حتی هنوز هم هستند کسانی که معتقدند «مرد» صبح خروس‌خوان باید از خانه بزند بیرون و غروب، با دست پر (در حالی که یکی باید در را برایش باز کند تا خریدهای انبوهی که کرده، از دستش نیفتد) به خانه برگردد.
اما خیلی وقت است که دیگر یک شغل رسمی با یک میز مطمئن کارمندی، به این راحتی‌ها پیدا نمی‌شود؛ اگر هم بشود، ممکن است ما شرایطش را نداشته باشیم؛ دوران دانشجویی، سربازی، دوره بیکاری بعد از اینها و...
اصلا کی گفته کارمند نبودن معنی‌اش بیکار بودن است؟ خدایی‌اش حیف شما نیست که اول و آخر یک روز کاری را توی ترافیک بگذرانید و آخرش هم اعلام کنند بازده کاری‌تان، نیم‌ساعت از 8ساعتی بوده که توی اداره چرت زده‌اید؟ می‌دانید همین حالا توی کشوری مثل آمریکا حدود 50میلیون نفر توی خانه‌شان، «کار از راه‌دور» انجام می‌دهند؟
سبک زندگی و کار این آدم‌ها، از حدود 30سال پیش- که یک آدمی به نام «جک نایلز» پرچم این نوع کارکردن را علم کرد- عوض شد و با ورود اینترنت طرفدار پیدا کرد. آنجا حتی برای این مسئله، کلی برای خودشان قانون کار تصویب کرده‌اند و شرکت‌ها، نیروی کار این مدلی استخدام می‌کنند؛ البته توی همین ایران خودمان هم به صورت فطری و ذاتی خیلی وقت است این نوع کار کردن وجود دارد. اگر فکر می‌کنید این نوع سبک زندگی و اشتغال به کارتان می‌آید، منوی پیشنهادی را بخوانید و بدانید که پشیمان نمی‌شوید.
اگر CPUتان فعال است
شما با استفاده مطلق از رایانه شخصی به عنوان ضبط‌صوت و دستگاه گیم، هم استخوان‌های پوسیده مخترع‌های این دستگاه را در قبر می‌لرزانید، هم به خودتان ظلم می‌کنید. می‌دانید با داشتن فقط کمی مهارت در این زمینه و استعداد در بازاریابی، با هر کلیک چقدر می‌توانید کاسب باشید؟
طراحی
-هر کسی برای معرفی و ارائه خدمات شخصی یا شرکتی‌اش از 2 چیز استفاده می‌کند؛ نوشتن و طراحی. این آدم‌ها مشتری‌های تایپ و طراحی شما می‌شوند.
-تسلط به نرم‌افزارهای فری‌هند (Free hand)، فتوشاپ (photoshop) کرل (corel)، نرم‌افزارهای سه بعدی مثل 3D max و... دانسته‌های اصلی شماست.
-طراحی کارت ویزیت، پاکت‌های تبلیغاتی، لوگو، بروشور، طراحی جلد،صفحه‌بندی، تابلوهای تبلیغاتی و... بازار این کار هستند.
خدمات نرم‌افزاری
اولین چیزی که باید بلد باشید، زبان برنامه‌نویسی است تا زبان رایانه دست‌تان بیاید.
این دنیا هم مثل دنیای خود آدم‌ها زیاد زبان دارد و معروف‌ترین‌هایش هم اینها هستند: دلفی، php، Ctt، MFC، ASP، HTML و VB60
علاوه بر اینها، استفاده و ساخت فیلترهای ویدئویی و برنامه‌ها و نرم‌افزارهای گرافیکی را هم باید بلد باشید.
برنامه‌نویسی
اگر فکر کرده‌اید تایپ یعنی تندتند دکمه فشار دادن، سخت در اشتباهید. یکی از چیزهایی که تایپیست به آن شدیدا نیاز دارد، «تمرکز» است.
کار تایپ همه جوره‌اش ممکن است گیرتان بیاید؛ از یک متن یک صفحه‌ای گرفته تا پایان‌نامه و کتاب هزار صفحه‌ای؛ باید تندزنی، صفحه‌بندی، برنامه‌های زرنگار، word، Exel و Axess را بدانید.
