جایگاه رهبری معظم انقلاب و تدابیر ایشان همواره حائز اهمیت بوده و آنچه مورد تأکید است تبعیت از تدابیر مقامی است که در راس هرم جامعه و نظام ایران بهعنوان هماهنگکننده و جهتده اصلی حرکت کشتی انقلاب اسلامی شمرده میشود و این جایگاه پذیرفته جریانات داخلی و خارجی اعم از همراه و غیرآن است.
پیش از این هم در مواردی که سخن از مواعظ مدبرانه ایشان بود، برگردان سخن خاصه با همراهان و دوستان دلسوز انقلاب متوجه میشد که این بار هم چنین است.
حضرت آیتالله خامنهای در سخنانی که چند روز پیش در اجتماع عظیم مردم یزد ایراد کردند به موضوع مهم اعتماد به نفس ملی که از مولفههای اصلی توفیقات ملت ایران است، پرداخته و یکی از جلوههای تبلور و محک آن را عرصه انتخابات معرفی کردند.
ایشان سپس با اشاره به نزدیکی انتخابات مجلس هشتم مواردی را یادآور شدند که هرچند برخی در ظاهر تکراری نگاره میشود اما تکرار خود دلیلی بر 2مسئله است؛ اول اهمیت این موارد و دوم تغافل یا بیتوجهی در رعایت این تذکرات که برخی کارنامه چندان قابل قبولی در این حوزهها در زمان ارائه ندارند.
از جمله ضروریترین این موارد که خاصه مورد توجه ایشان نیز قرار گرفته است، مراعات رفتار صحیح انتخاباتی و پرهیز از تخریب نامزدها است.
در کشورما و در شکل نوین حکومتداری آن یعنی پس از پیروزی انقلاب اسلامی و استقرار نظام جمهوری اسلامی که اساس آن با رأی ملت و در چارچوب موازین شرع مقدس اسلام شناخته میشود، انتخابات به منظور تعیین مستقیم یا غیرمستقیم نهادهای حاکمیتی بهطور میانگین در هرسال، مهمترین پدیده اجتماعی- سیاسی محسوب میشود.
پس بدیهی است که ملزومات آن اعم از اجراییات و نظارت بر نحوه برگزاری تا میزان مشارکت مردم و نتیجه آن- صرفنظر از این که چه باشد- بسیار حائز اهمیت خواهد بود.
انتخابات میدان بزرگی برای نشان دادن عزم، استقامت، رشد، دانایی و بصیرت ملتی محسوب میشود که طی قریب 3دهه گذشته پس از انقلاب اسلامی با هوشیاری موانع و بحرانهای مختلفی را پشت سر گذاشتهاند و با وجود برخی تلاشهای دشمنان و استمساک به بعضی عوامل داخلی و خارجی برای مسدود شدن باب انتخابات در جمهوری اسلامی، اقدام دشمن به جایی نرسید و مردم با حضور خود در انتخابات مختلف، به مردمسالاری دینی جلوهای پرشکوه بخشیدند.
اما نکته مهم این است که هرچند در ظاهر برخی میکوشند تا فرآیند انتخابات را برگرفته و مشابه انواع غربی آن و در چارچوبهای لیبرال دمکراسی پذیرفته شده معرفی کنند، در حالی که تفاوتهای اساسی ماهوی بین انتخابات به سبک غربی آن و مرمسالاری دینی و مولفههای پذیرفتهاش وجود دارد.
از جمله این تفاوتها نوع تبلیغات، جلب افکار عمومی و جذب آراء آنها است؛ مهمی که مورد توجه ولی فقیه- چه بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران و چه رهبر معظم انقلاب- نیز قرار گرفته و طی سالیان گذشته بارها به آن اشاره کردهاند.
در انتخابات، بهترین وضعیت برگزیدهشدن و انتخاب بهترینهاست تا با هوشیاری بالای سیاسی مردمی که این ذکاوت را بارها اثبات کردهاند، نهاد انتخابی مورد نیاز کشور تشکیل شود.
برای انتخاب بهترینها هم شناخت حرف اول را میزند. شناخت هم از راههای گوناگونی ایجاد میشود که یکی از آنها قطعاً تبلیغات است.
اما آنچه مبرهن مینماید این که در شناخت نامزدها، نباید تبلیغات رنگین و متنوع آن هم از نوع غربی آن و با هزینههای میلیاردی، در شرایطی که کشور با مشکلات متعدد اقتصادی بازمانده از گذشته دست و پنجه نرم میکند، انجام شود.
