کمبود ویتامین D نه‌تنها بر تراکم استخوان تأثیر می‌گذارد، بلکه با عوارضی مانند بیماری قلبی، مشکلات بهداشت روانی، برخی سرطان‌ها، بیماری‌های خودایمنی، بیماری‌های عفونی و دیابت نوع ۲ ارتباط دارد.
این مشکل دو جنبه دارد: یکی ندانستن اینکه میزان واقعی نیاز شما به ویتامین D چقدر است و دوم اینکه چگونه این مقدار ویتامین را به دست آورد.
درحالی‌که میزان روزانه توصیه‌شده دریافت ویتامین D ۶۰۰ تا ۸۰۰ واحد بین‌المللی است، اما درصورتی‌که شما کمبود ویتامین D داشته باشید، ممکن است مصرف مقدار بیشتری ویتامین D لازم داشته باشید تا این کمبود برطرف شود و میزان این ویتامین در خون به حد طبیعی برسید.
بدن می‌تواند با تابش نور خورشید به پوست از یک ماده پیش ساز ویتامین D بسازد، اما متغیرهای بسیاری وجود دارند، ازجمله زمان روز و فصل تا محل زندگی و رنگ پوست شما که بر میزان ساخته شدن ویتامین D در بدن تأثیر می‌گذارند.
غذاهای معدودی حاوی ویتامین D طبیعی در حد کافی هستند. بسیاری از غذاهای دیگر که با ویتامین D غنی می‌شوند، اما این غذاهای غنی‌شده معمولاً فقط ۱۰۰ واحد بین‌المللی ویتامین D در هر وعده دارند. بنابراین بعید است که شما صرفاً از راه رژیم غذایی بتوانید حتی حداقل روزانه لازم ویتامین D را به دست آورید.
یک راهبرد مؤثر در این وضعیت ممکن است استفاده از ترکیبی از روش‌ها برای تأمین ویتامین D موردنیاز شامل مقدار معقولی قرار گرفتن در معرض نور خورشید، مصرف غذاهای غنی‌شده و دریافت مکمل ویتامین D است.
با دکترتان درباره انجام آزمایش خون ساده‌ای که میزان ویتامین D را اندازه می‌گیرد و بهترین روش برای رساندن میزان این ویتامین در خون به حد طبیعی و حفظ آن در این حد مشورت کنید.