دکتر علي اكبر سیاری، مشاور وزیر بهداشت و استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در پیام تبریک خود به مناسبت آغاز سال جدید، تاکید کرد: باید برای دلنشین کردن هرچه بیشتر زندگی در سال 97 تلاش کنیم مروج فرهنگ " شهروندی سالم، مسئول و اثرگذار" باشیم که تضمین کننده جامعه ای سالم، شادی آفرین، توأم با نظم و انضباط، امنیت و رفاه اجتماعی و نقد پذیر است.
متن این پیام به شرح زیر است:
آغاز سال نو فرصت و سنت حسنه ای در کشور برای برقراری ارتباط موثر در زمینه تعامل و گفتگو ، تبادل اطلاعات و احساسات، همدلی و آشنایی مردم ایران با شادیها، غمها، مشکلات، اندیشهها و نوآوریهای همدیگر است. لذا فرصت را مغتنم شمرده، ضمن تبریک سال نو و آرزوی سلامتی برای همه مردم ایران از شما دعوت میکنم برای دلنشین کردن هرچه بیشتر زندگی در سال 97 تلاش نماییم مروج فرهنگ " شهروندی سالم، مسئول و اثرگذار" باشیم که تضمین کننده جامعه ای سالم، شادی آفرین، توأم با نظم و انضباط، امنیت و رفاه اجتماعی و نقدپذیر است.
بیایید باهم از خداوند بزرگ امنیت، سلامت، رفاه اجتماعی، عافیت و عاقبت به خیری برای خودمان، مردم کشورمان و مردم جهانی که در آن زندگی میکنیم، طلب نموده و دست کسانی را که در حفظ و حراست، امنیت و تمامیت ارضی کشورمان در این منطقه آشوب زده در تلاش هستند به نشانه قدردانی بفشاریم و دعاگوی آنان باشیم.
بیایید با خود و خدای خود عهد ببندیم که فداکاری و از خودگذشتگی را سرلوحه کارمان قرار داده و گوهر وجودمان را با عشق به خدا و تفکر درباره خودمان، پدیدههای هستی و اسماء و صفات الهی پرورش دهیم. بیایید معاشرت و حشر و نشرمان را با اشخاص شایسته، صالح، موفق و سالم بیشتر کنیم و درصدد توسعه دوستیهای خوبمان در سال 97 باشیم. گذشت، محبت و کمک به دیگران را تمرین کرده، کینه توزی را کنار بگذاریم، همه خصلتهای خوب افراد را بازگو کنیم و در خود نیز به وجود آوریم. با دیگران به خوبی صحبت و مراوده کنیم. سعی کنیم ارزش خود و همکارانمان را بالا ببریم و از تحقیر و سرزنش خود، دیگران و کشورمان بپرهیزیم. در سال 97 سعی کنیم دوستانمان را بیشتر به شادی دعوت کنیم.
گذشته به تاریخ پیوسته و آینده از راه نرسیده است. امروز فرصتی است که هم اکنون در اختیار داریم و قابل ذخیره کردن نیست. پس از مسائل کوچک و کم اهمیت، برافروخته نشویم. نگران آن نباشیم که چه کسی ما را دوست ندارد و دیگران چه میکنند و چه میگویند. در عوض از محبت آنان که دوستمان دارند لذت ببریم وشادیهای زندگیمان را به همدیگر هدیه دهیم.
تلاش کنیم تا آگاه به همه شئون زندگی، مسائل و امور جامعه و کشورمان، منطقه و جهان باشیم و در برنامه-های عام المنفعه بیشتر شرکت کنیم. مسئولیت پذیر نسبت به خود، اطرافیان و جامعه در تمام ابعاد آن باشیم. حامی محیط زیست سالم و ارزشهای والای آن، حامی فقرا و نیازمندان به ویژه دردمندان جامعه باشیم. اهل گذشت، صبوری، حسن خلق و حامی سرمایههای اجتماعی توام با احساس مسئولیت نسبت به مردم و جامعه باشیم. پایبند به قوانین و مقررات، پاسخگو، عدالت محور، برخوردار از اطلاعات به روز جامعه بوده و قبل از سخن گفتن و اقدام کردن، ابتدا فکر کنیم.
