البته منظور از دولت فلسطین در این کنفرانس تشکیلات خودگردان به رهبری محمود عباس است که موجودیت اسرائیل را به رسمیت می‌شناسد و برای مذاکره با تل‌آویو به هر دری می‌کوبد.
تعریف این کنفرانس از سرزمین فلسطین نیز تنها کرانه باختری و نه نوار غزه است؛ غزه‌ای که حماس کنترل آن را در اختیار دارد و مبارزه با اشغالگری رژیم صهیونیستی را تنها راه احقاق حقوق ملت مظلوم فلسطین می‌داند.
کمک به فلسطین با این تعریف بی‌شک تنها یک هدف دارد و آن هم تضعیف بیشتر و به عبارت غربی به انزوا کشاندن دولت منتخب، یعنی حماس است.
همان حماسی که 2 روز پیش نزدیک به 500 هزار نفر از مردم غزه در حمایت از آن به خیابان‌های این شهر ریختند و با برپایی تظاهراتی بزرگ و کم نظیر به بهانه بیستمین سالگرد تأسیس این جنبش، در واقع فریاد زدند دولت منتخب آنان حماس است نه تشکیلات خودگردان.
نشست پاریس که از ثمرات کنفرانس ماه گذشته آناپولیس محسوب می‌شود، در شرایطی آغاز به کار خواهدکرد که از زمان پیروزی حماس در انتخابات سراسری فلسطین و تسلط این جنبش در نوار غزه (ژوئن 2006) تمامی کمک‌های بین‌المللی به مردم فلسطین قطع شد و ایالات متحده تنها در مقطعی (ژوئن 2007) با لغو تحریم‌های کرانه باختری مبلغی معادل 80 میلیون دلار به محمود عباس کمک کرد تا صرف آموزش نیروهای امنیتی تشکیلات خودگردان توسط یک ژنرال آمریکایی کند.
فیلیپ مورو از مرکز مطالعات بین‌الملل پاریس به همشهری گفت: غرب درپی تقویت موضع محمودعباس در مقابل حماس است. غرب می‌تواند برای کمک به عباس هر چه می‌خواهد انجام دهد اما مطمئنا اقداماتی این‌گونه کمکی به حل مشکل موجود نمی‌کند.
در این کنفرانس که با حضور 69 وزیر خارجه و نمایندگانی از سازمان‌های غیردولتی برگزار خواهد شد، قرار است مبلغ 6/5میلیارد دلار برای بهبود وضعیت اقتصادی فلسطین تخصیص یابد.
یک دیپلمات اروپایی نیز به شبکه تلویزیونی الجزیره گفت: این کنفرانس با اهدافی سیاسی برگزار خواهدشد و در واقع گام نخست در بهبود بحران صلح در خاورمیانه است اما نزاع سیاسی در فلسطین و حتی اسرائیل شانس موفقیت چنین ابتکاراتی را تا حداقل کاهش داده‌است.