تاب آوری موضوعی بود که در فیزیک بدان توجه می‌شد. به عنوان مثال وقتی صحبت از تاب‌آوری یک " فنر" می‌شود، منظور بررسی شرایط، قدرت و وضعیت این فنر در وضعیت فشار است به گونه‌ای که مجددا به وضع اول خود بازگردد.
ورود مبحث تاب‌آوری به موضوعات انسانی از حوزه روانشانسی آغاز شد. در روانشانسی مثبت‌گرا، به دنبال آن هستند که بیش از پرداختن به اختلالات به راه‌حل‌های حل مشکلات، تعدیل اثر آن و در نهایت امکان زندگی بهتر و با نشاط برای فرد باشند.
تاب آوری به مرور در حوزه‌های دیگر مانند، محیط زیست، هواشناسی، سازمان‌ها، ساختارهای فیزیکی و مهندسی اماکن و بناها، امنیت سایبری (در مواجهه با حملات سایبری) و مانند آن نیز وارد شد.
در حوزه اجتماعی وقتی صحبت از تاب‌آوری می‌شود به معنای توجه به قدرت، استحکام، قابلیت ترمیم و ظرفیت‌های لازم در جامعه مثل مصرف، انرژی، ارتباطات به معنای عام آن بخصوص حمل‌ونقل، غذا، تنش‌ها کنش‌های اقتصادی به خصوص در مواجه با اختلالات و آشوب‌ها (chaos) همبستگی اجتماعی و مانند آن است.
در بحث‌های مرتبط با تاب‌آوری از سویی به قدرت تحمل در خصوص عوامل خطرزا و نامطلوب پرداخته می‌شود و از طرف دیگر به موضوع برنامه‌های اقدام برای بازسازی و بازگشت به وضعیت قبل از آن توجه می‌شود.
در حوزه شهری وقتی از تاب‌آوری صحبت می‌شود منظور تاب آوری مجموعه عناصر فیزیکی و غیر مادی یک شهر در برابر رخدادها و وضعیت‌های نامطلوب مانند زلزله، سیل، آلودگی‌های محیطی، حمل‌ونقل، روابط اجتماعی، فشارهای روحی، روانی، و مانند آن است.