*توصیههای خود مراقبتی در جهت حرکت در مسیر کمال، ارتقاء سلامت فردی و اجتماعی و توسعه کشور
ارتباط با خدا که شامل ذکر( نماز وقرائت قرآن )، تفکر و تعقل، استغفار، شکر، تسبیح و نیایش است را همواره تمرین و ترویج کنیم.
ارتباط با خود، پدر و مادر، همسر و فرزندان، همکاران، دوستان و مردم کوچه و بازار را تقویت کرده و خدمت بدون منت به آنان را در برنامه روزانه خود قرار دهیم.
خالق سلامتیمان باشیم و سر رشته زندگی را در دست خود بگیریم و در این عرصه ماندگار، پرهیز از دروغگویی و فریب، خیر رسانی به مردم، وفای به عهد، لبخند و صبوری را الگوی عملی و اخلاقی خود قرار دهیم. قدر سلامتی جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی خود را بدانیم و در جهت حفظ و ارتقاء آن تلاش نماییم و مسئولیت آن را بپذیریم.
برای دستیابی به قله موفقیت فردی و اجتماعی به جای اسراف، تبذیر وکم کاری، عیب جویی و عیب بینی، تلاش کنیم تا سخت کوشی، نظم و انظباط و تعقل، تدبر و تفکر، صرفه جویی، قناعت و تفکر مثبت، سرمایه گذاری، تولید و اشتغال را در کشور ترویج دهیم و آن را جزء فرهنگ کشورمان نمائیم. به جای واردات کالا به فکر صدور کالا به خارج از کشور باشیم. اگر مشتری خارجی از کالا و خدمات ما استقبال کرد، مصرف و استقبال داخلی آن نیاز به تبلیغ نخواهد داشت.
نشاط و شادابی، روح تازه ای به جان انسان می بخشد. یکی از راههای رسیدن به شادی، محبت کردن به دیگران است. پس مروج آن باشیم و آن راتمرین کنیم.
در تحکیم نهاد خانواده که عامل اصلی انسجام جامعه و پیوندهای زناشویی سالم و ایمن که لذت بخش ، قانونی، شرعی و توام بارضایت مندی از زندگی مشترک است، بکوشیم وتلاش نماییم تا از فروپاشی خانواده ها پیشگیری نموده، سازگاری وتفاهم در خانواده ، جامعه و قومیت ها را در کشور تمرین و ترویج نماییم.
روش تفکر منطقی وحل مسائل و مشکلات کشور را بیاموزیم وبه دیگران نیز آموزش دهیم و در این مسیر همیشه به نتایج کارها، برنامه ها و صرف و صلاح اقتصادی آن توجه داشته باشیم.
تجربه موثرترین روش برای یادگیری است، از تجارب موفق دیگران استفاده کنیم. همواره دفتر و قلمی برای ثبت تجربیات روزانه، مشاهدات و برداشت¬ها، لطیفه ها ، رویاها، آرزوها، واهداف مان به همراه داشته باشیم.
مطالعه مستمر وکنجکاوی در یادگرفتن را در برنامه های خود قراردهیم. باید هم چون یک عمل گرا بیندیشیم وهم چون یک متفکر عمل کنیم.
در مذاکره و ارتباط موثر با دیگران، تهدید وارعاب نکنیم وعذرخواهی و دل جویی را فراموش ننماییم. عصبانی نشویم ولحن آرام و مهربان داشته باشیم. کسی را ملامت، سرزنش و تحقیر نکنیم و با طعنه وکنایه سخن نگوییم. لجبازی را کنار بگذاریم و به جای استفاده از انرژی احساسات و هیجانات از قدرت تفکر، تعقل و استدلال کمک بگیریم. به احساسات مذاکره کننده احترام بگذاریم ، به فرد گوینده توجه کرده وعلاقه نشان دهیم . به حرف های فرد مقابل گوش¬جان داده، در موقع گوش دادن نقش معلم ، قاضی و پزشک به خود نگیریم و توصیه، تجویز، تحقیر، طعنه، قضاوت و راهنمایی نکنیم. از خود بینی وخود شیفتگی پرهیز کنیم . عجول نباشیم و صبر پیشه کنیم.