از خيابان‌هاي شلوغ تهران كه بگذري، به جاده مي‌رسي. از كنار چند كارخانه كه رد شوي، جاده سرسبز مي‌شود. در آن‌سوي جاده خاطره و زيبايي منتظر است.
اين‌جا قزوين است.
خانه‌ها و خيابان‌ها بافت قديمي خود را حفظ كرده‌اند. حياط كوچك خانه‌ها با گلدان‌هاي گلي و حوض‌هاي كوچك و سنگ‌فرش‌هاي ساده زينت داده شده‌اند.
مكان‌هاي مذهبي مثل مسجد جامع و امام‌زاده حسين‌ع، معماري ايراني دارند و كاشي‌كاري‌ها و آجركاري زيبا. قدم‌زدن در حياط امام‌زاده، نشستن زير گنبد و كنار ضريح، تماشاي آينه‌كاري‌ها و شنيدن زمزمه‌هاي زير لب آدم‌ها حال و هواي وصف‌نشدني دارد.
از مكان‌هاي مذهبي قزوين كليساي كانتور است. اين كليسا در دوران قاجار براي مهندس‌هاي جاده‌ساز روسي ساخته شده است.
قدم‌زدن در بازار ساكت و بزرگ سعدالسلطنه و جست‌و‌جو در مغازه‌هاي گوناگون مثل مغازه‌ي ظروف مسي و سفالي، پارچه‌فروشي‌ها، شيريني‌فروشي‌ها و نشستن در كافه‌كتاب‌ها و خواندن و خوردن جذاب است. از همين‌جا مي‌شود سوغاتي خريد؛ نان‌نازك، نان‌نخودي و نان‌برنجي از سوغاتي‌هاي قزوين است.
موزه‌ي مردم‌شناسي در حمام قجر از جمله موزه‌هاي شهر است و مجسمه‌هاي مختلف در اين موزه داستان زندگي مردم را در زمان‌هاي دور روايت مي‌كند.
در كوچه‌پس‌كوچه‌هاي قزوين آب‌انبار سردار بزرگ قرار دارد. 50 پله را كه پايين بروي، زير گنبد بزرگي قرار مي‌گيري و به وجد مي‌آيي.
كاخ چهلستون با تقليد از چهلستون اصفهان در دوران صفوي ساخته شده و آثار خوش‌نويسي زيبايي در آن‌جا به نمايش گذاشته شده است.
بعد از ديدن زيبايي‌هاي شهر نوبت خوردن غذاست. قيمه‌نثار از غذاهاي سنتي قزوين است كه با برنج و گوشت و ادويه پخته و با خلال بادام و پسته و پوست پرتقال و زرشك تزئين مي‌شود.
نويد صالحي، 15ساله از تهران
عكس: مهتاب فرهادي، 15ساله از بابل