به گزارش همشهري آنلاين به نقل از گاردين، با اينكه تصور مي‌شود بيماري نرمي استخوان يا راشيتيسم بيشتر در قرن 19 شايع بوده اما پژوهشگران به تازگي دريافته‌اند شهروندان امپراتوري روم باستان هم مشكل كمبود ويتامين دي داشتند و در استخوان‌هاي كشف‌شده از بقاياي آنها موارد نرمي استخوان به چشم مي‌خورد.
دانشمندان دانشگاه هيستوريك انگلند و مك‌مستر كانادا با مطالعه 2787 اسكلت از 18 قبرستان پراكنده در سرزمين‌هاي روم باستان به اين نتيجه رسيدند كه نرمي استخوان بيماري شايع دو هزار سال پيش بوده است. دليل اصلي اين بيماري كمبود ويتامين دي در بدن و عامل آن قرار نگرفتن در معرض تابش نور خورشيد است. از آنجا كه نرمي استخوان بيشتر در شهرهاي شلوغ و آلوده بريتانياي قرن 19 به چشم مي‌خورد، به آن بيماري ويكتوريايي هم مي‌گفتند.
پژوهشگران در يك بازه زماني سه ساله شروع به بررسي و مطالعه اسكلت‌هاي كشف‌شده از يك منطقه به گستردگي شمال انگليس تا جنوب اسپانيا كردند تا ناهنجاري‌هاي استخواني را در اين اسكلت‌ها بيابند. آنها به شواهد و مداركي دست يافتند كه نشان مي‌داد نرمي استخوان در يك كودك از هر 20 كودك وجود دارد و بيشتر كودكان به آن مبتلا مي‌شدند. مهم‌ترين دليل اين اتفاق هم شايد حبس شدن كودكان در خانه و دسترسي نداشتن به نور خورشيد بوده است.
سايمن مِيز، زيست‌شناس اسكلت انساني در دانشگاه مك‌مستر كانادا مي‌گويد: «در دوران ويكتوريايي به دليل گسترش شهرنشيني و پيامدهاي آن، ديدن موارد زياد نرمي استخوان طبيعي است اما در دوران امپراتوري روم چطور؟ شگفت‌انگيزترين نكته براي ما شيوع نرمي استخوان در ميان بچه‌ها حتي در چند ماه اول پس از تولد است. دليل آن؟ چه چيزي جز اينكه مادرها بچه‌ها را بيش از اندازه در خانه نگه مي‌داشتند!»
هر چند برخي معتقدند به دليل كار كردن مادران همپاي مردها در مزرعه‌هاي كشاورزي، بعيد است ماندن بچه‌ها در خانه دليل ابتلاي آنها به بيماري نرمي استخوان باشد. پژوهشگران بر اين باورند كه هواي ابري و اقليم باراني بريتانيا در بيشتر ماه‌هاي سال باعث نرسيدن نور خورشيد به بچه‌ها و بزرگ‌ترها مي‌شده و دليل زياد بودن آمار مبتلايان به نرمي استخوان در اين منطقه هم همين بوده است.
برخلاف دوران ويكتوريا، نرمي استخوان بيشتر در شهرهاي بزرگ شايع بود تا شهرهاي كوچك و روستاها. جز البته يك استثنا كه آن هم شهر بندري اوستيا در ايتالياست؛ جايي كه مردم در سكونتگاه‌هايي شبيه ساختمان‌هاي چندطبقه و شلوغ امروز زندگي مي‌كردند و به همين دليل كمتر به تابش مستقيم نور خورشيد دسترسي داشتند. اين مشكل امروز هم در شهرهاي كوچك و بزرگ ديده مي‌شود.
كمبود ويتامين دي از دو هزار سال پيش تا امروز مشكل بشر بوده و كشف برخي حقايق تاريخي به انسان‌هاي امروزي نشان مي‌دهد چگونه بايد زندگي كنند تا از شر برخي بيماري‌هاي شايع در امان بمانند. ترس از ابتلا به سرطان پوست به دليل قرار گرفتن در معرض تابش مستقيم آفتاب يك پيامد ديگر دارد و آن كمبود ويتامين دي و دست و پنجه نرم كردن با نرمي استخوان است.