-در حد حرفه‌ای باید به آخرین نسخه‌های word مسلط باشید؛ اول از همه به خاطر راحتی کار چون در هر نسخه جدید word کلی میان‌بر و امکانات جدید هست که کار را آسان‌تر می‌کند و سرعت‌تان را بیشتر؛ ضمن اینکه باید بتوانید فایل ایجادشده را مدیریت کنید.
-کافی‌نت‌ها، دانشگاه‌ها، خوابگاه‌های دانشجویی، دارالترجمه‌ها، مؤسسات فرهنگی و لوازم‌التحریری‌ها. بازار کار شما هستند. به مدارس حتما سر بزنید؛ آنها معمولا لنگ کسی هستند که به تایپ و word و Exel و Axess وارد باشد.
-اینکه چه فونت و سایزی را برای چه نوع متنی انتخاب کنید، اینکه از استانداردهای تایپ باخبر باشید و اینکه کارتان بدون غلط املایی باشد و نیاز به 6 بار ویرایش نداشته باشد، شرط داغ شدن بازار کارتان است.
خدمات اینترنتی
این روزها کی کارش به اینترنت نمی‌افتد؟ شما می‌توانید از این بازار بهره ببرید اما راه دارد.
-تسلط به نرم‌افزارهای فلش (Flash) و فتوشاپ (photoshop)، نیاز اولیه برای طراحی وب سایت است. اما بیشتر از هر چیز باید به ایجاد شبکه رایانه‌ای و استفاده از آن مسلط باشید. غیر از این کار، شما می‌توانید کارشناس پشتیبانی شبکه شرکت‌های سرویس‌دهنده اینترنتی هم باشید.
دانستنی‌ها
-به دنیا نگویید بایستد: تکنولوژی ساعت به ساعت رو به پیشرفت است؛ باید از آخرین اطلاعات و نرم‌افزارها و... خبر داشته باشید و از آنها استفاده کنید.
-راه بی‌پایان: اینکه چقدر بلد باشیم، اینجا بی‌معناست؛ هر چه بیشتر بلد باشید و بیشتر تجربه داشته باشید، سفارش‌های بزرگ‌تر، مهم‌تر و نان و آبدارتری گیرتان می‌آید.
-کجا می‌شود یاد گرفت؟ مهارت‌های مربوط به این خدمات را می‌توانید از طریق کلاس، سی‌دی آموزشی یا کتاب (ترجیحا گام به گام و تصویری) به دست بیاورید.
- از تجربه نترس: مهارت در کارهای رایانه‌ای مثل مهارت در رانندگی است؛ تا عملا انجام ندهی یاد نمی‌گیری. البته این کوشش و خطاها را با فایل‌های سفارشی ملت انجام ندهید!
مواد لازم: متخصصان می‌گویند «باید به کار، دید گرافیکی داشت». شما باید مهارت‌های گرافیکی هم داشته باشید. رنگ‌شناسی و حتی روان‌شناسی اینجا به کارتان می‌آید.
کجا کار می‌دهند؟ شما می‌توانید از اینجاها کار بگیرید؛ شرکت‌ها و مؤسسات و دفاتر خدمات رایانه‌ای، دانشگاه‌ها، انتشاراتی‌ها، مؤسسات فرهنگی، مدارس و حتی بچه محل‌ها. الان همه مشاغل برای معرفی خودشان از یکی یا چند تا از این خدمات استفاده می‌کنند.
ارتقای جیب: برای چاق شدن جیبتان باید این ویژگی‌ها را داشته باشید؛ خلاقیت، سلیقه، تعهد کاری و اخلاقی، بازاریابی خوب، به‌روز بودن و داشتن ابزار لازم از جمله پرینتر، اسکنر، خط تلفنی بدون محدودیت برای اینترنت و البته یک رایانه توپ!
اگر اندکی استعداد دارید...
کارهای پروژه‌ای و خدماتی اصولا پر درآمد هستند. البته درآمد شما از این کارها به محلی که از آن سفارش می‌گیرید، کیفیت کار خودتان و... بستگی دارد. این شمایید که می‌توانید کارتان را با جزئیات و ریزه‌کاری‌های بیشتر یا کمتر، بهتر بفروشید.
