بافتن رؤیاهای شیرین پس از تحمل سال‌ها درد و رنج ناشی از سال‌های سرد و تلخ، اما حالا با پشت سرگذاشتن آن ایام، چشم در چشم چهره سبز رهایی دوخته‌اند و امید دارند با کمک آنهایی که اعتیاد دستان لرزانشان را گرفته‌اند تا دوباره روی پای خود بایستند، بتوانند رنگ آشنای زندگی را ببینند. اینجا کارگاه خیاطی دوخت لباس صنعتی «پاترون» است که میزبان زنان بهبودیافته از دام اعتیاد است. زنانی که تا همین چند ماه پیش از خانه و زندگی رانده شده و در خیابان‌ها در جست‌وجوی مواد بودند. اما حالا با کمک مؤسسه کاهش آسیب «سیمای سبز رهایی»، ترک کرده صاحب سرپناه و شغل شده‌اند.
خانه بین‌راهی شهرک استقلال ۶ سالی است که در اختیار بانوان آسیب دیده است و اکنون ۱۵ عضو دارد. مدیرعامل مؤسسه کاهش آسیب سیمای سبز رهایی درباره این خانه می‌گوید: «زنان کارتن‌خواب معتاد را در گشت‌هایی ویژه در شهر تهران شناسایی می‌کنیم و آنها را به کمپ‌های ترک اعتیاد ارجاع می‌دهیم. آنها بعد از پاکی می‌توانند وارد این خانه شوند و از امکانات آن به رایگان استفاده کنند. برای کمک به تثبیت پاکی و تشویق آنها، آموزش خیاطی داریم تا در کارگاه خیاطی کار کنند.» کامران بهرامی ادامه می‌دهد:
«تلاش ما این است که بانوان در این خانه کاملاً احساس راحتی کنند و در گرداندن امور آن سهیم باشند. برای همین آنها ۱۵۰ هزار تومان از حقوق خود را بابت کرایه خانه پرداخت می‌کنند. این موضوع احساس استقلال، مفید و ارزشمند بودن را در آنها زنده می‌کند. زندگی و کار گروهی فضای امنی را برای آنها ایجاد کرده و کمک می‌کند کمتر به مشکلات یا مصرف مجدد مواد فکر کنند.» سلماز مهرپرور که مسئول خانه بین‌راهی است از دیدن موفقیت و پیشرفت زندگی زنان خانه حس خوبی دارد و می‌گوید: «اعضای خانه بین راهی مثل اعضای یک خانواده شده‌اند و کارهای خانه را نوبتی انجام می‌دهند. هریک از آنها داستانی غمناک دارند و روزگار سختی را پشت سر گذاشته‌اند. تلاش ما این است که آنها را با توانمند کردن‌شان به زندگی عادی برگردانیم.»
- تازه عروس خانه بین راهی
«مهتاب» ۳۲ ساله نو عروس خانه بین راهی است که سال گذشته مدیرعامل مؤسسه و دیگر افراد خیّر در سرای محله یاس برایش عروسی گرفتند و جهیزیه‌اش را جور کردند. او یک سال و ۱۰ ماه است که پاک است و کمک کرده همسرش هم ترک کند. او که در ۱۰ سالگی ازدواج کرده و یک پسر ۱۶ ساله دارد می‌گوید: «پدر و مادر و همسر قبلی‌ام همگی مصرف‌کننده بودند و خودم هم از ۱۲ سالگی معتاد شدم. سعی می‌کنم دیگر به گذشته‌ام فکر نکنم چون ما آدم‌های جدیدی هستیم. اگر این خانه و حمایت‌های مدیرانش نبود، من همان زن معتاد بودم. اما حالا صاحب کار و زندگی شده و توانسته‌ام بعد از سال‌ها پسرم را پیدا کنم. امروز انگیزه‌ام برای زندگی سالم بسیار زیاد است و فقط به آینده روشن فکر می‌کنم.»
