در حال حاضر، پس از گذشت 3سال از پوشیده شدن حدود 400ـ 300متر از این مسیل، معضل حضور معتادان و مواد‌فروشان زیر مسیل و حضور خرده‌فروشان در فضای سبز این مسیل به یکی از آسیب‌های اجتماعی منطقه 13 تبدیل شده است. گزارش ما را درباره مسیل منوچهری که از خیابان «دماوند» تا خیابان «پیروزی» ادامه دارد، بخوانید.
بارها دیده‌ایم هر نقطه‌ای از تهران که خلوت خاص خود را دارد، به پاتوق معتادان یا مردان و زنانی که به دور از رعایت هر‌گونه اخلاق، عرف اجتماع را زیر پا می‌گذارند، تبدیل شده است. معضل اصلی این مسیل که بر ساکنان این منطقه پوشیده نیست. این است که مواد‌فروشان دیگر لابه‌لای شاخ و برگ درختان پنهان نمی‌شوند. آنها آشکارا مواد مصرف می‌کنند. عدهای از آنها در زیر پل به زندگی حقیرانه خود ادامه می‌دهند و عدهای دیگر در فضای سبزی که شهرداری با سرپوشیده کردن مسیل ایجاد کرده، مشغول تزریق موادمخدر هستند.
- برخورد نیروی انتظامی
یکی از کاسبان محله امامت، از بردن نامش می‌ترسد. سبیل‌هایش به سفیدی می‌زند، می‌گوید: «کار شما هیچ فایده‌ای ندارد. برادرم در شبکه جهانی تلویزیونی کار می‌کند. به نظر شما مگر می‌شود مسئولان شهری و نیروی انتظامی ندانند که در این محله چه اتفاقی می‌افتد؟» او را از بازتاب این آسیب اجتماعی در رسانه آگاه می‌کنیم. چهره غمگین و ناامیدش تغییری نمی‌کند و باز نمی‌شود. می‌گوید: «نیروی انتظامی نمی‌تواند هر روز در اینجا گشتزنی داشته باشد.
منطقه 13 تنها منطقه در تهران است که با این وسعت، تنها یک کلانتری دارد. یعنی کلانتری «128 تهران‌نو». لاجرم اگر جرمی در میدان امام حسین(ع) یا «سرخه حصار» رخ بدهد، نیرو از این کلانتری به آنجا اعزام می‌شود. شهرداری یک نگهبان برای مسیل منوچهری نیز تعیین کرده اما این نگهبان، حریف معتادان متجاهر نمی‌شود. به نوعی همه اهل محل که گذرشان به مسیل منوچهری می‌افتد،خواه و ناخواه از معتادان و مواد‌فروشان حساب می‌برند. آنها اینجا را قبضه کرده‌اند.»
- معتادان با دل و جرئت و ساکنان هراسناک
«روح‌الله قربانی» کاسبی است که از بردن نامش نمی‌هراسد. او نبش مسیل منوچهری تولیدی همبرگر دارد. در مغازه‌اش با چند دوست دیگر مشغول صحبت است. صحبت همه آنها را یک به یک می‌شنویم. یکی از آنها خانه‌ای را نبش کوچه «منوچهری» در همین مسیل نشان می‌دهد و می‌گوید: «این خانه پاتوق عدهای از خلافکاران است.» قربانی می‌گوید: «به چشم خود دیدم که یک‌بار نیروی انتظامی یکی از معتادان متجاهر را گرفت.
او موادمخدر خود را لابه‌لای درخت‌ها انداخت و با پلیس راهی کلانتری شد. فردای همان روز مواد خود را از میان درختان پیدا کرد و مصرف خود را از سر گرفت.»«سید وحید مقدم» دبیر شورایاری محله امامت در محله با ما هم قدم می‌شود. می‌گوید: «هوا هنوز تاریک نشده که من نه تنها جرئت نمی‌کنم که خانوده‌ام را از این مسیل عبور دهم، بلکه با یک مرد 40، 50 ساله دیگر هم نمی‌توانم از اینجا عبور کنم. بگذارید راحت و بی‌رودربایستی به شما بگویم. من عصرها جرئت عبور از فاز یک، 2 و بخش‌های دیگر مسیل منوچهری را ندارم. خودتان حساب زن و بچه مردم و ساکنان این منطقه را بکنید.»