خیاطی
«خیاطی که کاری ندارد؛ دو تا درز را به هم کوک می‌زنی و تمام می‌شود!» البته این حرفی است که خون هر خیاطی را به جوش می‌آورد. اصولا خیاطی کاری پرزحمت و گاهی اعصاب خرد کن است ولی اگر حرفه‌ای شوید، پر درآمد است.
-متدهای مختلفی مثل گرلاوین، متریک، مولر، ایتالیایی و حتی وجبی برای دوخت لباس وجود دارد که یک خیاط خوب بهتر است از همه آنها سر در بیاورد؛ چون همه‌شان اشکالات ریزی دارد که دیگری ندارد. البته متدی که مؤسسه‌های فنی حرفه‌ای قبولش دارند و تدریسش می‌کنند «گرلاوین» است.
-شما باید به انواع نازک‌دوزی، ضخیم‌دوزی، رودوزی و ریزه‌کاری‌های خیاطی مثل اینکه چه زمانی کجا را اتوکشی کنید، وارد باشید.
-اقوام و آشناها و هم محله‌ای‌ها می‌توانند بهترین مشتری‌های شما باشند اما اگر کارتان خوب باشد، از آن سر دنیا هم برایتان مشتری می‌آید. به تولیدی‌های محله‌تان هم سر بزنید؛ ممکن است آنها تک‌دوزی‌هاشان را به شما بسپارند.
-کلی کار می‌توانید بکنید برای اینکه درآمدتان بیشتر بشود؛ تزئینات لباس مثلا سنگ‌دوزی، پولک و منجوق و ملیله‌دوزی را هم یاد بگیرید. تودوزی و زیر‌دوزی لباس خیلی مهم است. پشت لباس هم باید به اندازه روی آن تمیز و مرتب باشد. محکم کاری را هم فراموش نکنید. علاوه بر این به ژورنال‌های لباس و طراحی دوخت وارد باشید و فقط هم به دوخت لباس اکتفا نکنید؛ شما می‌توانید سجاده و جا نماز، سرویس آشپزخانه، سرویس خواب، سیسمونی یا حتی کیف هم بدوزید.
عروسک‌سازی
«عروسک خمیری، ابری، پارچه‌ای، پولیشی، پوشالی و...» همه اینها در تخصص شماست.
-برای عروسک پوشالی و پولیشی و پارچه‌ای حتما باید الگو داشته باشید. برای ساخت عروسک ابری، برش زدن و شکل دادن را خوب باید یاد گرفته باشید. برای عروسک خمیری هم درست کردن خمیر و رنگ‌آمیزی و شکل دادن آن برای خودش هنری است.
-این را دیگر باید از بچه‌ها پرسید که از عروسک‌هایتان خوش‌شان آمده یا فقط فکر می‌کنند یک «هاپو»ی ترسناک است!
-به مـغـازه‌های عـروسـک‌فـروشی، تزئینی‌فروشی، مهد کودک‌ها، دبستان‌ها و... سر بزنید و نمونه کار بدهید.
-عروسک باید محکم باشد که اگر بچه‌ها سرش دعوا کردند و از 6 جهت بکش بکش راه افتاد، بین آنها تقسیم نشود! مدل عروسک باید برای بچه جذاب باشد. الگوهایی از شخصیت‌های کارتونی تهیه کنید. حتما به مشاوره یک بچه شیطان نیاز دارید. الان، شاسخیم روی بورس است(!)
گل‌سازی
گل‌سازی کلا پر مشتری است ولی بستگی دارد که چی مد باشد؛ «گل چینی، خمیری، بلندر، چرمی و حتی تابلو گل خشک».
-کارهایی مثل درست کردن خمیر که اصلا راحت نیست و کلی ریزه‌کاری و قلق دارد. استفاده از رنگ‌های درجه یک که به این راحتی‌ها پاک نشوند هم فوت کوزه‌گری کار است. باید بدانید ترکیب کدام رنگ‌ها، چه رنگ جدیدی را به‌تان می‌دهند.
