براساس گزارش ساينس، بيماري اي‌ال‌اس نوعي بيماري موتورهاي نوروني پيشرفته‌است كه بيشتر افراد آن را با نام پروفسور مشهور بريتانيايي، استفان هاوكينگ فقيد مي‌شناسند زيرا او نيز به همين بيماري مبتلا بود. اما هنوز اطلاعات چنداني درباره دليل ابتلا به اين بيماري مرگبار وجود ندارد و محققان نيز به تازگي دريافته‌اند فعاليت‌هاي ورزشي شديد مي‌تواند يكي از عوامل خطرساز ابتلا به اين بيماري باشد.
به گفته لئونارد ون‌دنبرگ عصب‌شناس دانشگاه اوترخت در هلند، ميان ابتلا به اين بيماري ورزش شديد ارتباط خطي آشكاري وجود دارد كه شدت اين ارتباط با افزايش شدت فعاليت‌هاي ورزشي بيشتر مي‌شود.
محققان براي بررسي ارتباط ميان فعاليت‌هاي ورزشي و بيماري اي‌ال‌اس به بررسي سبك زندگي 1500 فرد بزرگسال مبتلا به اين بيماري در ايرلند،ايتاليا و هلند پرداختند. داده‌هاي ثبت شده از اين افراد كه توسط مصاحبه و پرسشنامه جمع‌آوري شده‌بودند، شامل اطلاعاتي درباره ميزان فعاليت‌هاي فيزيكي آنها در طول زندگي‌شان، جنسيت آنها، و اطلاعاتي درباره سطح تحصيلات،سوابق كاري و ميزان سيگار و الكل مصرفي آنها بود.
داده‌هاي گردآوري شده با داده‌هاي گروه كنترلي متشكل از 3000 داوطلب سالم كه از نظر جمعيت‌شناسي تا حد امكان به گروه بيماران نزديك بودند،مقايسه شدند. زماني كه تمامي گزينه‌ها با يكديگر مقايسه شدند،تنها گزينه فعاليت فيزيكي به جا ماند كه ظاهرا تاثير قابل‌توجهي بر احتمال ابتلاي افراد به اين بيماري دارد.
در اين مطالعه فعاليت‌هاي فيزيكي براساس شاخصي به نام معادل متابوليكي يك فعاليت يا MET سنجيده مي‌شدند و محققان دريافتند هرچه امتياز MET در افراد بالاتر باشد، خطر ابتلا به اي‌ال‌اس در آنها افزايش پيدا مي‌كند. اين يافته درمورد فعاليت‌هاي فيزيكي در اوقات فراغت يا در زمان كار صدق مي‌كند.
ميانگين خطر افزايش يافته براي فعاليت فيزيكي در اوقات فراغت 7 درصد و در فعاليت‌هاي كاري 6 درصد محاسبه شده‌است كه شايد چندان قابل توجه به نظر نيايد،اما به گفته محققان اين خطر كلي را زماني كه دو فرد كه يكي فعالتر از حد عادي و يكي غيرفعال‌تر از حد عادي است، مي‌توان تا 26 درصد درنظر گرفت.
مهم است به ياد داشته‌باشيد كه طبيعت مشاهده‌گر اين سبك از پژوهش‌هاي علمي كه داده‌هاي آن براساس گزارش فردي هريك از داوطلبان از زندگي شخصي‌شان گردآوري مي‌شوند،مي‌تواند نتايج نادرستي را به دنبال داشته‌باشد. اما محققان باور دارند نتايج به دست آمده ارزش بررسي‌هاي بيشتر را دارد، به ويژه كه هنوز نتوانسته‌اند توضيحي براي وجود اين ارتباط ميان ورزش و بيماري اي‌ال‌اس بيابند.