آلمودووار به اينديواير ميگويد: « همهچيز تغيير كرده است بهخصوص شيوهاي كه اين روزها براي نمايش فيلم مطرح ميشود. حالا راههاي بسيار متفاوتي براي فيلم ديدن وجود دارد.»به گزارش همشهري، او در جشنواره اخيركن كه رئيس هيأت داوران بود، حرفهايي درباره ارزش ديدن فيلمها بر پرده نقرهاي زد كه باعث شد برخي فكر كنند آلمودووار نسبت به نمايش فيلم در فضاي مجازي معترض است اما در ادامه منظورش را اينطور روشن كرد:
«من طرفدار جدي نمايش فيلمها در سالن سينما هستم و معتقدم صفحه نمايش هرچه بزرگتر، بهتر؛ چون شما ميتوانيد از تمام جنبههاي يك فيلم لذت ببريد. فناوريهاي جديد به ما اجازه ميدهند تصاويري را خلق كنيم كه چند سال پيش حتي نميتوانستيم تصورش را كنيم؛
اين فوقالعاده است و از اين رو، هرگونه حمايت از نمايشهاي غيرسينمايي به معني تقليل ارزشهاي توليد است و نقض غرض. اصلاً فايده تمام خلاقيتها و جلوههاي بصري فيلمي مانند «بليد رانر ۲۰۴۹» در چيست اگر آن را روي صفحهاي كوچك تماشا كنيد؟» او همچنين نگرانياش پيرامون چالشهاي سرمايهگذاري در بازار سينمايي اين روزگار را مطرح ميكند و ميگويد: «ترديد دارم كه سينماي دهه ۱۹۶۰ اروپا در چنين روزگاري ميتوانست ممكن باشد. گدار، برگمان، آنتونيوني، هرتسوگ يا كارلوس سائورا احتمالاً در چنين دوره و زمانهاي با انبوهي از مشكلات براي يافتن تهيهكننده و پخشكننده و دسترسي به تماشاگران مواجه ميشدند.»