گل‌ها را می‌شود روی سبد، حلقه، فرفوژه و تابلو چسباند که هر کدام فوت و فن خاص خودش را دارد. این قسمت اصلی کار است؛ باید مثل یک مجسمه‌ساز ماهر عمل کنید.
-فک و فامیل‌ها و در و همسایه وقتی نمونه کار شما را روی در و دیوار و سقف و زمین و کمد و میز و صندلی و تلویزیون و... ببینند، مشتری شما می‌شوند. به مغازه‌های لوکس‌فروشی و تزئینات فروشی محله هم سر بزنید و نمونه کار ببرید.
-رنگ‌آمیزی خوب و یکدست، ترکیب رنگ و چینش گل‌ها در کنار هم و طبیعی بودن کار و تمیزی آن شرط است. به طبیعت خوب نگاه کنید و مدل‌های جدید بسازید.
ساخت جعبه کادو
-نسبتا کم زحمت ولی پر درآمد. این روزها آدم‌ها از انگشتر تا یخچال را می‌گذارند توی جعبه و کادو می‌کنند.
-تنها کاری که باید بلد باشید، چسباندن و سر هم کردن وسایل لازم است. مقوا، پارچه، گل، روبان، نوار، سنگ، مهره‌های رنگی، کاغذهای رنگی، گونی و... وسایل این کار است.
-بیشتر از بلد بودن، سطح سلیقه باید بالا باشد.
-لوازم التحریری‌ها، لوکس فروشی‌ها، تزئینات فروشی‌ها، مشتری‌های حقوقی و دوستان و آشنایان و به‌خصوص جوان‌هایی که تازه نامزد کرده‌اند، مشتری‌های حقیقی شمایند.
-کار به این راحتی‌ها هم نیست، رقبا زیادند. شما باید فوق‌العاده خوش‌سلیقه، تمیز و توچشم‌برو کار کنید؛ ضمن اینکه کار نباید شلوغ پلوغ باشد؛ باید بدانید از چه چیزی، کجا استفاده کنید. حواستان به مناسبت‌ها باشد؛ مناسبت‌هایی مثل روز پدر، روز مادر، روز معلم و... هر کدام جعبه‌های متناسب با خودشان را می‌طلبند.
تدریس خصوصی
اعتماد به نفس بالا، قدرت انتقال و تفهیم مفاهیم، اعصاب سالم، صبر و تحمل بسیار و خستگی‌ناپذیر بودن، لازمه این کار است. اگر اینها را نداشته باشید یا شاگرد بیچاره را گیج می‌کنید، یا خودتان!
-تسلط کامل به درسی که قرار است تدریسش کنیدلازم است؛ بیشتر از شاگرد بیچاره ای که افتاده است زیر دست‌تان.
-خانواده‌ها قبل از شروع امتحانات ترم اول و دوم و بعد از امتحانات خردادماه (برای تجدیدی‌ها) و همچنین آنهایی که بچه‌هایشان امتحان نهایی دارند، سرکیسه را شل می‌کنند و مشتری می‌شوند؛ به موقع دست به کار شوید.
بافتنی
با میل، قلاب و ماشین بافندگی می‌شود کار کرد؛ شما می‌توانید علاوه بر لباس، یقه لباس، رومیزی،روتختی، روطاقچه‌ای، روکوسنی، رو تلویزیونی و... هم قلاب بافی کنید. بافتنی هنوز مشتری‌های خودش را دارد؛ نگران نباشید.
-شما باید به انواع بافت‌ها مثل زیر و رو، جودانه، مدادی، شطرنجی و... آشنا باشید.
-باید بدانید چه نوع نخی و چه نوع بافتی مناسب چه کاری است.
-تولیدی‌ها، مغازه‌هایی که سیسمونی یا لباس یا ظرف می‌فروشند و فک و فامیل‌ها و همسایه‌ها هم مشتری بافتنی‌های قشنگ شمایند.
-یکدست و ظریف ببافید؛ هیچ کس از بافتنی کت و کلفت و کج و کوله خوشش نمی‌آید. از نخ‌هایی استفاده کنید که زود شل نشوند. این را هم بدانید که لااقل لیف (حمام) خوب می‌فروشد!
