درست مثل همین روزها که داریم درباره‌ی تولد دوچرخه صحبت می‌کنیم و این‌که امسال برای ۱۸سالگی دوچرخه چه کارهایی از دستمان برمی‌آید.
از وقتی یادم می‌آید، پای ثابت جلسه‌های تحریریه بوده‌ام. حتی زمانی که خودم ۱۸سالم بود و تازه از نوجوانی عبور کرده بودم، خانم رستگار (سردبیر پیشین دوچرخه) همیشه از من می‌خواست که در جلسه‌ها حاضر باشم. شاید چون معمولاً ایده‌ای در آستین داشتم یا شاید چون همه مرا به عنوان تاریخ گویای دوچرخه می‌شناختند. یعنی معمولاً هرکس می‌خواست بداند فلان برنامه یا فلان مطلب کی چاپ شده یا این تصویر تا حالا چاپ شده یا نه یا سال‌های قبل چه کارهایی کرده‌ایم، از من می‌پرسید. راستش را بخواهید تا همین روزها، همیشه از به‌خاطر سپردن تاریخ دوچرخه و این‌که تاریخ گویای دوچرخه باشم خوشحال بودم.
اما پاییز ۹۷، پاییز تلخی برای دوچرخه بود. از آغاز پاییز، مشکلات کمبود کاغذ گریبان همه‌ی مطبوعات را گرفت و دوچرخه هم از هفته‌ی دوم مهر درگیر این ماجرا شد. نتیجه این‌که دوچرخه در پاییز امسال، یک هفته به‌خاطر تعطیلی پنج‌شنبه و چهار هفته به‌خاطر کمبود کاغذ منتشر نشد و از همه بدتر این‌که به‌خاطر این اتفاق‌ها، شماره‌ی ۹۴۶ دوچرخه هرگز منتشر نشد.
به‌هرحال دوچرخه هنوز با تمام مشکلاتش سرپاست و ما هم آماده‌ی ۱۸سالگی‌اش. هرچند که ویژه‌نامه‌ی ۱۸سالگی دوچرخه از همیشه لاغرتر خواهد بود، اما ۱۸سالگی دوچرخه، رویداد مهم و کم‌نظیری در مطبوعات نوجوانان است و نمی‌شود از آن گذشت. می‌شود کمبود صفحه‌های دوچرخه را به‌شکل‌های دیگری هم جبران کرد. مثلاً اگر در این‌روزها پی‌گیر کانال‌های «هفته‌نامه‌ی دوچرخه» و «دوچرخه‌آنلاین» یا صفحه‌ی اینستاگرام «هفته‌نامه‌ی دوچرخه» باشید، خواهید دید که در هریک از این فضاها، فعالیت‌های خاصی آغاز می‌شود و مطالب، تصاویر و روزشمار ویژه‌نامه‌ی تولد دوچرخه را می‌بینید.
پس اگر تا حالا عضو کانال‌ها یا صفحه‌ی اینستاگرام دوچرخه نبوده‌اید، عجله کنید که از تولدبازی‌هایمان جا نمانید!