عليرضا سلطاني . کارشناس اقتصاد انرژي در ستون سرمقاله شرق با تيتر« ظرفيت فراموش‌شده»،نوشت:
يکي از نگراني‌هاي بزرگ توليدکنندگان نفت در شرايط حاضر، تأثير منفي تشديد تنش‌هاي سياسي ميان ايران و عربستان سعودي بر قيمت نفت در بازارهاي جهاني است. نگراني مزبور عمدتا ناشي از اين مسئله است که افزايش تنش‌هاي سياسي ميان ايران و عربستان، به‌عنوان دو توليدکننده بزرگ اوپک، اجماع نظري را که از يک سال و نيم پيش درباره محدوديت عرضه نفت به بازارها ايجاد شده است، تحت‌الشعاع قرار داده و زمينه برهم‌خوردن اين توافق و به دنبال آن سقوط دوباره قيمت‌ها در بازار شود. واقعيت اين است که توافق براي کاهش عرضه نفت به بازارها که البته محدود به کشورهاي عضو اوپک هم نيست، توافقي بزرگ، بي‌سابقه و درعين‌حال راهبردي براي کشورهاي توليدکننده نفت به‌شمار مي‌آيد. اين توافق که زمينه افزايش قيمت نفت را پس از يک دوره کاهش شديد قيمت نفت فراهم کرد، در درجه نخست حاصل تعامل مثبت دو قدرت نفتي يعني ايران و عربستان بود. همراهي راهبردي ايران و عربستان با وجود بالاگرفتن تنش‌هاي نفتي بين دو کشور در نتيجه اجراي برجام و بازگشت ايران به بازارهاي جهاني نفت، نه‌تنها زمينه و بستر همراهي اعضاي اوپک را فراهم کرد، بلکه براي نخستين‌بار توليدکنندگان عمده نفت غيراوپک، به‌ویژه روسيه را نيز به همکاري با اوپک وادار كرد.
به اين ترتيب روندي جديد و مؤثر در تعامل اوپکي‌ها و غيراوپکي‌ها ايجاد کرد؛ روندي که پس از تقريبا يک سال و نيم از زمان توافق و نمايان‌شدن آثار مثبت اين توافق، زمينه بروز زمزمه‌هاي تشکيل سازماني فراگيرتر در بازار با حضور کشورهاي توليدکننده عضو اوپک و غيراوپک شده است.
اگرچه چنان‌که بيان شد، در ايجاد اين توافق، همکاري و تعامل ايران و عربستان بسيار تعيين‌کننده بود؛ اما اجراي موفق اين توافق و تداوم آن، حاصل حضور و پايبندي کشورهاي توليدکننده نفت به اين توافق ازجمله کشورهاي غيراوپک به‌ويژه روسيه است. بنابراين دو کشور ايران و عربستان به‌خوبي به اين واقعيت اعتقاد دارند که توافق نفتي، منافع زيادي را براي کشورهاي توليدکننده در زمان اجراي آن به همراه داشته و اين توافق که به‌سختي به‌خصوص در همراه‌کردن غيراوپکي‌ها به‌دست‌آمده، نبايد در ميانه راه و در شرايطي که مي‌تواند زمينه‌ساز ايجاد سازوکاري جديد و مؤثر در بازار نفت به سود کشورهاي توليدکننده نفت متعارف باشد، رها شود.
هر دو کشور ايران و عربستان در زمان اجراي توافق اخير از مواهب و دستاوردهاي آن به‌خوبي برخوردار شده‌‌اند.
بنابراين همان‌گونه که در يک سال و نيم گذشته، دو کشور مراقبت کرده‌‌اند که چالش‌ها و تنش‌هاي سياسي تشديد آن، خلل و تأثيری منفي بر اجراي توافق نفتي نداشته باشد، به نظر مي‌رسد در آينده و تا زماني که اجماع عمومي کشورهاي توليدکننده نفت بر تداوم اجراي اين توافق است، تنش‌هاي سياسي ايران و عربستان تأثيري منفي بر توافق نداشته باشد. اين مهم از رفتار محتاطانه و توأم با همکاري دو کشور در اوپک و خارج از آن در يک سال و نيم گذشته کاملا هويداست.
با وجود رقابت‌هاي سخت دو کشور در حوزه‌هاي مختلف، به‌ویژه جذب مشتريان نفتي در بازار و همچنين تلاش براي افزايش توليد و رقابت در ميادين مشترک نفتي، ايران و عربستان در 18 ماه گذشته نشان داده‌‌اند کاملا به توافق نفتي متعهد بوده و تلاش دارند اين توافق و منافع حاصله از آن را از گزند تنش‌هاي سياسي روزمره دور نگه دارند. علاوه بر اين، بايد بر اين نکته نيز تأکيد کرد که توليدکنندگان عمده نفت در اوپک و خارج از آن نيز در قالب مراقبت کلي از توافق نفتي، تلاش دارند توافق یادشده را از گزند اختلافات و تنش‌هاي سياسي ايران و عربستان دور نگه دارند. اين شرايط البته نمي‌تواند در بلندمدت تداوم داشته باشد؛ چراکه ممکن است در پرتو افزايش تنش‌هاي سياسي و... ميان ايران و عربستان، نفت به ابزاري براي اعمال فشار براي طرفين تبديل شود.