فرش‌بافی
می‌توانید روی تابلو فرش درست کردن حساب کنید؛ طوری که بتوانید جمع و جورش کنید.
-محکم گره زدن، خوب شانه زدن، یکدست قیچی کردن، کشیدن ریشه‌ها، زدن پود، قیچی کردن چله و شناخت نخ‌ها (کرک، پشم، ابریشم...) فنون فرش‌بافی‌اند.
-هر چقدر نقشه‌شناسی و اینکه کجا از چه جنس نخی استفاده کنید را بیشتر بلد باشید، دست‌تان تندتر و طرح فرشتان دقیق‌تر می‌شود.
-تابلو فرش فروشی‌ها، لوکس فروشی‌ها، همسایه‌ها و فک و فامیل‌های مایه‌دار و حتی قاب‌سازی‌ها هنر شما را خریدارند.
-سلیقه شما در انتخاب نقشه مهم است. اگر مشتری با خودش نقشه می‌آورد، سعی کنید اشکالات نقشه را به او نشان بدهید و هنگام بافت برطرف‌شان کنید.
ترجمه
از خدمات تخصصی و خوش درآمد است. از قضا دانشجوها هم مشتری پروپا قرص‌اش هستند.
-تسلط به زبان مبدأ و مقصد شرط است؛ هم باید مثلا انگلیسی خوب بدانید، هم فارسی‌تان قابل قبول باشد. علاوه بر فن ترجمه باید به مکالمه، مکاتبه (نامه نگاری) و اصطلاحات تخصصی متن هم مسلط باشید.
-اینکه چقدر بلد باشید، بستگی به میزان تخصصی بودن متن دارد. متن ممکن است کتاب، مقاله، پایان نامه، گزارش، فنی، بازرگانی، مدارک تحصیلی، پزشکی، حقوقی یا قراردادی و... باشد.
-دارالترجمه‌ها، کافی‌نت‌ها، دانشگاه‌ها و خوابگاه‌های دانشجویی و حتما به لوازم التحریری محله‌تان هم آگهی بدهید.
-سعی کنید متن را تایپ شده تحویل بدهید. حتما ای‌میل مشتری را بگیرید تا متن را سریع‌تر و از طریق ای‌میل بفرستید. اگر متن زیادی تخصصی است، به امید کمک از دیکشنری قبولش نکنید.
خانه‌داری
بعضی کارها هم هستند که مهارت چندانی نمی‌خواهند و بیشتر خدمات خانه‌داری محسوب می‌شوند.
-سبزی پاک کردن: تبلیغ کارتان را می‌توانید در مغازه‌های سبزی‌فروشی و میوه‌فروشی به در و دیوار بچسبانید؛ البته با هماهنگی صاحب مغازه. در بحث سبزی پاک کردن، حوصله خیلی مهم است و البته دقت و سرعت شما. در این کار بیشتر از یک کارد احتیاج ندارید. کار خوب هم خودش تبلیغ است. در سبزی خرد کردن، اگر دستگاهش را بخرید که چه بهتروالا با همان چاقو هم می‌توانید.
-سبزی خشک کردن: البته این کار معمولا در ادامه بحث بالاست. در این زمینه باید چند تا سفره یا پارچه پت و پهن داشته باشید تا در اتاق بیندازید. اتاق باید بزرگ و نورگیر باشد. سعی کنید با پنکه ملایم، سبزی را خشک کنید. معمولا کل مراحل خرید، پاک کردن و خشک کردن هم به دوش شماست که پول خوبی هم دارد. در مناطق شمالی تهران هر کیلو شوید خشک شده 15هزار تومان فروش می‌رود.
-ترشی، شور و مربا: انداختن این‌جور معجون‌ها، کار پردردسر اما جالبی است و چون فصل ترشی و شور با هم است، با یک تیر دو نشان می‌زنید. تمام کارها با خودتان است؛ از خرید گل‌کلم، هویج و موسیر تا سر که. ظرف‌های کوچک پلاستیکی هم گزینه خوبی برای تقسیم است. شور را که می‌توانید بلافاصله بفروشید؛ ترشی را هم بعد از چند روز. حتی اگر حرفه‌ای باشید و جایش را داشته باشید، می‌توانید ترشی‌ها را نگه دارید و به عنوان چند ساله بفروشید.
