مانوئل فونتان، مدیر برنامه‌های اضطراری یونیسف گفت: حدود 720 هزار کودک روهینگيایی گرفتار خشونت شده و مجبور شده‌اند یا در داخل میانمار بی‌خانمان شده و یا در اردوگاه‌های پرجمعیت بنگلادش اسیر شوند چون نمی‌توانند به خانه‌های خودشان برگردند.
در گزارش یونیسف با عنوان "زندگی در خطر؛ پایانی بر آن نیست" به تهدیدهایی که کودکان روهینگيایی با آنها روبه‌رو هستند، اشاره شده است؛ در این گزارش به وضعیت شش ماه از زمان آغاز جدیدترین خروج گسترده مسلمانان روهینگيایی از میانمار و ورودشان به جنوب بنگلادش اشاره شده است.
یونیسف همچنین اعلام کرد که وقوع سیلاب‌های شدید در بنگلادش به دلیل طوفان‌های موسمی باعث آبگرفتگی اردوگاه‌های آوارگان روهینگيایی شده که بالا آمدن آب و راکد شدن آن، بیماری‌هایی را که منشا آنها چنین آب‌هایی است، به وجود آورده و کودکان روهینگيایی حساس‌ترین بخش این جامعه آوارگان هستند که بیمار شده‌اند.
به گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری فرانسه، در این گزارش همچنین تخمین زده شده که 185 هزار کودک روهینگيایی همچنان در راخین میانمار هستند و نگرانی از بروز خشونت باعث شده تا بسیاری از بستگان و همسایگان این کودکان فرار را بر قرار ترجیح دهند.
در بنگلادش، نیز تخمین زده می‌شود که حدود 534 هزار کودک آواره روهینگيایی از سال گذشته میلادی و فرار اخیر، ساکن شده باشند.
مدیر برنامه‌های اضطراری یونیسف در ادامه گفت: این بحرانی است که به این زودی‌ها پایان نمی‌پذیرد و می‌تواند حتی چندین سال حل آن طول بکشد مگر آن‌که اقدام‌هاي متمرکزی برای ریشه‌کنی عوامل به وجود آورنده آن مطرح شود.
او ادامه داد: مردم به خانه‌هایشان برنمی‌گردند مگر آن‌که امنیتشان و شهروندیشان تضمین شود و بتوانند فرزندانشان را به مدرسه بفرستند و فرصتی برای آینده داشته باشند.
در ادامه این گزارش نیز آمده که روهینگيایی‌ها، مردمانی هستند که با وجود فرار از مسکن و جامعه اصلی خود، گرفتار درد و رنجی جدید شده و از حقوق اولیه‌اشان نیز محروم هستند و حالا با تهدیدهای جدیدی روبه‌رو شده‌اند.
یونیسف از دولت میانمار خواسته تا به این خشونت پایان دهد و آنچه را که بحران حقوق بشری در راخین است به همراه آزادی مردم، دسترسی آنها به بهداشت، آموزش و شرایط مطلوب زندگی، مورد بررسی قرار دهد.
در ادامه این گزارش از سوی یونیسف همچنین آمده که به رسمیت شناخته شدن حقوق اولیه مردم روهینگيایی باید شرایطی را برای بازگشت آوارگان به خانه‌هایشان در میانمار فراهم کند.
از اوت سال گذشته میلادی، فقدان دسترسی به بخش‌های زیادی از راخین در غرب میانمار دردسرهای زیادی را برای یونیسف و سایر آژانس‌های کمک‌رسان برای رسیدگی به امور روهینگيایی‌ها در این منطقه به وجود آورده است.
صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل در مطلبی آورده است، دسترسی سریع و بدون قید و شرط به تمامی کودکان راخین امری اساسی است.