نکته پاياني اينکه در‌حال‌حاضر نفت و اوپک مهم‌ترين و مؤثرترين کانال ارتباطي ايران و عربستان به‌شمار مي‌آيند. همکاري و تعامل نفتي ايران و عربستان مي‌توانست و مي‌تواند آغازي براي کاهش تنش‌هاي سياسي دو کشور باشد؛ ظرفيت و فرصتي که متأسفانه از آن تاکنون بهره‌برداري نشده و بيم آن نيز مي‌رود که همچنان بلااستفاده باقي بماند.
- حريم خصوصي مردم
حسين ابراهيمي در ستون سرمقاله روزنامه اعتماد نوشت:
رهبري معظم انقلاب در سخنان روز دوشنبه اشاره كردند كه ورود به حريم خصوصي افراد حرام است. همه مسوولان كشور بايد همت بورزند كه چه از طريق شنود و چه به طرق ديگر در حريم خصوصي افراد ورود نكنند. اين يك مساله شرعي است و از نگاه اسلام نيز ورود به حريم خصوصي افراد مشكل دارد.
با رعايت حريم جامعه هم امنيت خانواده‌ها تامين مي‌شود و هم مردم آرامش پيدا مي‌كنند.
كسي در جامعه احساس خطر نمي‌كند اما چنانچه حاكميت بخواهد در حريم خصوصي افراد كنكاش كند، افراد احساس ناامني خواهند كرد. همچنين كشوري كه مي‌خواهد بر اساس مباني اسلام پيش برود، بايد به اين امر اهتمام بورزد. در سيره بزرگان نيز داريم كه اگر افراد جامعه ظاهر اسلام را در مجامع رعايت كنند، كافي است. حق نداريم كه ببينيم در خانه و زندگي‌شان چه مي‌كنند. انسان‌ها مكلف شرعي هستند و خودشان موظف به دستورات اسلام هستند. لذا هيچ يك از بزرگان اسلام و اهل‌بيت در زندگي افراد دخالت نمي‌كردند. ما نيز بايد تبعيت كنيم. نبايد فراموش كرد كه احساس امنيت بالاترين سرمايه در يك كشور است كه هر خانواده‌اي حق بهره‌مندي از آن را دارد. همچنين رهبري در بخش ديگر از سخنان‌شان بر حمايت از كالاي ايراني تاكيد كردند. اين مساله يك امر ملي است. مردم و مسوولان چه در بخش دولتي و چه در بخش ديگر حاكميت بايد حميت و تعصب نسبت به حمايت از محصولات داخلي داشته باشند. براي افزايش توليد و حفظ اقتدار كشور به لحاظ كمي و كيفي بايد برنامه داشته باشيم تا بتوانيم صادرات را نيز افزايش دهيم. بايد كيفيت كالاي ايراني را بالا ببريم و در سطح بين‌المللي با ديگر كشور‌ها رقابت داشته باشيم. مردم هم بايد براي افزايش توليد تلاش كنند و هم كيفيت محصولات را بالا ببرند. مسوولان نيز بايد بستر لازم را فراهم كنند. لذا رهبري در مساله حمايت از كالاي ايراني فرمودند كه مخاطب‌شان همه ملت است. مسوولان و مردم در حمايت از كالاي داخلي بايد تعصب داشته باشند تا بتوانيم اقتصاد بحراني كشور را به سطحي برسانيم كه با دنيا رقابت كند.
دستاورد قطع رابطه با آمريکا
روزنامه رسالت در ستون سرمقاله‌اش نوشت:
5 ماه پس از اشغال لانه جاسوسي، رئيس جمهور وقت آمريکا قطع روابط سياسي و بازرگاني با ايران را اعلام کرد.
امام راحل در چنين روزهايي بلافاصله اين قطع رابطه را به فال نيک گرفت و طي پيامي فرمود؛ اگر کارتر در عمر خود يک کار به خير و صلاح مظلوم کرده همين قطع روابط آمريکا با ايران است.
رهبر کبير انقلاب اسلامي اين قطع روابط را نشانه قطع اميد آمريکا از ايران تلقي فرمودند. ايشان قطع رابطه با آمريکا را مقدمه اي براي «آزاد زيستن» و رسيدن به«استقلال تمام» دانسته و تاکيد کردند؛ من کراراً گوشزد نموده ام که رابطه ما با امثال آمريکا، رابطه ملت مظلوم با جهانخواران است.
