به گزارش همشهري آنلاين به نقل از گاردين، «عمودي رفتن» به كارگرداني آنتون مگرديچف از آخرين روزهاي سال گذشته ميلادي در سينماهاي روسيه به نمايش عمومي درآمده و با يك ميليارد و 820 ميليون روبل (حدود 35 ميليون دلار)، موفقترين فيلم تاريخ اين كشور لقب گرفته است. اين موفقيت تاريخي براي يك فيلم ورزشي در شرايطي به دست آمده كه ورزش روسيه با بحران دوپينگ دست و پنجه نرم ميكند و روابط اين كشور با آمريكا در پايينترين سطح ممكن قرار دارد.
بازي دو تيم بسكتبال شوروي و آمريكا در فينال المپيك مونيخ 1972 تا سه ثانيه مانده به پايان با يك امتياز اختلاف به سود آمريكا جريان داشت. در اين لحظه، ايوان ادشكو توپي را از ميانههاي زمين براي همتيمياش الكساندر بلوف فرستاد و او با گل كردن توپ، قهرماني را به مردان شوروي هديه داد. آمريكاييها كه به داوري اين بازي اعتراض داشتند، هرگز شكست را نپذيرفتند و همچنان به نتيجه آن بازي تاريخي به ديده ترديد مينگرند.
«عمودي رفتن» هفته گذشته در سالني سرشار از تماشاگر در مسكو روي پرده رفت و نمايش تصويري از اعضاي تيم بسكتبال شوروي در 1972 در پايان فيلم با استقبال خيرهكننده مردم مواجه شد. اشك در چشم بسياري از تماشاگران حلقه زد و آنها در حالت ايستاده قهرمانان ورزشي خود را تشويق كردند. مگرديچف، كارگردان «عمودي رفتن» معتقد است رسواييهاي اخير ورزشي شايد به استقبال مردم دامن زده باشد اما «انرژي آن مسابقه نميگذارد كسي بيتفاوت بماند.»
ادشكو هم كه در 72 سالگي يكي از چهار بازمانده آن مسابقه تاريخي است، ميگويد برتري تيم بسكتبال شوروي مقابل تيم شكستناپذير آمريكا بدون كمك به دست نميآمد و آن كمك چيزي نبود جز يك مداخله الهي. شوروي با اين پيروزي به روند 63 بازي بدون باخت آمريكاييها پايان داد.
«عمودي رفتن» محصولي است از شركت فيلمسازي نيكيتا ميخالكف، كارگردان برنده اسكار روسيه كه به داشتن ديدگاههاي مليگرايانه شهره است. گرچه مگرديچف تاكيد دارد فيلمي كه او ساخته، به هيچ وجه ضدآمريكايي نيست. اين پروژه سينمايي ورزشي با بودجه 12 ميليون دلاري توليد شده است.