ارزش یک آدم، فرصتی است برای اینکه فارغ از دنیا و دلبستگی‌هایش در گوشه‌ای خلوت بنشینیم و به حساب و کتاب‌های روح زندگی‌مان برسیم. در این یکسال چه کردیم؟ خدا را درکجای زندگی‌مان دیده‌ایم؟ چقدر قلبمان از فرط گناهان بزرگ و کوچک سیاه شده؟ شب قدر فرصتی برای «توبه» است، برای بازگشت به بندگی خالصانه، فرصت را نباید از دست داد. فرصت استغفار و دوباره نو شدن را، آن هم در شبی که عبادت در آن بالغ بر ۸۰ سال ارزش دارد و از هر سو که به آن بنگری قابل قیاس با سایر شب‌ها نیست. درک شب‌های قدر و بهره بردن از برکات این شب آسمانی برای کسی ممکن می‌شود که باور کند خدای مهربان با تعیین زمانی مشخص درماه مبارک رمضان می‌خواهد مقام معنوی مؤمنان را بالا ببرد.
ارزش و جایگاه فوق‌العاده عبادت و بندگی در شب‌های قدر شاید یکی از دلیل‌های مخفی ماندن این شب‌هاست، حکمتی که چون و چرایش را فقط خدا می‌کند، شاید می‌خواهد با مخفی نگهداشتن این شب، بندگانش برای درک بیشتر آن بکوشند. در روایات آمده: خدا به کسی که «لیله‌القدر» را بشناسد، چیزی می‌بخشد که مساوی با یک عمر دراز است. شب قدر، شب تقدیر و تعیین سرنوشت است. در این شب «جبرئیل» با انبوهی از فرشتگان آسمان برای تعیین سرنوشت انسان‌ها فرود می‌آیند تا فضای آن شب، ملکوتی‌تر و سرشار از معنویت و نور الهی باشد. اگر ما انسان‌ها بدانیم خداوند در طول سال تنها در شب‌های قدر چنین برکتی را از آسمان روانه زمین می‌کند. محال است این شب را سبک شمرده و از کنارش به آسانی بگذریم. درست است که شرکت در مراسم شب قدر و زمزمه کردن ادعیه، در این شب سفارش شده است و افراد این فرایض را انجام می‌دهند. اما مهم این است که بتوانیم این شب را درک کنیم، درک فضیلت این شب گاهی با دستگیری از نیازمندان، دلجویی از یتیمان و حفظ آبروی آبرومندانی میسر است که جز خدا پشت و پناهی ندارند. با گم شدن در کارهای خیر و بزرگ خود واقعی‌تان را پیدا کنید و اسمتان را در زمره نیک‌سرشتان این شب‌ها ثبت کنید.
تاریخ انتشار: ۴ خرداد ۱۳۹۸ - ۱۷:۰۶
حجت‌الاسلام داود چمانی-کارشناس مذهبی و فرهنگی: باز هم «رمضان» و باز هم «شب‌های قدر» شب‌هایی که فضیلت بودنشان از هزار شب بیشتر است و فرصتی برای پیدا کردن خودم از لابه‌لای روزمرگی‌های زندگی.