براساس گزارش فيوچريزم، اگر درحال خواندن اين مطلب هستيد، شما هم بخشي از بزرگترين مشكل سياره زمين به شمار مي‌رويد: زباله‌هاي الكترونيك. به تدريج دستگاه شما چه رايانه باشد چه گوشي هوشمند، كارايي خود را از دست داده و به كناري گذاشته مي‌شود و به زباله‌اي تبديل مي‌شود كه شما آن را از ياد خواهيد برد، اما سياره زمين نه.
براساس گزارش نظارت بر زباله‌هاي الكترونيك سازمان ملل متحد در سال 2016 جهان 44 ميليارد و 700 ميليون كيلوگرم الكترونيك غيرقابل استفاده يا ناخواسته را به زباله تبديل كرد. اين ميزان برابر تعداد گوشي، لپ‌تاپ، مايكروويو و تلويزيوني است كه مي‌توان با آن 4500 برج ايفل بنا كرد. در اين شرايط تنها 20 درصد از اين زباله‌ها بازيافت شده‌اند و مابقي آنها به حال خود رها شدند تا مانندديگر سازه‌هاي بشريت به جان طبيعت افتاده و آن را نابود كنند.
شايد اگر افراد بدانند زباله‌هاي الكترونيكي‌شان به نوعي معدن طلا محسوب مي‌شود، رويكردي متفاوت با اين زباله‌ها داشته باشند. با توجه به اينكه مردم سالانه 1.7 ميليارد گوشي موبايل خريداري مي‌كنند كه تنها از ميان يك ميليون دستگاه از آنها مي‌توان 34 كيلوگرم طلا، 15875 كيلوگرم مس و 350 كيلوگرم نقره استخراج كرد. با اين‌همه گفته مي‌شود استخراج اين فلزات از زباله‌هاي الكترونيكي مقرون به صرفه نيست.
از اين رو محققان دانشگاه پكن و مك‌كواري تحقيقي انجام دادند و هزينه‌هاي هشت شركت بازيافت در چين را از مرحله جمع‌آوري زباله‌ها تا خريد و ساخت تجهيزات مورد نياز را بررسي كردند. سپس دريافتي‌هاي اين شركت‌ها از محل كمك‌هزينه‌هاي دولتي و فروش قطعات قابل استفاده زباله‌ها را نيز محاسبه كرده و در نهايت هزينه نهايي استخراج از اين زباله‌ها را برآورد كردند و دريافتند معدن‌كاوي سنتي 13 برابر پرهزينه‌تر است.