- درددل‌های مادر دختری
زهرا و آرزو مادر و دختری هستند که ۵ ماه از آمدنشان به خانه می‌گذرد. به گفته خودشان، صاحب خانه پول پیش‌شان را که شهرداری منطقه ۴ تأمین کرده بود بالا کشیده و آنها بی‌خانمان شده‌اند. زهرا که مادر ۴ فرزند است و ۲۵ سال اعتیاد داشته می‌گوید: «چون خانه نداریم ۲ پسرم در بهزیستی‌اند و یکی هم سرباز فراری. پسر ۱۲ ساله‌ام بیمار است و نیاز به عمل دارد اما ما پولش را نداریم. از وقتی به این مرکز آمده‌ایم قوت قلب گرفته‌ام. می‌خواهم پاک بمانم و با همسرم که شاطر نانوایی است زندگی جدیدی بسازم.» آرزوی۱۸ ساله در ادامه صحبت‌های مادرش با بعض می‌گوید: «۷ سال مصرف‌کننده بودم اما حالا در کنار بانوان ترک کرده می‌فهمم که زندگی می‌تواند قشنگ باشد. دلم برای برادرهایم تنگ شده و می‌خواهم کار کنم تا پول عمل برادرم را فراهم کنم.»
- بازگشت به زندگی با کار
«سمیه صدری» مسئول آموزش کارگاه خیاطی بانوان بهبودیافته است. او می‌گوید: «شروع کار بعد از ترک برای بانوان بهترین راه است تا ذهن آنها از مصرف موادمخدر منحرف شود. بانوان شاغل ما هیچ یک خیاطی بلد نبودند اما بسیار با استعداد هستند و طی چند روز تمرین دستشان راه می‌افتد. هرچه سفارش کار ما بیشتر شود، درآمد این زنان هم بیشتر می‌شود و راحت‌تر می‌توانند برای حضور مستقل در جامعه و برگشت به آغوش خانواده آماده شوند. کار ما در این کارگاه طراحی و دوخت لباس‌های صنعتی است، از دوخت کاپشن‌های مدیریتی صنایع گرفته تا لباس تکنسین‌های تعمیرکار اتاق عمل. اما متأسفانه با وجود تعداد زیاد مراکز صنعتی در منطقه ۲۱ که همگی نیاز به لباس کار دارند، سفارش‌های ما از واحدهای صنعتی محدود است. اگر این واحدها فقط بخشی از سفارش‌های لباس خود را بدهند، می‌توانیم تعداد بیشتری بانوی بهبودیافته را به زندگی باز گردانیم.»
- اینجا به بهبودیافتگان ماهیگیری یاد می‌دهند
- سمیه صدری-مسئول آموزش کارگاه:
یکی از اقدامات مهم در حوزه آسیب‌های اجتماعی ایجاد شغل برای معتادان در حال بهبودی است. چراکه بیشتر آنها در دوران مصرف مواد شغل‌شان را از دست داده یا اصلاً توانایی انجام کار نداشته‌اند. «صادق محمدی» مدیر مرکز خدمات اجتماعی شهرداری منطقه ۹ در این‌باره می‌گوید: «در شرایط کنونی معتادان به دلیل اعتیادی که داشته‌اند حتی پس از گذراندن دوره بهبودی هم قادر به پیدا کردن کار نیستند و جامعه پذیرای آنها نخواهد بود. از همین رو مجتمع توانمندسازی و کارآفرینی بهاران واقع در فتح ۲۹ به کمک این افراد آمده تا در صورتی که در دوره‌های مهارت‌آموزی شرکت کنند، بعد از کسب مهارت‌های حرفه‌ای برحسب علاقه‌شان در کارگاه‌های تولیدی مشغول به کار شوند.» به گفته محمدی این کارگاه‌ها شامل دوخت کیف، کفاشی و تولید پوشاک مردانه است و این مجتمع ظرفیت ایجاد اشتغالزایی برای ۵۰ بهبودیافته زن و مرد را دارد.