به گزارش ایسنا به نقل از گاردین، خانه این نویسنده مطرح در ساسکس شرقی واقع است و «برجس» بین سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۸ در این خانه زندگی می‌کرد. او در سال ۱۹۶۲ در اتاق مطالعه این خانه که اکنون اتاق خواب است به نوشتن معروف‌ترین اثر خود یعنی رمان «پرتقال کوکی» اقدام کرد و به واسطه آن به شهرت فراوانی دست یافت.
این رمان همچنین دستمایه ساخت فیلم بسیار موفقی با همین نام به کارگردانی «استنلی کوبریک» شد که در سال ۱۹۷۱ ساخته شد و در مجموع نامزد دریافت چهار جایزه اسکار از جمله بهترین فیلم و کارگردانی شد.
«پرتقال کوکی» روایتگر روان‌پریشی، گروه‌های بزهکار جوان و دیگر موضوعات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در بریتانیای ضدآرمانشهری در آینده است و تاثیر آن بر جوانان انگلیسی تا حدی بود که «برجس» از انتشار آن در انگلستان جلوگیری کرد و بعد از مرگش رمان کوتاه «پرتقال کوکی» در انگلیس منتشر شد.
تاثیر شاهکار «برجس» را می‌توان در کارهای نویسندگانی چون «جی.جی. بالارد»، «فیلیپ کی. دیک»، «ویلیام گیبسون»، «جف نون» و «چاک پالانیوک» مشاهده کرد.
«برجس» که منتقد ادبی نشریه «آبزرور» بود، دو کتاب اولش از جمله رمان «هیچ چیز شبیه خورشید» را نیز در این خانه نوشت؛ کتابی که به زندگی عاشقانه ویلیام شکسپیر در دوران الیزابت می‌پردازد.
پروفسور «اندرو بیسول» نویسنده زندگی‌نامه «آنتونی برجس» و رئیس بنیاد بین‌المللی این نویسنده انگلیسی در منچستر گفت تماشای فضای داخلی خانه «برجس»، جایی که او بسیاری از مهم‌ترین آثارش را خلق کرده بسیار جذاب است.
«برجس» که متولد شهر منچستر بود، طی دوران زندگی‌اش ۳۳ رمان از جمله «پرتقال کوکی» را به نگارش درآورد. پس از اعطای آرشیو کامل آثار برجس به بنیاد این نویسنده، مشخص شد او ۲۵ اثر غیرداستانی، دو جلد زندگی‌نامه خودنوشت، سه سمفونی و بیش از ۲۵۰ اثر موسیقایی دیگر از جمله یک کنسرتو پیانو و چند موسیقی برای نمایش‌های موزیکال را نیز خلق کرده است.