براساس گزارش فيوچريزم، اكنون محققان در مطالعه‌اي جديد چهره‌اي ترسناك‌تر از اين پروتئين را كشف كرده‌اند: اين پروتئين ناهنجار مي‌تواند به درون مغز انسان نفوذ كرده و تا 30 سال خاموش باقي بماند و ناگهان به مغز حمله كنند.
اين پژوهش به تازگي توسط محققان مركز كنترل و پيشگيري آمريكا انجام گرفته‌است و نشان مي‌دهد يكي از افراد مبتلا به بيماري كروتزفلت-جيكوب يا CJD در سال 1985 به اين پروتئين آلوده شده‌بود، تا سال 2015 نشانه‌هاي بيماري را از خود بروز نداد.
اين طولاني‌ترين مدت زمان تاخير براي يك بيماري پريوني است و محققان احتمال مي‌دهند وجود اين تاخير در بروز بيماري نشانه آن باشد كه بيماران بسياري در صف انتظار ابتلا قرار داشته باشند.
پيش از شناسايي اين مشكل و بهبود تكنيك‌هاي استريل در سال 1987، ابتلا به اين بيماري به واسطه پيوند‌هاي آلوده غشاي سخت‌شامه، خارجی‌ترین لایه پوشاننده سیستم عصبی مرکزی رخ مي داد. درواقع برند خاصي كه تامين گرفت يا قطعات قابل پيوند سخت‌شامه را در ژاپن به عهده داشت مغز بيماران را به واسطه نسخه‌هاي ناهنجار پريون آلوده مي‌ساخت.
از آنجايي كه زمان استفاده از اين پيوند‌ها مشخص است، مي‌توان مدت زمان خاموش ماندن پريون‌ها را مشخص كرد. در پژوهش اخير 22 مورد جديد ابتلا به بيماري CJD مرتبط با پيوند سخت‌شامه از سال 2008 تاكنون در ژاپن شناسايي شدند. اين تعداد به آمار 132 بيماري كه از سال 1975 تاكنون شناسايي شده‌اند افزوده شده‌است.
بين سال‌هاي 1983 و 1987 سالانه نزديك به 20 هزار بيمار گرَفت‌هاي شركت "ليودورا" را در ژاپن دريافت كرده‌اند و اگرچه اين شركت از سال 1987 به بعد با بهبود تكنيك‌هاي استريل فرايند پيوند را از وجود پريون‌ها پاك كرده‌است،اما استفاده از گرفت‌هاي آلوده تا سال 1996 ممنوع نشد از اين رو احتمال كشف بيماران بيشتر در آينده وجود دارد.
پريون پروتئيني است كه از قابليت تاخوردگي برخوردار است و درصورتي كه روند تاخوردن اين پروتئين نادرست پيش برود، پروتئين به عامل بيماريزاي مسري تبدلي مي‌شود كه بر ديگر پريون‌ها اثرگذاشته و مغز را ذره ذره تخريب مي‌كند. محققان حتي احتمال مي‌دهند بيماري‌هاي ديگر مغزي مانند آلزايمر و پاركينسون نيز تحت تاثير اين پروتئين ايجاد شوند.