پاپ فرانسيس اول، رهبر کاتولیک‌های جهان ضمن دفاع از سکوت خود در میانمار نسبت به رنج و عذاب آوارگان روهینگيایی تاکید کرد: یک محکومیت علنی باعث می‌شد تا در گفت‌وگو را به روی میزبان‌هایم ببندم و از شنیده‌شدن پیامم ممانعت کنم.
پاپ فرانسیس در مسیر بازگشت به روم از سفرش به میانمار و بنگلادش به خبرنگاران گفت: من تصمیم گرفتم تا به صورت علنی از واژه‌های کلی درباره حقوق بشر استفاده کنم و در نشست‌های خصوصی که با مقام‌هاي میانمار داشتم صریحا به مساله مسلمانان روهینگيا پرداختم و به آنها گفتم که باید به حقوق آوارگان روهینگيا احترام بگذارند.
به گزارش ایسنا به نقل از آسوشیتدپرس،او افزود: بسیار خوشحال و راضی هستم که پیامم در نشست‌های خصوصی با آنگ سان سوچی، رهبر دو فاکتوی میانمار و ژنرال مین آنگ هلنگ، فرمانده ارتش این کشور شنیده شد. کاملا حقیقت دارد که من از بستن در مذاکره استقبال نمی‌کنم اما از این‌که اجازه دادم طرف دیگر نیز صحبت کند بسیار خوشحالم و با این روش توانستم پیام خود را نیز به گوش مقام‌هاي میانمار برسانم.
پاپ فرانسیس تنها در دیداری که با گروهی از آوارگان روهینگيا در بنگلادش داشت، از واژه "روهینگيا" استفاده کرد.
او افزود: من کاملا از انتقادها نسبت به آنگ سان سوچی به خاطر ناکامی‌اش برای اظهارات صریح یا سریع درباره خشونت‌های اعمال شده علیه مسلمانان روهینگيا آگاهم اما قضاوت در کشوری که پس از دهه‌ها دیکتاتوری نظامی تحت یک گذار سیاسی قرار دارد بسیار دشوار است. در چنین مواردی یک کشور در حال پیشرفت ممکن است دو گام به جلو و یک گام به عقب بردارد.
پاپ گفت: در جریان این دیدار احساسی من به گریه افتادم و تلاش کردم تا کسی متوجه گریه من نشود اما آوارگان روهینگيایی نیز در جریان این دیدار به گریه افتاده بودند. من از آنها خواستم تا تمامی افرادی را که باعث آزار و اذیت آنها شده بودند و همچنین بی‌تفاوتی‌های جهان را ببخشند.
پاپ فرانسیس در بخش دیگری از اظهارات خود از رهبران جهان خواست تا از آستانه احتمال نابودی بشریت بازگردند و گفت: برخی از این رهبران نسبت به تسلیحات شیمیایی رفتار غیرمنطقی دارند.
او گفت: من آماده‌ام تا تعالیم دیرینه کلیسای کاتولیک در زمینه تسلیحات اتمی را سفت و سخت‌تر کنم؛ براساس این تعالیم، داشتن تسلیحات اتمی به عنوان یک سلاح بازدارنده مادامی از نظر اخلاقی قابل قبول است که هدف نهایی امحای آنها باشد.
پاپ فرانسیس افزود: در حال حاضر حتی داشتن میزان اندکی از تسلیحات اتمی باید محکوم شود چراکه ظاهرا رهبران جهان هیچ قصدی برای کاهش تعداد تسلیحات اتمی‌شان ندارند.
او در ادامه گفت: چیزی که باعث شده من موضع دیرینه کلیسای کاتولیک را نسبت به این مساله تغییر دهم این است که رفتار رهبران جهان نسبت به تسلیحات اتمی غیرمنطقی شده است. امروز با چنین زرادخانه‌های اتمی پیچیده‌ای ما با خطر نابودی بشریت یا دست‌کم بخش عظیمی از بشریت مواجه هستیم.