قند شکستن: حواستان جمع باشد؛ این چیزی است که واقعا در شکاندن قند مهم است چون ممکن است تیشه به جای قند، روی انگشت فرود بیاید و به‌جز انگشت، کله‌قند هم خونی شده و از بین برود. قند شکستن یک‌جور مهندسی هم می‌طلبد؛ اینکه همه حبه‌ها هم‌اندازه باشند؛ نه آن‌قدر ریز که باید مشت مشت در دهان ریخت و نه آن‌قدر درشت که توی دهان جا نشود؛ در ضمن این کار را آرام انجام بدهید چون تق تق شکاندن مداوم قند، پدر همسایه پایینی را درمی‌آورد.
نکته ها
-همیشه مرتب و تمیز باشید؛ چه موقع گرفتن مواد خام و چه موقع حساب و کتاب. مردم عقلشان به چشمشان است؛ فکر می‌کنند شما همین‌جوری برایشان چیزی درست می‌کنید.
-روزهای اول خسته می‌شوید و دست‌تان بو و رنگ سبزی می‌گیرد و انگشت‌تان تاول می‌زند اما پول اولی را که بگیرید، می‌چسبد.
-اگر به سبزی یا ماده‌ای حساسیت دارید، بی‌خیال این کارها شوید. به خارش پوست و بی‌خوابی نمی‌ارزد.
-جلوی بچه‌های کوچک این کارها را نکنید؛ به‌خصوص سرتق‌هایشان. اما می‌توانید در سبزی پاک کردن یا مرتب کردن از آنها کمک بگیرید (قوطی بگیر بنشان).ژ
مصایب شیرین
هر کاری مشکلاتی دارد، کار در خانه هم همین طور.
همسایه‌ها: ممکن است بعضی هم‌محله‌ای‌های شما فکر کنند باید قید دستمزد را بزنید یا مثلا یک دهم قیمت معمول را ازشان بگیرید. بهتر است قبل از هر چیز با مشتری‌تان طی کنید.
مرغ بازار: «کار خونه به چشم نمی‌یاد.»؛ این حرفی است که خیلی از کسانی که در خانه کار می‌کنند می‌زنند؛ مشتری کار بازاری را بیشتر می‌پسندد و مرتب تو سر کار می‌زند.
روی مخ!: ممکن است اعضای خانواده مثلا از صدای چرخ خیاطی شما یا مرتب پشت کامپیوتر نشستن شما و البته پخش و پلا بودن اتاقتان خسته شوند.
کار هم می‌کنی؟: اغلب اعضای خانواده باورشان نمی‌شود که شما شاغل هستید و توقعات‌شان از شما را کم نمی‌کنند و می‌خواهند شما به اندازه قبل به آنها یا به کارهای خانه برسید.
همه کاره: رابطه دوطرفه بین شما و دستگاه زبان نفهمی که با آن کار می‌کنید، ممکن است شما را دیوانه کند. باید بدانید چطور خودتان تعمیرش کنید.
دنیای شیرین
کار در خانه مزایایی هم دارد؛ البته اگر بتوانید از این مزایا درست استفاده کنید.
-دور بودن از ترافیک، شلوغی، آلودگی، سروصدا، دعوا، اضطراب و فشار عصبی، هل‌دادن، وسط جمعیت پرس شدن، به اتوبوس نرسیدن، ماندن دست و پا لای در مترو و ...
-می‌توانید توی خانه باشید. آخر وقت، دور از جان، مثل جنازه(!) برنمی‌گردید خانه.
-خطرهایی که توی مسیر رفت و آمد در کمین است، برای شما وجود ندارد.
-آرامشی که توی خانه هست، هیچ جای دیگری پیدا نمی‌شود.
-هر وقت دلتان خواست می‌توانید چیزی بخورید، موسیقی گوش بدهید و... .
-می‌دانید برای کارهای معمولی چقدر از حقوقتان باید صرف هزینه رفت و آمد شود؟