نخستین مطلب این شماره، نامهای از پرویز دوائی است با عنوان آفتاب برفی. سپس داستان کوتاه «شکستنِ پیگی» از اتگار کرت، ترجمة پرتو شریعتمداری آمده است.
به مناسبت انتشار مجموعه مقالات خلیل ملکی، سه یادداشت درج شده است: «دربارة مجموعه مقالات خلیل ملکی»/ کاوه بیات؛ اوراقی زرد شده اما فروزنده از گذشتة نگذشته؛ «مقالات ملکی در واپسین ماه‌های دولت ملّی»/ مجید رهبانی.
«رفیق توفیق: نمونه‌ای شیوا از نثر اداری و سیاسی دورة صفویه» از علی قیصری در ادامه آمده است که به بررسی کتاب رفیق توفیق/ تصحیح رسول جعفریان اختصاص دارد.
«سیمای ادوارد براون» از مرتضی هاشمی‌پور نقدی است بر کتاب ادوارد براون و ایران/ حسن جوادی.
گم‌گشته در زمان عنوان نقد کاوه بیات است بر کتاب در اعماق زمان: زندگی‌نامة سیاسی فیروزمیرزا فیروز (نصرت‌الدوله)/ الهام ملک‌زاده.
حمید نامجو در مقالة «روایتی مستند از برپاداشتن جهنم» کتاب انور خوجه: مشت سرخ آهنین/ بلندی فوزیو، ترجمة بیژن اشتری را بررسی کرده است.
شکوه داستان کوتاه عنوان نوشته‌ای از بهناز علی‌پور گسکری است دربارة مجموعه داستان کیک عروسی/ انتخاب و ترجمة مژده دقیقی.
شرح گلستان به شیوة ذبیح‌الله منصوری» نقدی است از جویا جهانبخش بر کتاب شرح سودی بر گلستان سعدی/ ترجمة غلامرضا کمالی‌نیا.
معصومه علی‌اکبری نقدی بر کتاب اخلاق اسلامی و شبح مدرنیته/ فرزین وحدت، ترجمة عسکر قهرمان‌پور نوشته است. رجبعلی مختارپور کتاب زن در فرهنگ عامة مردم مازندران/ فریده یوسفی را نقد کرده است.
آفرینش ذهن روانکاوانه به قلم فرخ امیرفریار به بررسی کتابی به همین نام از فرد بوش، ترجمة توفان گرکانی و سحر شهنازی می‌پردازد.
«یک نگاه تقلیل‌گرایانه به تاریخ بشر» نوشتة جان سکستن، ترجمة محسن یلفانی نقدی است بر کتاب ساپینس: تاریخ مختصر بشر/ یووال نوح هراری (ترجمة فارسی این کتاب با عنوان انسان خردمند: تاریخ مختصر بشر منتشر شده است).
«تقی ارانی در آینة صنایع آلمان و شرق» از حمید شوکت به بررسی همکاری تقی ارانی با نشریة صنایع آلمان و شرق - که به مدیریت عبدالرحمن سیف آزاد در برلین منتشر می‌شد - اختصاص دارد.
سیّد فرید قاسمی در مقالة «از بازی تا کیهان‌بچه‌ها» شرحی نوشته است بر زندگی و فعالیت‌های مطبوعاتی جعفر بدیعی (1294-1380) سردبیر دو نشریة کودکان ایران.
«مناقشه‌های ادبی» عنوانی است که کامیار عابدی بر نامة مهدی حمیدی شیرازی به علی‌اصغر حریری گذاشته و خود نیز بر آن شرحی نوشته است. حمیدی در این نامه «از برخی مناقشه‌های ادبی خود، نه با نوگرایان ادبی، که با شماری از سنّت‌گرایان و نوسنّت‌گرایان یا نوگرایان بسیار اعتدالی پرده برداشته است».
در ادامه، این مقاله‌ها آمده است: «دربارة دیوان بهار»/ چهرزاد بهار؛ «مقصر اصلی کیست؟ ناشر یا مترجم»/ رحمان افشاری؛ «می‌گویند بد است، اما همه می‌آیند: درباب اوضاع و احوال کتاب»/ محمدعلی مرادی؛ «وقتی در یک برنامة فرهنگی شرکت می‌کنیم، چه می‌کنیم؟»/ آرش اخوّت؛ «آشنایی با گودریدز»/ سلما کشاورزیان.
هجدهمین بخش از مقالات «نامهای آثار ادبی از کجا آمده‌اند؟» از گری دِکستِر، ترجمة پرتو شریعتمداری به هملت اثر ویلیام شکسپیر اختصاص دارد.
زری نعیمی در «هزارویک داستان» هفت کتاب را نقد و بررسی کرده است: احتمال عکس و انزوا/ امین علی‌اکبری؛ این تنهایی لعنتی/ فوژان برقیان؛ چیزی به تابستان نمانده/ بهاران بنی‌احمدی؛ رئیس‌جمهور را بکش/ بامداد غفاری؛ شاخ/ پیمان هوشمندزاده؛ کاتارسیس در هنرهای زیبا/ مهدی عزتی؛ ما این‌جا داریم می‌میریم/ مریم حسینیان.
سایه اقتصادی‌نیا در «وقت شعر» به نقد این دفترها پرداخته است: به وقت الف‌با/ ساسان فتاح؛ خط سیاه، متروی لندن/ علیرضا آبیز؛ و دو دفتر از محمد درودگری: در هیئت راهبه‌ها و مانیفستی برای قرن بعد.
در پایان، معرفی کوتاه بیست و دو کتاب آمده است و پس از آن «تازه‌های بازار کتاب» از فرخ امیرفریار.