سمیراباباجانپور-خبرنگار: گاز در لوله‌های اصلی شبکه گازرسانی روستاهای وردیج و واریش تزریق شد.

این خبر برای اهالی این روستاها یعنی نزدیک شدن به پایان سخت استفاده از سوخت‌های فسیلی و پرداخت هزینه‌های هنگفت برای خرید سوخت. شهریور سال ۱۳۹۶، وقتی کلنگ پروژه گازرسانی به روستاهای دامنه البرز در منطقه ۲۲ به زمین زده شد، روزنه امیدی برای اهالی ایجاد شد تا بعد از سال‌ها پیگیری و بالا و پایین رفتن‌های ساختمان‌های اداری و نامه‌نگاری می‌توانند همچون شهروندان شهرنشین از ساده‌ترین امکانات زندگی بهره‌مند شوند. شریان گاز خانه‌های روستا را گرم خواهد کرد.  

ارتفاع روستای وردیج از سطح دریا یک هزار و ۸۵۰‌متر و ارتفاع روستای واریش، ۲ هزار و ۲۵۰‌متر است.  
پروژه گازرسانی سال ۱۳۹۶ آغاز شده است و سال ۱۳۹۸ به‌طور کامل به بهره‌برداری می‌رسد.  
طول پروژه گازرسانی به روستاهای وردیج و واریش ۱۲ کیلومتر است.  
دسترسی به این روستاها از طریق بزرگراه تهران ‌ـ کرج و از شمال محله وردآورد امکان‌پذیر است.  
۱۳۰۰نفر در روستاهای وردیج و واریش زندگی می‌کنند.

وردیج و واریش ۲ روستای خوش آب و هوا و دیدنی در دامنه رشته کوه البرز هستند که در محدوده شهرداری منطقه ۲۲ قرار گرفته‌اند. باور اینکه هنوز خانه‌هایی در نزدیکی پایتخت با نفت گرم می‌شوند و تصویر مردان و زنانی که با پیت نفت در صف ایستاده‌اند سخت است. مراسم کلنگ‌زنی پروژه گازرسانی به ۲ روستای وردیج و واریش شهریور سال ۱۳۹۶ برگزار شد. طول پروژه گازرسانی به این دو روستا در ۱۲ کیلومتر با هزینه ۳میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومانی در نظر گرفته شد و هفته گذشته بعد از تزریق گاز در ایستگاه مرکزی و انتقال به شبکه، گاز در یک قدمی خانه‌های اهالی قرار گرفت.  

  •  ۸۰‌درصد پروژه انجام شده است

روستای وردیج و واریش تنها روستاهای حریم منطقه ۲۲ هستند که اهالی‌اش برای گرم کردن خانه و پخت وپز از سوخت فسیلی استفاده می‌کنند. «علیرضا سلطانی» دهیار روستای وردیج می‌گوید: «طول لوله‌کشی گاز از ایستگاه مرکزی تا نزدیک روستای وردیج ۵/۸کیلومتر و تا دورترین نقطه یعنی روستای واریش ۵/۱۲ کیلومتر است. ما سال‌هاست که پیگیر این پروژه هستیم و کارهای زیرساختی آن انجام شده است. اداره راه و شهرسازی استان تهران مجوز لازم را داد و اداره محیط‌زیست استان تهران هم تأییدیه انجام این پروژه را صادر کرد. حتی اقدامات زیست‌محیطی هم برای اجرای این پروژه انجام شده است. خوشبختانه با رشد ۸۰‌درصدی پروژه امروز شاهد تزریق گاز در شبکه اصلی هستیم.»

  • گازرسانی ورونق روستا 

گاز در یک قدمی خانه‌های روستانشینان قرار گرفته است. «سعیدرضا صالحی» دهیار روستای واریش می‌گوید: «خوشبختانه گاز در شبکه اصلی تزریق شده و امیدواریم بخش دوم پروژه که نسب علمک‌ها و انتقال آن در لوله‌های خانگی است هم به‌زودی انجام شود.» صالحی درباره تأثیر گازرسانی به روستاهای حاشیه رشته‌کوه البرز می‌گوید: «واریش روستایی خوش آب و هوا و دیدنی است. توسعه گردشگری در این روستا می‌تواند زمینه‌ساز مشاغل متعددی شود. متأسفانه نبود امکانات زندگی همچون گاز باعث شده است روستا رشد چندانی نداشته باشد. بسیاری از جوانان روستاهای حاشیه البرز ترجیح می‌دهند برای زندگی به شهر بروند چون اینجا شرایط زندگی سخت است و امکانات وجود ندارد. مسلماً سرعت لوله‌کشی گاز در بخش مسکونی روستا و انتقال گاز به آن می‌تواند شرایط مناسبی برای زندگی در روستا ایجاد کند.»