- میدان تره‌بار چاره‌ساز است
دبیر شورایاری همچنان با ما همکلام است. دستی به ریش‌هایش که سفید شده‌اند می‌کشد و می‌گوید: «پیش از ساخت فاز یک و 2 و سرپوشیده شدن بخشی از مسیل، معضل فضای سبز داشتیم. فضای سبز محله امامت به میدان امامت و 4، 5 نیمکتش خلاصه می‌شد. آن زمان یکی از آرزوهای مردم محله‌مان این بود که مسیل منوچهری سرپوشیده شود اما در حال حاضر یکی از آرزوهای مردم این است که بخش‌های دیگر این مسیل سرپوشیده نشود، چون امنیت اینجا بدتر خواهد شد.»
وحید مقدم تنها راه چاره امنیت یافتن منطقه را تأسیس یک بازار میوه و تره‌بار روی مسیل منوچهری می‌داند. او می‌گوید: «اگر بازار میوه و تره‌بار در این منطقه ساخته شود، هم اهالی می‌توانند میوه را به قیمت مناسب تهیه کنند، هم اینجا به محل رفت‌وآمد مردم تبدیل می‌شود و سبب پراکنده شدن معتادان متجاهر و خرده‌فروشان خواهد شد.
تجربه نشان داده که اگر امنیت را از معتادان بگیرید، آنها به قول بچه‌های تهران «فلنگ را می‌بندند» و فرار را بر قرار ترجیح می‌دهند. در حال حاضر تنها درخواست ما از شهرداری تأسیس یک بازارچه در این منطقه است.»
- تحقیق در مورد زیست شبانه
«محبوبه سلطان‌زاده» شهردار ناحیه 3 منطقه 13 در گفت‌وگو با ما درباره ساخت و اختصاص بخشی از فاز یک و 2 مسیل منوچهری به بازار میوه و تره‌بار می‌گوید: «با توجه به اینکه سرانه فضاهای خدماتی مانند بازار میوه و تره‌بار در محله امامت پایین است، باید مکانی را برای ساخت این بازار در نظر بگیریم. متأسفانه به دلیل تراکم ساختمان‌ها در محله امامت نتوانستم زمینی را به این منظور اختصاص دهیم.
از سوی شهرداری برای ساخت بازار میوه و تره‌بار بخش خالی مسیل منوچهری که پاتوق معتادان است، مطرح شد. اما میدان تره‌بار را سازمان «میادین میوه و تره‌بار» می‌سازد و اول باید مورد تأیید آنها قرار گیرد. آنها این محل را بازدید و عنوان کردند که امکان ساخت بازار در این نقطه وجود ندارد. با توجه به اینکه مسئولیت همه پوشش‌ها و مسیل‌ها برعهده آبفاست باید با شرکت آب و فاضلاب هم هماهنگ بود. سازمان فنی و مهندسی عنوان کرد که به لحاظ سیلابی بودن این مسیل، ممکن است ایجاد تأسیسات و ساختمان موجب ایجاد خطراتی شود.
در نهایت عنوان شد مالکیت اینجا برعهده آبفاست و نمی‌توان از این محل برای تأسیس بازار روز استفاده کرد. در حال حاضر تقاضای ما از شورایاری محل این است که ساختمان مناسبی را معرفی کنند تا شهرداری در نزدیکی این محدوده، بازار روز بسازد.»شهردار ناحیه 3 سینه صاف می‌کند.
صدایش حالا‌گویی رساتر از قبل است. می‌گوید: «شهردار منطقه موضوع دیگری را پیش می‌برد تا بتوان از آنجا استفاده‌های دیگری کرد و شهرداری ملزم به پاسخ‌گویی به آبفا نباشد. برای مثال می‌توان از فاز یک و 2 مسیل منوچهری به‌عنوان «زیست شبانه» استفاده کرد تا سلسله‌ای از برنامه‌های اجتماعی در آنجا برگزار شود. یا دست‌کم در چهارچوب ساماندهی دستفروشان، مکانی تعریف شود تا در آن مکان بساط‌گستران زیر نظر شهرداری، کالای خود را ارائه دهند.
بنابراین، این نقطه کور را از محل تجمع معتادان متجاهر به مکانی اجتماعی تبدیل خواهیم کرد. از این طریق به افراد بی‌بضاعت هم کمک خواهد شد. در حال حاضر، معاونت اجتماعی شهرداری منطقه مشغول آسیب‌شناسی و تحقیق روی همین موضوع است. مسیل منوچهری در مسیر شمال به جنوب یکی از نقاط پر‌‌‌تردد منطقه ماست. در حال حاضر نیز هر شب، گشت شبانه شهرداری به این منطقه اعزام می‌شود تا آنجا را برای معتادان ناامن کند.»