آشنایی با داروهایی که چشم‌ را خشک می‌کند

خشکی چشم،  به علت کاهش یا فقدان مزمن اشک و رطوبت سطح چشم ایجاد می‌شود. این وضعیت ممکن است سبب تحریک و ناراحتی خفیف ولی دائمی و یا التهاب قسمت قدامی چشم شود.

با برخي از داروهايي كه ممكن است، سبب خشكي چشم شود، آشنا شويد:

• داروهای فشار خون: مسدود کننده‌های بتا پاسخ بدن نسبت به هورمون آدرنالین را مسدود کرده و با آرام کردن ضربان قلب و در نتیجه کاهش نیرویی که خون به سرخرگ‌ها وارد می‌کند، به کاهش فشار خون کمک می‌کنند. یکی از عوارض این داروها این است که بدن نوعی پروتئین که به غدد اشک فرستاده می‌شود را کمتر تولید می‌کند. این موضوع باعث کاهش اشک و خشکی چشم می‌شود.

• داروهای ضد احتقان بینی: این داروها با کاهش تورم رگ‌های خون رسان بینی به شما کمک می‌کنند. وقتی تورم کم می‌شود فضای بیشتری برای جریان هوا به وجود می‌آید و فرد دوباره به راحتی نفس می‌کشد. اما این داروها نیز شبیه آنتی هیستامین‌ها تولید اشک را کاهش می‌دهند.

• آنتی‌هیستامین‌ها: داروهای آنتی‌هیستامین از جمله لوراتادین، دیفن هیدرامین و فکسوفنادین، پاسخ بدن نسبت به محرک‌های آلرژی را مسدود کرده و از نشانه‌های شایع مانند خارش، عطسه، آبریزش چشم و بینی جلوگیری می‌کند اما موجب کاهش اشک چشم نیز می‌شوند. این مساله موجب خشکی و ناراحتی چشم مي‌شود.

• داروهای آکنه: ایزوترتینوئین یا همان داروی ضد آکنه با کاهش ترشح چربی غدد خاصی از بدن به خلاصی از شر آکنه کمک می‌کند. اما بعضی از غدد مذکور در پلک چشم قرار دارند و چربی اشک را نیز کاهش می‌دهند و نتیجه آن خشکی چشم است.

• داروهای ضد افسردگی، ضد پارکینسون و خواب‌آورها: تمام این داروها، موجب توقف سیگنال‌های ارسالی به غدد اشکی می‌شوند که نتیجه خشکی چشم خواهد بود. البته فقط داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای از این مکانیسم پیروی می‌کنند.

• قرص‌های ضد بارداری: هورمون درمانی جایگزین خود عاملی برای ابتلا به خشکی چشم است. زنانی که تنها استروژن دریافت می‌کنند بیشتر از زنانی که استروژن و پروژسترون را با هم مصرف می‌کنند در معرض خشکی چشم هستند.

*منبع: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي