مریم حضرتی در گفت و گو با ایرنا درباره استاندارد تعداد پرستاران در کشور افزود: نسبت تعداد پرستار به تخت در حال حاضر حدود یک تا ۱.۱ است. در حالی که بر اساس استاندارد تعداد پرستار به تخت در افق ۱۴۰۴ باید به نسبت ۲.۵ پرستار به ازای هر تخت برسیم ضمن اینکه در شرایط فعلی نیز باید حداقل به نسبت ۱.۸ پرستار به ازای هر تخت برسیم بنابراین در شرایط فعلی تعداد پرستاران کشور باید حداقل دو برابر بشود.
وی درباره استخدام پرستار نیز بیان کرد: در تلاش هستیم که از طریق سازمان برنامه و بودجه، مجلس و وزارت بهداشت، نیروهای بیشتری برای پرستاری استخدام کنیم. با این حال در دولت یازدهم و دوازدهم، جذب پرستاری کم نبوده و نسبت به سایر شغل ها، جذب پرستاری مطلوب بوده است. با توجه به افزایش تعداد تختها و افزایش کاربری و تعداد افراد بازنشسته، باید پرستاران دیگری جایگزین شوند.
معاون وزیر بهداشت درباره افزایش ظرفیت پذیرش پرستار برای آموزش نیز اظهار داشت: این افزایش ظرفیت پذیرش در دانشگاه ها اتفاق افتاده و در سال ۹۶ حدود ۱۱ هزار پذیرش در رشته پرستاری داشتیم.
حضرتی درباره آمارهای اعلام شده در زمینه میزان مهاجرت پرستاران نیز گفت: آمار دقیق و رسمی در مورد مهاجرت پرستاران وجود ندارد و آمارهایی که در این زمینه اعلام میشود، دقیق نیست. مهاجرت پرستاران نیز مانند سایر اقشار جامعه و رشتهها اتفاق میافتد و میتوان گفت زیاد است.
به گزارش ایرنا، کمبود پرستار در کشور طی سال های اخیر باعث انتقادات فراوانی شده است. تا جایی که به گفته حیدر علی عابدی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، بیمارستانها به علت کمبود پرستار مجبور هستند از همراه بیمار کمک بگیرند. از طرفی کمبود پرستار منجر به تحمیل اضافه کاری اجباری به پرستاران موجود میشود و در نتیجه کیفیت ارائه خدمات پرستاری را کاهش میدهد و گاهی یک پرستار باید در یک شیفت طولانی مراقبت از ۴۰ بیمار را در یک بخش بیمارستانی به تنهایی عهده دار باشد.
در سال ۲۰۰۱ میلادی در استرالیا برای اطمینان از مراقبت با کیفیت و امن برای بیمار و استخدام و حفظ پرستاران در بالین، استانداردهایی تعیین شد که در بخش داخلی و جراحی بیمارستانهای درجه یک، باید به ازای هر چهار بیمار، یک پرستار به اضافه یک نفر مسئول شیفت در شیفتهای صبح و عصر داشته باشند؛ البته این نسبت در بیمارستانهای درجه سه به یک پرستار به ازای پنج بیمار در شیفت صبح و یک پرستار به ازای ۶ بیمار در شیفت بعد از ظهر به اضافه یک نفر مسئول شیفت کاهش مییابد. همچنین در همه بیمارستانها با هر درجه در بخش های بعد از زایمان مادران باید به ازای هر پنج مادر، یک پرستار و یک نفر مسئول شیفت در صبحها و یک پرستار به ۶ بیمار در شیفت بعد از ظهر حاضر باشد.
بر اساس این استاندارد، در هر اتاق عمل باید ۳ پرستار حضور داشته باشد و در بخشهای مراقبت های بعد از عمل ریکاوری در همه شیفتها به ازای هر بیمار بیهوش، یک پرستار حاضر باشد. اجرای این استانداردها در استرالیا منجر به استخدام بیش از ۳ هزار پرستار در بیمارستانها، کاهش غیبت و انتقال پرستاران، افزایش ۲۵ درصدی تمایل به وارد شدن به حرفه پرستاری و بهبود رضایتمندی مردم از خدمات مراکز دولتی شد.