با این حال، تصاویر دانشجویان عمدتا سفید پوست کالج‌ها درحالی که در اجتماعات انتخاباتی باراک اوباما شعار می‌دهند که « نژاد مهم نیست» دلگرم‌کننده است.
جوانان به این شعار ایمان دارند و با آرمان گرایی صادقانه خود، آرای نامزد محبوبشان را در انتخابات مقدماتی به نحو قابل توجهی افزایش داده‌اند.آنها به این شکل نشان داده‌اند که افق نگاهشان فراترازمسایل نژادی است و فردی را به‌عنوان پرچمدار خود برگزیده‌اند که می‌تواند چشم‌انداز سیاسی – نژادی کشور را از نو تعریف و مجددا سامان دهی کند.
خانواده باراک اوباما، وقتی او 10 ساله بود
این دانشجویان در دوره‌ای به سر می‌برند که در آن روابط نژادی در آمریکا مانند نسل پدران و مادرانشان موضوع اصلی و محوری نیست. عقاید آنها درباره مسایل نژادی کمتر آمیخته با تعصب وجزم اندیشی است و در جمع دوستانشان بیش از گذشته نژادها و رنگ‌های متفاوت و متنوع دیده می‌شود.
آنان در زمانه‌ای به سر می‌برند که مفهوم دورگه بودن و هویت چند نژادی موضوعی آشناست.
به گفته کارولین کندی (دختر جان اف کندی رئیس‌جمهوری پیشین آمریکا)در تصمیم‌گیری او برای حمایت از باراک اوباما، 3 فرزند نوجوانش تأثیر بسزایی داشته‌اند.
در واقع برای جوانان و برای ملت آمریکا این انتخابات فرصتی شگفت آور است. هنوز بسیاری از آمریکایی‌ها از هر گروه و دسته‌ای در این باره که آیا نژاد موضوعی بی‌ارتباط با انتخابات است یا خیر، تردید دارند.
مسئله برای آنها صرفاً سنجیدن شرایط نیست. اینک برخی در آمریکا به‌دنبال سیاه پوستی یکه و تنهایند تا آن چه را که مشکل نژادی خوانده می‌شود برطرف کند.
در آمریکا تقریباً در تمامی امور زندگی، نژاد اهمیت دارد؛ نژاد است که محل زندگی ما و نحوه تربیت فرزندانمان را مشخص می‌کند، نژاد است که مشخص می‌کند ما چه کسانی را استخدام می‌کنیم یا نمی‌کنیم، نژاد است که نوع نگاه پلیس و دستگاه قضائی را به ما مشخص می‌کند، نژاد است که امکان دسترسی را به خدمات بهداشتی بهتر برای برخی افراد فراهم می‌کند، نژاد است که برخی دیگر را از تحصیلات عمومی با کیفیت محروم می‌سازد و هنگام وقوع طوفان کاترینا و در جلسات محاکمه او. جی. سیمپسون این نژاد بود که بیش از هر چیز دیگری مطرح بود.
اگر چه پوشش رسانه‌ای انتخابات مقدماتی ریاست‌جمهوری به شکل احمقانه و مضحکی گسترده شده اما همین پوشش تبلیغاتی موجب شده تا توجه و علاقه بسیاری از آمریکایی‌ها برای گفت‌وگوهای صادقانه تر- بین خود و با خود- درباره مسایل نژادی برانگیخته شود.
هزاران رأی دهنده سیاه پوست در انتخابات مقدماتی در کارولینای جنوبی به اوباما رأی داده‌اند. تردیدی نیست که از نظر آنها اوباما فردی الهام بخش و با کفایت است و البته آنها به وی به خاطر رنگ پوستش توجه خاصی دارند.این احساس نزدیکی بیش از آن که نژاد گرایانه باشد، صادقانه است.
یافتن علت ترجیح دادن یک فرد به فردی دیگر، هنگامی که کار از مقایسه تفاوت‌های شخصیتی آن دو به در نظر گرفتن ملاحظات نژادی می‌کشد، کار سختی است.شاید جوانانی که فریاد می‌کشند« نژاد مهم نیست» با این نظر موافق نباشند.
وقتی آنها این شعار را سر می‌دهند در واقع منظور شان همین است. آنها متوجه نکته ظریفی نشده‌اند.شاید دقیق‌تر باشد که این جوانان بگویند:« نژاد برای من اهمیت ندارد.»
نه انرژی جمعی و نه فریادهای آنها نمی‌تواند به شعار شان جامه عمل بپوشاند. نامزد محبوب آنها فردی فرا نژادی به لحاظ نژادی بی‌طرف یا حتی بی‌رنگ نیست. او تنها یک سیاه پوست استثنایی است.
سیاه پوستی که برای رئیس‌جمهوری شدن تلاش می‌کند. جوانان سفید پوستی که از اوباما حمایت می‌کنند به او فارغ از رنگ پوستش علاقه دارند همچنان که بسیاری از سیاه پوستان وی را به خاطر نژادش دوست دارند.
www.washingtonpost.com
3 فوریه 2008