به گزارش خبرگزاری ایبنا به نقل از نیویورک‌تایمز، بعضی از سال‌ها آن‌قدر لذت‌بخش هستند که دوست ندارید به پایان برسند و بعضی سال‌ها اینقدر بد هستند که به دنبال در خروجی هستید. نمی‌دانیم سال ۲۰۱۸ جزء کدام دسته است اما از نظر ادبی سالی پر از نویسندگان کتاب‌اولی و آثار جذاب بود.
برای بزرگداشت سال ۲۰۱۸ از نویسندگان برتر سال ۲۰۱۸ به انتخاب نیویورک‌تایمز سؤال کردیم چه آثاری را بیشتر از همه پسندیدند:
شائون بائر، نویسنده «زندان آمریکایی»
رمان «ساختمان یاکوبیان» نوشته آلا آل آسوانی را خیلی دوست داشتم. نویسنده با ترکیب زندگی چند نفر در آپارتمانی در قاهره طرحی زیبا و پیچیده از جامعه مصری ارائه می‌کند.
دیوید دابلیو بلایت، نویسنده «فردردیک داگلاس: پیامبر آزادی»
من «فریادی در خرابه‌ها»، دومین رمان کوین پاور را خواندم. بعضی منتقدین کتاب را به عنوان اثری ادبی دوست ندارند اما من معتقدم این کتاب خیلی عمیق است و به خواننده نشان می‌دهد تأثیرات گذشته هیچ‌وقت به پایان نمی‌رسد. کتاب ماجرای برده‌داری، تاریخ، و جنگ‌های داخلی را مطرح می‌کند و نشان می‌دهد که این اتفاقات همیشه منتظر هستند تا نابودمان کنند.
لیسا برنان جابز، نویسنده «انسان بی‌اهمیت»
«قصه مادر» نوشته فیلیپ لوپِیت داستانی جذاب درباره خانواده نویسنده است و به نظر من داستان آرام و زیبایی دارد.
اسی ادوگیان، نویسنده «واشنگتن سیاه»
یکی از جذاب‌ترین کتاب‌های سال «لولیتا واقعی» نوشته سارا وینمان است. نویسنده با تحقیق درباره ربوده شدن دختر یازده ساله‌ای در سال ۱۹۴۸ توسط فرانک سال، مکانیک میانسال به تاریخچه پر از تشویش «لولیتا»، داستان کلاسیک ناباکوف اشاره می‌کند.
لیسا هَلیدی، نویسنده «تقارن»
به پیشنهاد داستان‌نویسی ایتالیایی کتاب «ژندگینامه آلیس ب. توکلاس» را خواندم که کتابی غیرداستانی نوشته گرترود اشتاین است که توسط آلیس توکلاس، معشوقه اشتاین روایت می‌شود. البته این کتاب اولین بار در سال ۱۹۳۳ منتشر شد و این سؤال را مطرح می‌کند که چه کسی تعیین می‌کند که هر کس چه داستانی را روایت کند؟
ربکا مک‌کای، نویسنده «معتقدین واقعی»
آخرین رمان ساموئل پاکز تحت عنوان «مراقب» داستانی هوشمندانه از مرگ و زندگی در برزیل و لس‌انجلس است که امسال پس از مرگ نویسنده در ۴۱ سالگی منتشر شد. امیدورام همه ما از این همه دانش در پایان عمر برخوردار باشیم و آن را به دیگران منتقل کنیم.
میشائیل پولان، نویسنده «چگونه ذهن خود را تغییر دهید»
«فرا داستان» نوشته ریچارد پاورز داستانی خیلی تازه است زیرا تمرکز اصلی را از روی انسان به عنوان ارزش و معنای دنیا برمی‌دارد و درختان را در اولویت قرار می‌دهد.
لیلا سلیمانی، نویسنده «لالایی»
امسال کتاب «باقیمانده عشق» نوشته زرویا شالِو را خواندم. به نظر من نویسنده این داستان استعداد بی‌نظیری دارد. او با ظرافت تمام درباره قدرت، خانواده، عشق، و ترس می‌نویسد.
تارا وست‌آور، نویسنده «تحصیلکرده»
کتاب «احساس آزادی کن» نوشته زادی اسمیت مجموعه مقالاتی عالی است که در شرایط امروز دنیا خواندنش جالب است.