- توپ؛ تنها سرگرمی دانش‌آموزان «سالیان»
یکی از کودکان روستای «سالیان» از توابع شهر سنندج با ابراز گله‌مندی و با چهره‌ای خستهکننده می‌گوید: بیشتر ما کودکان روستایی برای گذراندن اوقات فراغتمان در داخل کوچه‌های ناهموار، پرشیب، خطرساز و نامناسب به بازی کردن می‌پردازیم، طوری که حتی در مدرسه هم جز یک توپ فوتبال هیچ تجهیزات ورزشی دیگری نداریم.
«یاسین شریفی» با اشاره به موانع و مشکلات ورزشی مدرسه سالیان تصریح می‌کند: آموزش و پرورش جدا از تأکید بر بحث کسب علم، دانش‌آموزان و خانوادهها را به سوی ورزش کردن هدایت می‌کند، اما از نبود امکانات لازم در این زمینه غافل است، چراکه مدرسه ما محوطه خیلی کوچکی دارد و با توجه به عدم تجهیزات، همه ما مجبوریم فوتبال بازی کنیم، در حالی که هستند کسانی که به دیگر رشته‌های ورزشی علاقه‌مندند.
- انگیزه زیاد است، امکانات نه
یکی از جوانان علاقه‌مند به ورزش فوتبال در روستای سالیان نیز از مشکلات و انگیزه ورزشی که در این زمینه دارند، می‌گوید: روستای سالیان از امکانات ورزشی که نیاز امروزی هر فرد و جامعه‌ای است، محروم است. جوانان این روستا خیلی به ورزش از جمله فوتبال علاقه‌مندند. «بهزاد شریفی» با اشاره به سختی مسیری که برای فوتبال بازی کردن طی میکنند، می‌افزاید: در روستا هیچ مکانی برای بازی کردن نداریم.
علاقه‌مندی ما به فوتبال سبب شده در فصل پاییز و زمستان و حتی تابستان به روستای آویهنگ که در ۷ کیلومتری سالیان واقع شده است، برویم و در سالنی که آنجا احداث شده فوتبال بازی کنیم. وی می‌افزاید: بنا بر علاقه‌ای که داریم خطرات و سختی‌های جاده و سرمای مسیر و هزینه‌ها را نادیده می‌گیریم. چندی پیش در نزدیکی همین سالن ورزشی ۳ خودرو به هم برخورد کردند که خسارت‌های زیادی را وارد کرد.
- بی‌توجهی به استعداد جوانان روستایی
یکی از جوانان روستای آویهنگ هم می‌گوید: سالنی که حدود ۷ سال پیش در این روستا احداث شده فقط سالن است و هنوز از امکانات اولیه محروم است. «مهران ریحانی» از فوتبالیست‌های باآتیه و پرانرژی آویهنگ به مشکلات عمده این سالن ورزشی اشاره می‌کند و می‌افزاید: از روز اول افتتاح سالن آن تاکنون، روز به روز به جای حل و رفع مشکلاتش، مسائل خطرسازتر می‌شود. وی ادامه میدهد: مسیر سالن که منتهی به داخل روستاست، خاکی است و در فصل بارش گل‌ولای می‌شود و افراد به‌محض ورود به سالن، با کفشهای گلی سبب ایجاد آلودگی و بیماری می‌شود. همچنین سقف شیروانی موقع باریدن در چندین نقطه سوراخ شده و آب از سقف وارد سالن می‌شود و سالن شکل یک استخر را به خود میگیرد.
ریحانی اظهار می‌کند: نبود محافظ برای ستونهای قسمت پایین سالن از دیگر مشکلات است که به زمین چسبیده و اگر کسی به آنها برخورد کند، آسیب میبیند. همچنین قسمت جلوی سکوها باید نرده داشته باشد و علیرغم قولهایی که داده شده، هنوز نرده‌ای نصب نشده و تمامی افراد میتوانند بدونهیچ مانعی وارد سالن شوند. سکوهای تماشاچی صندلی ندارد و همین موضوع سبب شده افراد به تماشای بازی‌ها نیایند و نبود رخت‌کن، توری دروازه، توپ و... از دیگر مشکلات این سالن است.
- نقش شورا و دهیار
رئیس هیات ورزش روستایی و بازی‌های بومی‌محلی استان با اشاره به نقش شورا و دهیار در انتخاب مسئول سالنهای ورزشی می‌گوید: مشکل اصلی سالن آویهنگ نبود فرد مناسبی است که سالن را به او بسپارند و از آن نگهداری کند. متأسفانه به خاطر ضعف مدیریتی، همه درآمد حاصل از این سالن را برای خود میگذارند و در آخر یکسری از هزینه‌ها مانند آب و برق و... هم بر عهده اداره ورزش گذاشته می‌شود.
«هوشنگ امینی» می‌افزاید: شورا و دهیار روستا باید نظارت کامل و مستقیمی بر سالن داشته باشند، چراکه سالن برای استفاده مردم آن روستا و اطرافیان آنجا ساخته شده است. با توجه به این‌که تمامی سالنهای ورزشی روستایی استان در اختیار هیات است، به شورا و دهیار گفته شده که فرد اصلحیرا معرفی کنند که از سالن مراقبت کند و از راه ایجاد درآمد آن هم، امکانات و تجهیزات تأمین شود. وی تصریح می‌کند: مشکلات سالن بر طبق مدرک انعکاس یا از طرف شورا و دهیار درخواستی داده شود تا آنچه در توان است انجام بدهد، زیرا آویهنگ جزو وظایف و اختیارات هیات است و بعد از ماه رمضان حتماً از آن بازدید و به مشکلات رسیدگی می‌شود.
امینی در مورد روستای سالیان نیز ادامه میدهد: توپ، لباس و دروازه هم در اختیار جوانان سالیان می‌گذاریم. احداث و مهیا کردن زمین فوتبال در حد توان هیات نیست. اما اگر زمینی که در سالیان مربوط به اداره اوقاف بوده و به اداره ورزش و جوانان واگذار شود، نسبت به مسطح کردن محوطه و فنس‌کشی اطراف آن اقدام میکنیم. وی با اشاره به تجهیز ۶۷ خانه ورزشی روستایی در استان می‌گوید: با توجه به عدم زیرساخت، امکانات ورزشی روستاها خیلی ضعیف است. اما اقدام مهمی که در این زمینه انجام شده تجهیز ۶۷ خانه ورزشی روستایی بوده است. این خانهها شامل میز پینگ‌پنگ، فوتبال دستی، میز شطرنج، طناب‌بازی و... هستند.
امینی می‌افزاید: تا پایان سال جاری هم ۱۰۰ خانه دیگر را تجهیز میکنیم. اولویت هم بر جمعیت روستا و مکانی است که به صورت رایگان این امکانات را در اختیار مردم قرار بدهند. شهرستان سنندج در این آمار ۱۰تا۱۲سهمیه دارد و روستای سالیان را جزو روستاهای دارای خانه ورزش روستایی قرار میدهیم. رئیس هیات ورزش روستایی و بازی‌های بومی محلی کردستان اظهار می‌کند: کودکان روستایی حقشان این نیست که سالن و امکاناتی نداشته باشند. نوجوانان زیر ۱٦ سال را برای مسابقات فوتسال، والیبال، هفت‌سنگ و طناب‌کشی آماده میکنیم تا در استان به رقابت بپردازند و از آنها استعدادیابی میکنیم. همچنین به کودکان بااستعداد در قالب تیم هیات بومی‌محلی استان برای رفتن به مراحل بالاتر کمک میکنیم.