انبوه وسایل دورریز و بدون استفاده که در فضای کوچک زیر پله‌ها قرار گرفته، آنجا را به انباری درهم و آشفته تبدیل کرده است. بچه‌ها دست به کار می‌شوند و از جمع‌آوری وسایل زیرپله شروع می‌کنند. ساعتی طول می‌کشد تا آنجا را خلوت کنند. وقتی گردگیری زیرپله به پایان می‌رسد، صبا و چند نفر از بچه‌ها جعبه‌های رنگ‌آمیزی شده را از حیاط می‌آورند. صبا و مادرش این جعبه‌های چوبی را از میوه‌فروشی‌های محل تهیه کرده و با بچه‌ها رنگ زده‌اند.
تا دخترها جعبه‌ها را کنار دیوار بچینند. «ثریا اهری» قلمه‌ها و گل‌های گندمی، پتوس و برگ بیدی را که در مرکز گل و گیاه پرورش داده، داخل گلدان‌های پلاستیکی کوچک و رنگارنگ می‌کارد. عده‌ای از بچه‌ها دور او حلقه زده‌اند و با کنجکاوی فرورفتن ریشه قلمه‌ها در دل خاک گلدان‌ها را تماشا می‌کنند. اهری مدتی پیش دوره آموزش کاشت قارچ صدفی و بنفشه آفریقایی را برای بچه‌ها برگزار کرده است. او گل‌هایی را انتخاب کرده که به آفتاب نیاز نداشته‌باشند. جعبه‌های سبز و قرمز و آبی کنار هم قرار گرفته‌اند و زمان چیدن گلدان‌ها در داخل آنهاست. چند گلدان بزرگ هم کنج‌های خالی زیرپله را پر می‌کنند.
زنگ مدرسه به صدا درمی‌آید و قیل‌وقال دخترها سکوت سالن را می‌شکند. آنها با دیدن هنرنمایی دانش‌آموزان پایه هفتم حسابی غافلگیر می‌شوند. «زهرا علیزاده» که یکی از اولیای دانش‌آموزان است، در حالی که چراغ‌های رنگی باریکی در دست دارد از لابه‌لای بچه‌ها راه باز می‌کند تا زودتر به اهری و همکلاسی‌های دخترش بدهد. نور چراغ‌های خوشرنگ، زیبایی فضای ۶ متری زیرپله را کامل می‌کند. صبا نگهداری و آبیاری گلدان‌ها را برعهده می‌گیرد. او می‌گوید: «دیدن گل و گیاه ما را شاد می‌کند. بچه‌ها دوست دارند مدرسه‌ای زیبا و باصفا داشته باشند.»