائه ميدهند.
حمايت رواني از حادثهديدگان و بازماندگان زلزله بايد تا سالها ادامه داشته باشد و تا زماني كه افراد سازگاري با مسئله را بهدست نياوردهاند نبايد آنها را رها كرد. به همه آسيبديدگان اطمينان ميدهيم كه مراكز روانشناسي و مشاوره كشور به روي اين افراد باز است و خدمات روانشناسي و مشاوره براي آنها و خانوادههاي درجه يك آنها تا يكسال رايگان خواهد بود. با مكاتباتي كه با استانداران استانهاي همجوار منطقه حادثهديده صورت گرفته، قرار است تيمهاي رواندرمانگر به همراه تيمهاي امدادي خدمات ارائه كنند. از آنجا كه درمان اين افراد تا سالها به طول ميانجامد، انتظار ميرود دولت با حمايتهاي بيمهاي به سلامت روان اين افراد نيز توجه كرده و براي آن برنامهريزي كند.