اين بيماري، یک عفونت انگلی است که تخم انگل بیماریزای آن توسط انسان بیمار از طریق ادرار در آب دفع میشود.
چنانچه در آب، حلزونهای ویژه ای که این انگل را میتوانند در بدن خود جای دهند، وجود داشته باشد، مرحله رشد انگل آغاز میشود و پس از حدود دو هفته فرم نابالغ انگل از بدن حلزون خارج شده و مجددا وارد آب میشود.
این انگل روی پوست بدن کشاورزانی که از این آبهای آلوده استفاده میکنند و با پای برهنه داخل این آبها میروند، یا اینکه در آب شنا میکنند، قرار میگیرد و باعث تحریک پوستی و خارش شدید و ایجاد زخم شده و سپس از طریق خون به عروق جداره مثانه رفته و تبدیل به فرم بالغ انگل میشود و در این مرحله علائم بیماری ظاهر خواهد شد.
علائم این بیماری به صورت درد، سوزش و تکرر ادرار و خونریزی ادراری خود را نشان میدهد که بسیار آزاردهنده است.
چنانچه این بیماری به صورت کامل درمان نشود، میتواند در دراز مدت اشکالات مزمن ادراری و حتی سرطان مثانه ایجاد کند.
- تاريخچه بيماري در جهان
آلودگي به انگل عامل بيماري يعني شيستوزوما، از زمانهاي بسيار قديم در برخي كشورها مثل مصر وجود داشته است.
براي اولين بار تخم كرم را در احشا مومياييهاي مصر كه سه هزار سال قبل ميزيسته اند پيدا كرده اند.
اين بيماري، همچنين در اكثر كشورهاي ،آفريقا، ماداگاسكار، برخي از جزاير اقيانوس هند و كانونهايي از خاورميانه از قبيل عربستان سعودي، يمن، سوريه، لبنان و تركيه گزارش شده است. در اروپا نيز اين بيماري در سواحل جنوبي پرتقال گزارش شده است.
- وضعيت بيماري در ايران
مسئولان وقت وزارت بهداشت ميگويند كه این بیماری منحصرا محدود به مناطق شمالی استان خوزستان بوده و پیش از این هم در هیچ نقطه از کشور مشاهده نشده است و اينكه از حدود 20 سال قبل، این بیماری از ایران ریشهکن و از آن زمان تاکنون موردی از بیماری در کشور مشاهده نشده است.
به گفته دكتر محمد مهدي گويا، رييس مركز مديريت بيماريهاي واگير وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي، درخواست حذف بیماری به سازمان جهانی بهداشت اعلام شده است و در این راستا، 4 سال قبل تیمی از سازمان جهانی بهداشت به ایران آمدند و اقدامات انجام شده را مورد بررسی دقیق قرار داده و حذف بیماری شیشتوزومیازیس را تایید کردند. برای دریافت گواهینامه حذف این بیماری نیز اقدامات گسترده دیگری براي شناسایی حلزونهای میزبان واسط انگل انجام شده و رصد آنها به طور دقیق انجام میشود. این بیماری تحت رصد نظام سلامت کشور و وزارت بهداشت قرار دارد و گزارش موارد ابتلا به آن به سازمان جهانی بهداشت الزامی است.