آلودگی هوایی، آلودگی صوتی، آلودگی تصویری، آلودگی نوری، آلودگی آبی، آلودگی زیر آبی، آلودگی چشمی، آلودگی دستی، آلودگی دامنی و آلودگی خیلی جاهای دیگر. جای بسی تشکر و تقدیر است از عزیزانی که در روند میکروب‌زدایی با فداکاری و از خودگذشتگی مؤسسات عالی مالی پولشویی راه انداخته‌اند، آن هم نه پول خودشان که منتی ندارد، این از خودگذشتگان پول‌های دیگران را می‌شویند.
البته واضح و مبرهن است که آلوده‌ترین پدیده در جهان، همانا پول و اسکناس هزاران دست به‌دست شده است. بی‌شک همین الان حسودان و بخیلان بهانه می‌آورند که در این کمبود آب و بحران بی‌آبی چرا باید هزاران لیتر آب زلال را صرف اسراف پولشویی کنیم؟
زهی خیال باطل! این میلیاردها دلار و پوند و ریال خشکشویی می‌شوند آن‌چنان‌که هم اشتغال‌زایی فراوان و به‌دنبالش عشق و حال‌‌‌زایی بسیار صورت می‌گیرد. به اینها باید گفت سیلی اوباشان نقدی که بهتر از حلوای اوباشان جنسیه، چرا نسیه؟ حتی به شما! به امید روزی که در کنار کارواش‌های آبی خودروهای چندمیلیاردی، مانی واش‌های خشکشویی دایر شود. شکر خدا نان نباشد نان خامه‌ای هست، آب نباشد آب بطری هست. برای گوسفندان هم علفزار نیست کیسه‌زار هست اما چه شیر پلاستیک بنیانی بشود... چه شود!
چه‌کسی می‌گوید چشم را باید شست؟
چرت و پرت می‌گوید.
پول را باید شست.