پس از آن، بستگان خاندان زند مورد خشم و غضب قرار گرفتند و به نقاط مختلف کشور از جمله قم، ورامین، اطراف تهران (یافت‌آباد) و... تبعید شدند. تعدادی از خاندان زند که به یافت‌آباد کوچ کرده بودند در قلعه‌ای اسکان یافتند و به‌تدریج همانجا در کنار ساکنان بومی روزگار گذراندند.
آنها به مرور بخشی از زمین‌های اطراف را مالک شدند. از میان مردم یافت‌آباد، اینک فقط خاندان یافت‌آبادی از بازماندگان اصلی خاندان زند به شمار می‌روند. بنابراین زندیه‌های یافت‌آباد هیچ ارتباطی به کریمخان زند ندارند و حدود ۱۲۰سال پس از انقراض سلسله زندیه و از ملایر به یافت‌آباد کوچ کرده‌اند.
درباره نام محله یافت‌آباد ۲روایت وجود دارد. یک روایت آن است که وقتی بستگان کریمخان زند بعداز سال‌ها آوارگی به یافت‌آباد رسیدند و توانستند در آنجا سکنی گزینند نام یافت‌آباد (به معنی جایی که یافت شده) را بر آن نهادند، اما روایت دیگر آن است که سال‌ها پس از مرگ محمدشاه قاجار، روزی ناصرالدین شاه گذرش به این محدوده افتاد و بعداز مشاهده زمین‌های بکر و دست نخورده، آنجا را تصاحب و نامش را یافت‌آباد گذاشت چون بر این باور بود که آنجا را یافته است.
محله یافت‌آباد چون در ورودی تهران از غرب بود خیلی زود به محل تردد کاروان‌ها تبدیل شد و تعداد زیادی کاروانسرا در این محله و اطراف آن ساخته شد که هنوز هم در برخی از روستاها و محدوده حریم شهری بقایای آنها قابل تماشاست.