به گزارش همشهري آنلاين به نقل از گاردين، دانكن از دهه 1960 در سواحل جنوب فرانسه زندگي مي‌كرد و خانه‌اي در منطقه كاستيارا نزديك شهر ساحلي كن داشت. او روي تخت بيمارستاني در شهر جنوبي گراس از دنيا رفت، در حالي كه نزديكان و آشنايانش را بر بالين خود داشت. ضمن اينكه ژان-لويي آندرال، مدير موزه پيكاسو در شهر آنتيب در جنوب فرانسه (بين نيس و كن) هم كنار تخت اين عكاس نامدار حاضر شده بود.
دانكن كار عكاسي را در قالب عكاس آزاد در دهه 1930 آغاز كرد و مدام بين آمريكاي شمالي و جنوبي در رفت و آمد بود. او در جنگ جهاني دوم تفنگدار نيروي دريايي ارتش آمريكا بود و در جريان فعاليت براي مجله لايف، روي سربازان حاضر در جنگ كره متمركز شد؛ تجربه‌اي كه تا پايان عمر فعاليت‌ها حرفه‌اي دانكن را تحت تاثير قرار داد. حاصل اين تجربه‌ها سال 1951 در قالب كتاب «اين جنگ است» منتشر شد.
عكاس نامدار آمريكايي سال 1956 به ديدار پابلو پيكاسو، نقاش شهير اسپانيايي رفت و رابطه نزديك و دوستانه اين دو چهره سرشناس تا پايان عمر پيكاسو در 1973 پايدار ماند. دانكن در دوران دوستي با نقاش سرشناس به تمام زواياي زندگي شخصي او دسترسي يافت و برخي از بهترين عكس‌هاي مانده از پيكاسو را در قاب دوربين خود ثبت و ضبط كرد. از اين رو، دانكن را علاوه بر جنگ، با نام پيكاسو هم در تمام دنيا مي‌شناسند.
دانكن كه با انتشار عكس‌هاي جنگ كره و جنگ ويتنام به چهره‌اي مشهور تبديل شده بود، بعدها از اين شهرت در راستاي ابراز مخالفت با جنگ بهره برد. او از مخالفان سياست‌هاي جنگ‌طلبانه بوش پسر بود و به عكاسان و روزنامه‌نگاران توصيه مي‌كرد از دوربين و قلم خود براي مقابله با موشك و سلاح‌هاي سياسي استفاده كنند.