تاریخ انتشار: ۷ آبان ۱۳۹۷ - ۰۵:۳۲

شعر > محمد‌حسن حسینی: باد شاد و بی‌خیال و سرکش و هوایی است

مقصدش

بي‌کجايي است

يک نفر مسير باد را

گرد مي‌کند

مستقيم مي‌کند

گاه باد را زياد مي‌کند

گردباد مي‌کند

تا به غنچه مي‌رسد نسيم مي‌کند

گاه‌ هاي و هوي باد را

مثل آه

در ميان سينه حبس مي‌کند،

سکوت مي‌‌کند

بعد قد فوت کوچکي

براي يک فلوت مي‌کند

راستي

اين کم و زياد دست کيست؟

پيچ باد دست کيست؟