پيام امام (ره) در واکنش به اقدام واشنگتن در قطع روابط با تهران در تاريخ 19 فروردين 59 صادر شد و از آن زمان تاکنون 38 سال است که مي گذرد. آمريکايي ها حتي يک لحظه از خصومت ورزي و کينه توزي عليه ملت ايران دست برنداشته اند.
آمريکا در نيم قرن اخير هر اقدامي که به ضرر و زيان ملت ايران بوده در غارت منابع کشور انجام داده است.
سقوط رژيم سفاک پهلوي ضربه اي هولناک به گيجگاه اتاق فکر غارت ملت ايران در واشنگتن زد. آمريکايي ها تا يک رژيم تابع واشنگتن در تهران سر کار نياورند آرام نخواهند گرفت.
آمريکايي ها در اين راه حتي از روسياه ترين گروه هاي تروريستي در داخل و خارج بهره گرفتند تا شايد بتوانند روند پيشرفت کشور را متوقف کنند و امنيت نظام را دچار اخلال نمايند اما هر چه بيشتر تلاش کردند کمتر نتيجه گرفتند.
امروز ايران پرقدرت تر از هميشه در منطقه و جهان مي درخشد و ملت ايران الهام بخش حرکت هاي رهايي بخش در جهان اسلام و کل دنياست.
امروز ياد و نام امام خميني (ره) زنده تر از هميشه است و مقام معظم رهبري به عنوان خلف شايسته ايشان، رهبري مبارزات ضد آمريکايي در جهان و ضد صهيونيستي را در منطقه با همان حرارت و گرمي که امام راحل داشتند به عهده گرفته و ضربات کاري به پيکره نيمه جان حيات و سلطه آمريکا در منطقه زده اند.
از زمان قطع رابطه با آمريکا يک جريان به ظاهر همراه انقلاب همواره روي تجديد روابط با آمريکا و پايان دادن به خصومت دو کشور تاکيد مي کردند، غافل از اينکه ابتدا آمريکا روابط را قطع کرده و مايل نيست دوباره ارتباط با نظامي جديد در ايران که از مردم فرمان
مي گيرد رابطه داشته باشد. آنها مي گويند رژيم ايران بايد از واشنگتن دستور بگيرد و نه مردم!
اين جريان با انکار دشمني آمريکا همواره زبان به مذمت مردم و مسئولان گشوده و در فکر برقراري مجدد روابط ايران و آمريکا هستند و تاکنون خسارت هاي زيادي به منافع و مصالح ملي زده اند.
آمريکايي ها طي دهه هاي گذشته با راه اندازي جنگ داخلي و جنگ خارجي و دو نبرد نرم در دهه هاي 70 و 80 ثابت کردند سر آشتي با ملت ايران ندارند. اما اين جريان با انکار خورشيد انقلاب اسلامي و رسالت جهاني آن مي گويد مرغ يک پا دارد و همچنان بر طبل مهرورزي يک سويه با آمريکا مي کوبد.
امروز که تجربه برجام را ملت ايران پشت سر گذاشته اند و معلوم شده است آمريکايي ها بر هيچ عهد و پيماني استوار نيستند ولو اين پيمان به امضاي 5 قدرت جهاني هم رسيده باشد، باز اين جريان هنوز در روياي آشتي، مصالحه و سازش با آمريکا مي باشد.
سال 97 را در حالي آغاز مي کنيم که آمريکايي ها در کنار شرکاي اروپايي خود برجام را آتش زده اند و هر روز تحريم جديد به تحريم هاي قبلي اضافه مي کنند تا بدعهدي و نقض پيمان خود را بر بام هاي جهان فرياد زنند. اما هنوز اين جريان حاضر نيست اين فريادهاي گوش خراش را بشنود و از خر شيطان بزرگ پياده شود.
امروز بايد با مرور اولين پيام امام (ره) در استقبال از قطع روابط با آمريکا يقين کنيم فهم آن پير، مراد و حکيم انقلاب درست است.
ما آرزوي استقلال و آزاد زيستن را بايد در استمرار قطع روابط با آمريکا بدانيم و از آن استقبال کنيم و آن را همچنان به فال نيک بگيريم. بايد با جان و دل بپذيريم که آمريکايي ها تنها خوبي و خيري که از ناحيه آنان نسبت به ملت ايران صادر شده همين قطع رابطه است.
ديروز از 83 دستاورد هسته اي که محصول کار شبانه روزي دانشمندان عزيز ايران است رونمايي شد. اين دستاوردها در حالي است که ايران در اوج تحريم هاست. اما نبض آزاد زيستن و استقلال کشور در مسيري كه امام(ره) تعيين كردند، منظم مي زند و آمريکا با تحريم هاي به قول خود شکننده هم هيچ غلطي نتوانست بکند. دستاوردهاي هسته اي و نيز در حوزه نانو و ديگر رشته هاي علمي و فناوري هاي جديد، محصول قطع رابطه با آمريکاست که امام خميني (ره) آن را به فال نيک گرفت.