این قبیل اقدامات کمترین تأثیر مثبتی در مشارکت سیاسی مردمی دارد که بیشتر آنها از حیث اقتصادی، متوسط محسوب شده و همچنین نگاه چندان خوشایندی نیز به این دست اسرافکاریها ندارند.
ولی متأسفانه طی سالهای گذشته برخی رفته رفته تلاش کردهاند تا با بهرهگیری از مافیای ثروت که بسیاری از آنان هدفی جز زراندوزی بیشتر ندارند، مسیر حرکت تعدادی از گروههای سیاسی را که بعضاً جریانساز نیز هستند، به سمت نوع غربی تبلیغات انتخاباتی سوق دادهاند تا بلکه بتوانند بر جهت آراء مردم تأثیرگذار باشند.
هرچند همانطور که گفته شد، اقبال چندانی به این دست تبلیغات از سوی عموم مردم دیده نشده است اما این نگرانی نیز وجود دارد که با ادامه این روند، منشور انتخاباتی مردمسالاری دینی که مدعی اجرای آن هستیم، مخدوش و به مرور زمان تغییر نماید.
از دیگر آفات تبلیغات در انتخابات، گرایش به عوامزدگی و سطحیگرایی است. دادن وعدههای بزرگ و غیرعملی خارج از حیطه اختیارات نهاد برگزیده در عموم انتخابات از جمله ویژه گرفتاریهای مشتمل بر برخی اقدامات گروههای مختلف سیاسی و البته برخی نامزدهاست که پرهیز از آن علاوه بر سلامت تبلیغات، میزان رشد فکری را ارتقاء داده و موجب بلوغ تصمیمگیری خواهد بود.
اما دیگر توصیه موکد و مهم رهبر انقلاب که بارها از زبان ایشان خطاب به نامزدهای انتخاباتی و علاقهمندان آنها شنیده شده است، پرهیز از هرگونه بداخلاقی، تخریب و تهمت زدن در زمان انتخابات و البته پس از آن است.
هتک آبرو، تخریب افراد در شب نامهها، مطبوعات، پایگاههای اینترنتی و دیگر وسایل، به هیچ وجه صحیح و مصلحت نیست. این بخشی از بیانات اخیر ایشان دراین باره است.
متأسفانه با وجود پشتوانه غنی فرهنگ اسلامی و ایرانی که هیچ مفرّی را برای گریز از پذیرش نادرست بودن هتک آبرو و تخریب افراد عموماً و به ویژه در جامعه اسلامی باز نمیگذارد، در موارد متعددی خاصه در زمانهای خاص نظیر انتخابات این دو موضوع مورد اشاره در بالا مکرراً مشاهده میشود.
از جمله اشکال نوین این قبیل اقدامات ناپسند، پایگاههای اینترنتی هستند که برای نخستین بار از زبان رهبر معظم انقلاب نیز از آنها گلایه شد. سخن در باب پایگاههای اینترنتی و به قولی دوستان سایتی فراوان است.
هوچیگری، انتشار اخبار کذب و جریانسازیهایی که عموماً با دستاویز قراردادن بهانههای واهی توسط پایگاههای اینترنتی و برخی مطبوعات و رسانهها آیا ثمری جز دلسردی عموم مردمی که از دعواهای پشت پرده یا منافع خاص برخی گروهها و جریانهای سیاسی بیخبرند خواهد داشت؟
آیا سبب نخواهد شد که آن اعتماد به نفس ملی که مظهر آن متجلی در نمایندگان منتخب ملت در قوای مختلف کشور هستند، به مرور زمان مخدوش شده و پس از چندی اعتماد و اطمینان دوسویه مردم و مسئولان از بین برود؟
چرا جامعه به ویژه گروه خواص آن که شامل مسئولین، مدیران، نخبگان، رسانهها و دیگر اقشار تأثیرگذار میشود، در برابر این پرسشهای اساسی خود را به تغافلی زیانبار مبتلا میکنند؟
پس آیا بهتر نیست که همه ما به درخواست و اصرار مقام رهبری توجه کرده و علاقهمندان نامزدها فقط به تبلیغ و تعریف از افراد مورد نظر خود بپردازند و از روشهای تخریبی معمول در برخی کشورها به شدت پرهیز کنند.
همچنین پیش از این نیز گفته شده است که آنچه از جانب مقام ولیفقیه مطرح میشود، پس از طرح در رسانهها به مانند بسیاری از اخبار و حوادث عادی روز، به صفحات آرشیوی تبدیل میشود.
ای کاش خواص به ویژه نخبگان و مسئولین خود را موظف بدانند تا رهنمودهای ایشان را به راستی آویزه گوش خود کرده و یادآوری آن را برای خود یک فرض بشمرند.