  • فقط سولقان گاز شهری دارد

در محدوده غرب تهران تنها روستایی که از نعمت گاز بهره‌مند شده روستای سولقان است. بعد از تزریق گاز در شبکه اصلی گازرسانی به روستاهای واریش و وردیج در منطقه ۲۲ پروژه گازرسانی به روستاهای سنگان و محدوده امامزاده داود(ع) در منطقه ۵ نیز آغاز خواهد شد. تکمیل شبکه انتقال گاز به روستاهای پهنه غربی پایتخت می‌تواند تحولی در توسعه گردشگری و مشاغل روستایی ایجاد کند. سلطانی دهیار روستای وردیج دلیل اصلی مهاجرت روستانشینان به تهران را نبود امکانات و زیرساخت‌ها و خدمات لازم برای زندگی بهتر می‌داند و می‌گوید: «این خدمات مهاجرت معکوس را در پی دارد. مردم به روستا برمی‌گردند. ضمن اینکه موجب رونق اشتغال می‌شود. از آنجا که این سوخت ارزان و همیشه در دسترس است، برای ایجاد گلخانه در روستاها امکان خیلی خوبی است. اینها نکات ظریف و دقیقی است که کار مردم را سهل و آسان می‌کند. ضمن اینکه زندگی‌ها تمیزتر می‌شود و مردم بوی نفت و گازوئیل را کمتر تحمل می‌کنند و آب و خاک هم با این سوخت‌های فسیلی آلوده نخواهد شد.»

  • قنات‌های متروکه زمین را می‌بلعند
  • منطقه ۵

ماه گذشته بخشی از خیابان مدرسه در محله کن نشست کرد و حفره‌ای در سه‌راه غریب ایجاد شد. به گفته مسئولان، دلیل این نشست وجود قنات خشک شده در زیر خیابان بوده است. چراکه در محله کن روزگاری قنات‌ها و چاه‌های آب زیادی وجود داشته که برخی به مرور خشک شده‌اند و قنات خیابان مدرسه هم از جمله آنهاست. «حشمت حسین قربان» از ساکنان محله کن می‌گوید: «در محله کن تعداد زیادی قنات و نهر آب قدیمی وجود دارد که پس از خشک شدن بیشترشان پر نشده‌اند.

در نتیجه خاک سست شده و هر لحظه احتمال نشست زمین در یکی از معابر وجود دارد.»   «علیرضا محب‌علی» دبیر شورایاری محله کن هم می‌گوید: «قنات‌های قدیمی و متروکه بیشتر در بخش‌های شمالی محله قرار دارند، محدوده‌ای که بیشترین بافت مسکونی را تشکیل می‌دهد و هر لحظه احتمال نشست وجود دارد. اما خطر زمانی بیشتر می‌شود که شرکت‌های خدماتی مانند برق و گاز در کنار یا روی این قنات‌ها شبکه‌شان را ایجاد می‌کنند و با هر ریزش قناتی نه تنها زمین نشست می‌کند، بلکه به شبکه آب و برق هم آسیب می‌رسد.

البته شورایاری تمامی این خطرها را به اطلاع مسئولان شهری رسانده است.» «امیر نجف‌نژاد» شهردار ناحیه ۲ منطقه ۵ با اشاره به اینکه مسئله فرونشست زمین در تمامی محله‌های قدیمی تهران رخ می‌دهد می‌گوید: «زمین‌های محله کن بستری فرسوده با قنات‌های خالی از آب و بدون استفاده دارد. شهرداری هیچ طرحی را نمی‌تواند اجرایی کند مگر اینکه با بروز حادثه فقط به موقع وارد عمل شود وبا ریختن آهک و نخاله داخل قنات متروکه، تا حدودی مشکل را رفع کند. مانند ‌کاری که در سه‌راه غریب صورت گرفت و حتی مأموران شهرداری تا ۲ روز در محل حضور داشتند.»

  • دلبستگی‌های ساکنان یک شهرک
  • منطقه ۲۱

شهرک فرهنگیان، شهرکی با قدمت ۴۰ سال در منطقه ۲۱ است. این شهرک بزرگ و غیرمحصور در تقاطع بلوار شیشه مینا و ولی‌عصر(عج) واقع شده و ساکنان آن را معلمان و کارکنان آموزش و پرورش شهر تهران تشکیل می‌دهد. ۱۸۷ بلوک این شهرک در محیطی خلوت و دنج با فضای سبز زیبا قرار گرفته و هیئت‌مدیره شهرک مسئولیت مسائل مربوط به شهرک، از نظافت تا فضای سبز و... را برعهده دارد. ساکنان فرهنگی شهرک فرهنگیان با همت بلند خود فضای سبز، مرکز تجاری، مسجد و فضای بازی کودکان را طراحی و ساخته‌اند و همین موضوع عامل مهم در دلبستگی آنها به خانه‌هایی است که شاید قدمت‌شان دردسرهایی برای ساکنان داشته باشد.

برچسب‌ها