یکی از دستپختش می‌گوید که چطور خانواده را دور هم جمع کرده و دیگری از ترفندش برای صرفه‌جویی در مواد اولیه و کاهش هزینه. «مونا سادات حسینی» آشپز جوان و خوش‌اخلاق این دوره آموزشی است. او که مدارک بین‌المللی در آشپزی دارد از ۷سالگی دست به ملاقه شده و پخت‌وپز را با تهیه عدس پلو شروع کرده است. علاقه‌اش به آشپزی چنان بود که ترجیح داد پس از دریافت مدرک کاردانی در رشته شیمی، دوره‌های حرفه‌ای پخت‌وپز را بگذراند و ۱۲مدرک آشپزی از غذاهای بین‌الملل تا شیرینی‌پزی را بگیرد.
- این‌طور که پیداست بیشتر از بانوانی که در کلاس‌های آشپزی فرهنگسرا دور هم جمع شده‌اند اعضای خانواده‌شان از نتایج این دوره راضی هستند. موافقید؟
دقیقاً همین‌طور است. این بانوان چند تکنیک پخت‌وپز جدید آموخته‌اند و اجاق خانه‌شان را گرم‌تر و روشن‌تر کرده‌اند. اعضای خانواده را به یک غذای خوشمزه دعوت می‌کنند و این دورهمی بیشترین شور و انرژی را به خانه‌شان می‌آورد. برخی از بانوان هم بعد از گذراندن دوره‌های شیرینی‌پزی و کیک‌پزی توانسته‌اند از کافه‌ها و شیرینی‌فروشی‌ها سفارش بگیرند و از بابت این توانمندی بسیار خوشحال هستند. برخی از شرکت‌کنندگان می‌گویند که به اصرار همسران‌شان به کلاس آمده‌اند و اوایل چندان رغبتی به کلاس و مطالبی که گفته می‌شد نداشتند. کم‌کم این‌قدر از تغییر دست‌پخت‌شان و بازخورد اطرافیان و خانواده راضی بودند که دوره‌های تکمیلی را هم می‌گذرانند.
- با چه ترفندی می‌شود به افرادی که به آشپزی علاقه ندارند آموزش داد؟
آشپزی یک هنر است ولی برخی افراد هستند که به این هنر علاقه ندارند. یکی از دلایلش هم این است که فکر می‌کنند آشپزی خیلی سخت و پیچیده است. به‌طور کلی هر هنر یا علمی که از آن شناخت نداشته باشیم به نظرمان سخت می‌آید. وقتی افراد در کلاس شرکت می‌کنند و از صفر تا صد کم‌کم با فوت و فن آشپزی آشنا می‌شوند نسبت به آن اشتیاق پیدا می‌کنند.
- اگر بخواهید راه میان‌بر یا تکنیکی به ما بگویید که از این به بعد بتوانیم غذاهای خوشمزه درست کنیم آن چیست؟
به هر حال باید اصول آشپزی را رعایت و میزان و نوع مواد را درست انتخاب کرد. اما اگر نکته کلیدی می‌خواهید باید بگویم که غذای آشپزان خوش‌اخلاق خوشمزه‌تر است. هر چقدر عشق و اشتیاق به افرادی که می‌خواهیم برایشان غذا بپزیم داشته باشیم به همان اندازه هم غذایمان دلچسب‌تر می‌شود. مثل غذای مادران‌مان که با وجود سادگی خوشمزه‌ترین غذای دنیاست. به نظر من وقتی بی‌حوصله هستیم آشپزی نکنیم که آن غذا چندان لذیذ نمی‌شود و چنگی به دل نمی‌زند.
- هنر آشپزی این‌قدر برای‌تان جذابیت داشت که از کلاس اول دبستان شروع کردید به پخت‌وپز؟
مادرم شاغل بود. وقتی از مدرسه برمی‌گشتم تلفنی مرحله به مرحله به من می‌گفت چطور غذا درست کنم. نخستین غذایی که درست کردم عدس پلو بود که یادم رفت قبلش عدس را بپزم. خاطره جالبی شد. پدر و مادر و ۳برادر بزرگ‌ترم چند قاشق خوردند و خندیدند. آشپزی را با آزمون و خطا ادامه دادم. رشته شیمی کاربردی را تا مرحله کاردانی خواندم و بعد از آن فیزیولوژی تربیت‌بدنی خواندم و مربی ورزش بودم. اما علاقه‌ام همیشه به هنر آشپزی بود. بیشتر وقت‌ها کیک و شیرینی هم درست می‌کردم. تصمیم گرفتم علاقه‌ام را حرفه‌ای دنبال کنم و ۱۲مدرک آشپزی از غذاهای سنتی و فینگرفود تا دسر و شیرینی خشک و مدارک آشپزی بین‌الملل را گرفتم.
- سبک زندگی این روزهای ما معمولاً چه غذاهایی را می‌پسندد؟
غذاهایی که ساده و سریع آماده شوند و در عین حال مغذی باشند. غذایی که بشود با یک قاشق روغن و کمی نمک آن را درست کرد. غذاهای ایرانی به دم کشیدن و جا افتادن معروف است و زمان زیادی می‌طلبد. باید حواس‌مان به سلامت غذا و بایدها و نبایدهای تغذیه‌ای باشد. غذای ساده و بی‌ضرر با تزیین چشمنواز را یاد بگیریم. این نکته هم یادمان باشد که غذا باید اول حس بینایی، بعد بویایی و بعد حس چشایی را فعال کند.