انتخابات رياست‌جمهوري آمريكا هر چهار سال يك‌بار برگزار مي‌شود اما در آمريكا چند انتخابات مهم ديگر وجود دارد؛ رقابت براي ورود به مجلس نمايندگان و سنا و البته نشستن روي صندلي فرمانداري ايالت‌ها. اين چند انتخابات درست در ميانه دوره رياست‌جمهوري برگزار مي‌شود و از اين رو به آن ميان‌دوره‌اي مي‌گويند.
تمام 435 كرسي مجلس نمايندگان در اين انتخابات برگزيده مي‌شوند، چون دوره حضور در مجلس دو سال است. سرنوشت 33 تا 35 كرسي از 100 كرسي سنا هم به نظر راي‌دهندگان ميان‌دوره‌اي بستگي دارد (دوره حضور در سنا شش سال است) و فرمانداران 34 تا 36 ايالت از 50 ايالت آمريكا در اين انتخابات معرفي مي‌شوند. از آنجا كه حزب برنده در كنگره مي‌تواند زندگي رئيس‌جمهوري آمريكا را به بهشت يا كابوس تبديل كند، انتخابات ميان‌دوره‌اي اهميت فراوان يافته است.
رسما تمام حزب‌هاي قانوني موجود در آمريكا درگير ميان‌دوره‌اي هستند اما در واقع هر انتخابات به صحنه رقابت سياسي دو حزب اصلي تبديل مي‌شود؛ جمهوريخواهان و دموكرات‌ها. آمريكا تقريبا در تمام تاريخ خود دو حزب بزرگ داشته كه همواره كاخ سفيد و كرسي‌هاي كنگره را ميان خود تقسيم كرده‌اند. اينجا در آمريكا رقابت براي كسب هر صندلي در جريان است اما در چند كشور ديگر با نظام پارلماني، احزاب سياسي با به دست آوردن درصدي از راي مردم كنترل پارلمان را در دست مي‌گيرند و مي‌توانند دولت و نخست‌وزير انتخاب كنند؛ فرآيندي درست خلاف آمريكا.
درباره انتخاب نماد فيل براي جمهوريخواهان و الاغ براي دموكرات‌ها هم بايد به تاريخ مراجعه كرد. تامس نَست، كاريكاتوريست سياسي سال 1874 نماد فيل را براي جمهوريخواهان در هفته‌نامه هارپرز بنيان نهاد و اندرو جكسن دموكرات هم در رقابت‌هاي انتخابات رياست‌جمهوري 1828 از نماد الاغ براي كارزار خود استفاده كرده بود؛ صرفا به دليل اينكه منتقدان سياست‌هاي او را پوپوليستي مي‌خواندند. پس از انتخابات، جلسه‌هاي موسوم به «اردك لنگ» با حضور نمايندگان تازه از ميانه‌هاي ماه نوامبر در كنگره برگزار مي‌شود.