براساس گزارش اينديپندنت، پژوهش جديد محققان دانشگاه كاليفرنيا لسآنجلس نشان ميدهد زماني كه فردي براي فرد ديگر كتابي ميخواند، تغييرات فيزيولوژيكي از جمله افزايش ضربان قلب و افزايش دماي بدن در شنونده ايجاد ميشود.
محققان در اين پژوهش از 103 داوطلب در سنين مختلف خواستند تا به تعدادي كتاب شنيداري گوش دهند و واكنشهاي آنها را نسبت به زماني كه فرد صحنهاي مشابه از داستان همان كتاب را در نسخه سينمايي يا تلويزيوني تماشا ميكردند، با يكديگر مقايسه كردند. صحنههايي احساسي از مجموعه "بازي تاج و تخت" و فيلم "دختري در قطار" و بخشهايي مشابه از كتابهاي همين فيلمها در آزمايش مورد استفاده قرار گرفتند.
محققان نشانههاي آماري قدرتمندي به دست آوردند كه نشان ميداد واكنشهاي احساسي و فيزيولوژيكي در زمان گوش دادن به كتاب بسيار قدرتمندتر از تماشاي مديوم داستانگويي تصويري است. اين واكنش در داستانهاي مختلف،سنين مختلف و نژادهاي مختلف يكسان بودند.
نكته جالب اين بود كه داوطلبان خود نميدانستند كه چنين واكنشهاي شديدي در بدنشان ايجاد ميشود و تصور ميكردند تماشاي تصاوير آنها را از نظر احساسي بيشتر درگير ميكند تا شنيدن كتاب؛ اما شواهد به دست آمده از بدنهاي اين داوطلبان داستاني متفاوت را روايت ميكند.
ضربان قلب داوطلبان در هنگام شنيدن كتاب دو ضرب در دقيقه سريعتر بود. دماي بدن آنها كمتر از دو درجه گرمتر از حد عادي بود و رسانايي پوست آنها نسبت به زماني كه فيلم تماشا ميكردند بالاتر بود. هنوز مشخص نيست چرا شنيدن كتابهاي شنيداري چنين اثري بر بدن انسان دارد اما دانشمندان احتمال ميدهند درگير شدن مخاطب با داستان و تلاشش براي تصور كردن صحنهها ميتواند يكي از عوامل مهم به شمار رود.