به گزارش ایرنا به نقل از ریانووستی، دانشمندان در مقالهای که در مجله محیط بین المللی «Environment International» به چاپ رسیده است به وجود مقادیر بالایی از سزیم-137 بجا مانده از حادثه چرنوبیل در شیر گاوهای مناطق غربی اوکراین اشاره کردهاند که در برخی موارد تا پنج برابر بالاتر از استانداردهای بهداشتی مجاز است.
"ایرینا لابونسکا" استاد محیط زیست در دانشگاه بریتانیایی "اکستر" در این باره گفت: حتی پس از گذشت 30 سال از حادثه چرنوبیل، ساکنان این منطقه در صورت مصرف محصولات محلی از جمله شیر تحت تاثیر عوارض آن قرار میگیرند.
وی افزود: برغم آنکه خاک منطقه تقریبا توسط رادیونوکلئیدها آلوده نشده است، تجمع سزیم-137 در گیاهان و جانوران ادامه دارد و ساکنان روستاهای منطقه هنوز در معرض تابش قرار دارند و این مساله برای کودکان خطرناکتر است.
در ادامه این گزارش آمده است، حوادث رخ داده در نیروگاههای اتمی چرنوبیل در اوکراین و فوکوشیما در ژاپن منجر به انتشار مقادیر زیادی از رادیونوکلوئیدها در فضا شد که بخش قابل توجهی از آن وارد خاک و آبهای سطحی شدند و بر زندگی جانوران تاثیر مستقیم گذاشتند.
برطبق دادههای بدست آمده از مشاهدات اخیر بر روی زندگی جانوران در مناطق ممنوعه، تابش این مواد پس از تاثیر اولیه شدید بر روی تعدادی از جانوران، عملا بر سلامتی آنها تاثیر داشته است و تغییرات منفی در سطوح فردی به وضوح قابل مشاهده است به گونهای که در منطقه ممنوعه و مناطق نزدیک به آن در اوکراین و بلاروس پرندههای نابینا و جانوران دیگری که دچار اختلالات ژنتیکی شدهاند، آشکار است.
لابونسکا و همکاران وی در انستیتو رادیولوژی کشاورزی در "کییف" موفق به کشف تاثیر "سایه چرنوبیل" بر روی زندگی جانداران دیگری از جمله گاوها و دیگر دامها و حیوانات خانگی شدند.
به گفته کارشناسان محیط زیست در صورت آلودگی رادیواکتیویته محیط، شیر دام به یکی از خطرناکترین محصولات برای سلامتی انسانها تبدیل میشود چرا که سزیم-137 از نظر ساختاری شباهت زیادی به اتمهای پتاسیم دارد و به سرعت جذب میشود.
دوره فروپاشی نسبی این ایزوتوپ 30 سال و قدرت رادیواکتیویته آن بالا است.
به منظور اندازه گیری میزان سزیم-137 موجود در شیر گاوهای استان ریونه در اوکراین و مناطق اطراف آن که 32 سال پیش با مقادیر قابل توجهی از ذرات منتشر شده از نیروگاه اتمی چرنوبیل روبرو شدند، کارشناسان محیط زیست به صورت تصادفی به 14 روستا در شرق این منطقه مراجعه کردند و از مردم محلی نمونههایی از شیر گاو، سیبزمینی و قارچ، سه محصولی که رادیونوکلوئیدها را به سرعت جذب میکنند، تحویل گرفتند.
تجزیه و تحلیل هزاران نمونه برداری شیر و دیگر محصولات طبیعی نتایج بسیار ناامید کنندهای را نشان داد؛ تقریبا تمامی نمونههای آزمایش شده حاوی مقادیر قابل توجهی از سزیم-137 بودند.
به عنوان مثال در شیر حیوانات شش روستا از 14 روستای نمونهبرداری شده، مقادیر رادیونوکلوئید به مراتب بالاتر از استانداردهای مجاز بهداشتی و در هشت روستا این مقدار بالاتر از شاخص حد مجاز برای کودکان بود.
براساس این گزارش در برخی موارد میزان رادونوکلوئید موجود در شیر پنج برابر حد مجاز بود که مصرف آن برای سلامت انسان بسیار خطرناک است.
مشکل زمانی حادتر میشود که زندگی اکثر ساکنان استان ریونه مستقیما به چهارپایان بستگی دارد و آنها نمیتوانند از شیر و گوشت این حیوانات به سادگی صرف نظر کنند.
براساس برآوردهای محققان شیر گاوهای استان ریونه حداقل 17 تا 30 سال دیگر نیز به مواد رادیواکتیویته آلوده است که میتواند عوارض بسیار جدی را برای ساکنان آن در پی داشته باشد.
به گفته محققان دولت اوکراین نه تنها هیچ اقدامی برای مبارزه با این نوع آلودگی نمیکند، بلکه پیگیری تغییرات وضعیت تابشی را نیز متوقف کرده است.
به گفته لابونسکا در صورتی که دولت تصمیمی برای رفع این مشکل اتخاذ نکند، این رویداد تاریخی تا مدتهای مدیدی بر زندگی ساکنان این مناطق تاثیر خواهد گذاشت.