به گزارش همشهري آنلاين، ريچارد ويليامز در يادداشتي در گاردين با اشاره به اينكه هيچ ورزشي به اندازه فوتبال زشتي و زيبايي را با هم تركيب نكرده، نوشت: «فوتبال دوره‌گردهاي خرده‌پا را به ميليونر تبديل كرد و به بچه‌هاي شهرها و روستاهاي دورافتاده اين توان را داد تا توانايي‌هاي دروني خود را روي يك صحنه جهاني به نمايش بگذارند. آخرين نمايش بزرگ اين ورزش بازي پاياني فصل گذشته در اروپا بود؛ جايي كه يكي با رفتار زيركانه بهترين بازيكن ليورپول را زمينگير كرد و در آن سوي ميدان، بازيكني ديگر با حركتي شگفت‌انگيز توپ را به گوشه دروازه فرستاد تا جام قهرماني به خانه مادريد برود. اين چهره‌هاي متنوع فوتبال تا يكي دو روز ديگر دوباره به ما روي مي‌آورند و بازيكنان 32 تيم حاضر در بيست و يكمين دوره جام جهاني براي به دست آوردن جام قهرماني با هم مبارزه مي‌كنند.»
ويليامز در ادامه يادداشت خود سراغ پنج كتاب برتر درباره فوتبال رفته و اين آثار را چنين معرفي كرده است: «كتاب «داستان جام جهاني» نوشته برايان گلنويل مطمئن‌ترين راه براي دانستن تاريخچه اين رقابت‌هاست و درباره هر مسابقه در ادوار جام جهاني اطلاعات دقيق ارائه مي‌دهد. «كريستيانو و لئو» كتاب تازه‌منتشرشده جيمي برنز ظهور و اوج‌گيري ستاره‌هاي رئال و بارسا و پرتغال و آرژانتين را در يك دهه اخير روايت و آنها را با ديه‌گو مارادونا مقايسه مي‌كند؛ اعجوبه‌اي كه در 1986 يك‌تنه آرژانتين را به قهرماني جام جهاني مكزيك رساند.»
«مي‌انديشم، آنگاه بازي مي‌كنم» خودزندگينامه آندريا پيرلو است؛ بازيكني كه امضاي خود را پاي جام جهاني انداخته و تاثير خود را بر آن گذاشته است. او يك بازيساز مدرن با توانايي‌هاي خدادادي، فرستنده پاس‌هاي مرگبار و زننده ضربه‌هاي آزاد دقيق بود كه آخرين ضربه پنالتي منجر به قهرماني ايتاليا را در جام جهاني 12 سال پيش در ورزشگاه المپيك برلين به تور دروازه فرانسه دوخت. پيرلو كه امسال بازنشسته شد، لحظه‌هاي منتهي به بوسه توپ به تور را در كتاب خود با دقتي وصف‌ناپذير توصيف كرده است.
تحليلگر ورزشي گاردين چهارمين كتاب برگزيده فوتبالي خود را چنين معرفي مي‌كند: «اگر خودزندگينامه پيرلو روايتي جسورانه از زندگي ورزشي يك پسر طلايي است، آنچه ايمن دانفي در «فقط يك بازي؟» آورده، روايت يك بازي زندگي و مرگ است از آنچه در ديدار ايرلند و اسپانيا براي راهيابي به جام جهاني 1966 انگليس بر بازيكنان ايرلند گذشت. اين كتاب نخستين بار در 1976 منتشر شد و بازيكن وقت ميلوال و يورك‌سيتي در بخشي از آن به فشار مرگبار روي هر بازيكن در زمانه شكست و ناكامي اشاره و آن را با تلاش براي نشان دادن فوتبال به عنوان يك بازي گروهي مقايسه كرده است.»
جام جهاني بزرگ‌ترين منبع مالي فوتبال است؛ سازمان‌دهندگان جام جهاني برزيل 2014 از درآمد چهار ميليارد و 800 ميليون دلاري و سود دو ميليارد و 600 ميليون دلاري در آن زمان خبر دادند. آن دوره جام جهاني و نتايجي كه بعدها به بار آورد، در كتاب «سقوط خانه فيفا» نوشته ديويد كان آمده است؛ ورزشي‌نويس ارشد گاردين كه جزو 10 چهره برجسته رسانه‌هاي ورزشي بريتانيا به شمار مي‌رود. او در كتاب خود به فساد موجود در دستگاه فيفا، سپ بلاتر و ديگر مقام‌هاي رسمي فدراسيون جهاني فوتبال پرداخته و مطالبي شگفت‌انگيز و تكان‌دهنده در اختيار خوانندگان قرار داده است.